Ενδοτισμός, ελληνικό αυτοάνοσο νόσημα (του Στέλιου Παπαθεμελή)

Ο κορυφαίος της πολιτικής σοφίας μας δίδαξε ότι ο άνθρωπος από τη φύση του περιφρονεί όσους τον κολακεύουν και εκτιμά, (=υπολογίζει) όσους του αντιστέκονται ανυποχώρητα. «Το μεν θεραπεύον υπερφρονείν, το δε μη υπείκον θαυμάζειν» (Θουκυδίδης Γ, 39,5 ).

Ερώτηση κρίσεως : Με κραυγαλέο τον ελλαδικό ενδοτισμό ποιάν ανταπόκριση θα περίμενε ένας νουνεχής παρατηρητής από τους εξ Ανατολών και Βορρά γείτονες μας, Ερντογάν, Γκρουέφσκυ και Ράμα, στις μονόπλευρες άνευ ορίων και όρων παραχωρήσεις μας ; Η Ελλάς αποτελεί στόχο διαρκούς και κλιμακούμενου στρατιωτικού εκβιασμού από τον ακόρεστο τουρκικό επεκτατισμό. Μόνο λειτουργικά αναλφάβητοι θα συμμερίζονταν το ρηθέν εξ επισήμων χειλέων « η Τουρκία δεν αποτελεί απειλή για την Ελλάδα»!

Οι ελάσσονες βόρειοι που βλέπουν τις ψοφοδεείς αντιδράσεις μας στις προκλήσεις της Άγκυρας αποθρασύνονται και αντιγράφουν την τουρκική επιθετικότητα, βέβαιοι όντες για πανομοιότυπη εξ Αθηνών αντιμετώπιση. Στρατηγική της έντασης εφαρμόζει απέναντι μας η Άγκυρα. Και την μιμούνται, αζημίως βεβαίως, Σκόπια και Τίρανα. Εμείς απαντούμε με κατευνασμό. Και αυτός αποχαλινώνει, όπως είναι φυσικό, τον αντίπαλο.

Το θέμα της εθνικής μας ασφάλειας από καιρό βρίσκεται στα αζήτητα του πολιτικού γίγνεσθαι. Μια μωρόπιστη αντίληψη ότι η εποχή των πολεμικών αναμετρήσεων τελείωσε αφότου είμαστε στην Ε.Ε., στο ΝΑΤΟ και άλλα ηχηρά παρόμοια, έσυρε τις ηγεσίες μας στα αβαθή της αυτοκτονιακής παθητικότητας. Μπορεί μια σοβαρή χώρα που δέχεται διαχρονικά έργω αμφισβήτηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και απειλείται με θεσμοποιημένο casus belli, να καταπίνει και στην ουσία να συγκαλύπτει αντί να αποκαλύπτει και να στηλιτεύει διεθνώς τα εγκλήματα αυτά ; Και μάλιστα πρωτοστατεί σε σταυροφορία για ένταξη της επιτιθέμενης στην Ε.Ε! Αυτοπαρουσιαζόμαστε βέβαια!

Η Τουρκία εξοπλίζεται ως αστακός : Συγκροτεί γιγαντιαία στρατιωτική μηχανή και πολεμική βιομηχανία δημιουργώντας μέσω αυτής και χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Γι' αυτήν ο πόλεμος είναι « η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα » (Κλαούζεβιτς ). Εμείς αντίθετα διαλύσαμε την δική μας, μόλις αυτή άρχισε να ορθοποδεί. Τέσσερα κατεπείγουσας αμυντικής θωράκισης υποβρύχια που έχουμε από 9ετίας πληρώσει 2 δισ. ? λιμνάζουν, όπως και η δικαστική τους εκκρεμότητα. Ο εχθρός αλωνίζει ανενόχλητος στο Αιγαίο. Παραμελούμε επίμονα την στρατηγική της εξισορρόπησης και αντί ανύστακτη έγνοια μας να είναι η πρόσκτηση αποτρεπτικής ισχύος αυτοβαυκαλιζόμαστε με την φενάκη του δήθεν «εξευρωπαϊσμού» της γείτονος από τον οποίο αυτή έχει παραιτηθεί. Αλλά διηύρυνε την επιρροή της στο ζωτικό περίγυρό μας με στρατιωτική, πολιτική και οικονομική διείσδυση.

Η θωράκισή μας βρίσκεται σε μηδενικά επίπεδα και εγγίζει τα όρια εθνικής αυτοχειρίας. Μόνο μια αφύπνιση των κουρασμένων και προώρως γηρασμένων πολιτικών και λοιπών ελίτ της πατρίδας που θα συσχέτιζε και την άμυνα με την ανάπτυξη θα άλλαζε το κλίμα. Είναι υπερεπείγουσα η αποκατάσταση προπάντος της αεροναυτικής ισορροπίας μας Λαός ψυχολογικά εξουθενωμένος. Ο πνευματικός κόσμος αντί να τονώνει το φρόνημα, τσαλαβουτάει στα λασπόνερα του εθνομηδενισμού. Κινητήρια δύναμη είναι αείποτε η εθνική περηφάνεια για τα έργα και τις ημέρες των γενεών που πέρασαν και η συνέχισή τους απ' τους επιγενομένους. Τα έθνη αποσυντίθενται όταν κάποιοι γκρεμίζουν τα ελατήρια που εμπνέουν και τις πεποιθήσεις που δεσπόζουν. Οι λαοί ωστόσο αντέχουν όταν προστατεύουν ως κόρην οφθαλμού την σωστική αίσθησή τους του ανήκειν. Λένε ότι ο Τούρκος τα παιδιά του πριν μάθουν το αλφάβητο τα προτρέπει «Την πρώτη γνώση του Ρωμιού να την έχει τ' άλογό μας και τη δεύτερη να την έχουμε εμείς» (Λουκάτος Νεοελληνικοί Παροιμιόμυθοι, 225). Να τους αφήσουμε την πρώτη και να παρακρατήσουμε τη δεύτερη . Αν κρίνουμε ωστόσο απ΄ όσα άρρητ' αθέμιτα (δι)έπραξε προχθές στη Μεγαλόνησο ο Γ.Γ. του ελλαδικού ΥΠΕΞ και την εν συνεχεία κάλυψή του από τον προϊστάμενό του, πάσχουμε από αυτοάνοσο νόσημα. Δυστυχώς δυσίατο.

Ο Ερντογάν παρά τους βαρείς μώλωπες απ΄ τις παταγώδεις ήττες του στη Μ. Ανατολή και την όζουσα οικογενειακή διαφθορά, οδεύει άνευ σοβαρού αντιπάλου σε εκλογική νίκη . Η βουλιμία και άλλοτριοφαγία του πιθανολογούν σφόδρα κινήσεις του στα «νοτιοδυτικά» για την πρόσκτηση στρατηγικού ελέγχου σε Αιγαίο - Κύπρο. Ήδη πολλαπλασίασε την προκλητικότητά του σε Θράκη - Αιγαίο. Όμως οι συγκυρίες με Ισραήλ, Αίγυπτο για καθοριστικό γεωστρατηγικό ρόλο Ελλάδος - Κύπρου είναι οι καλύτερες, παρά την εντροπία και το χάος της Κρίσης. Εξ άλλου ο καιρός που ο Ομπάμα συμβουλευόταν τον εξουσιομανή τούρκο για την αγωγή των . παιδιών του παρήλθε. Τώρα οι συγκυρίες ευνοούν την γεωπολιτική-γεωστρατηγική ανάδειξη του Ελλαδοκυπριακού χώρου. Ας κινηθεί επιτέλους η Αθήνα. Η Λευκωσία είναι έτοιμη για την οριοθέτηση ΑΟΖ. Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος.

Πηγή: http://www.antibaro.gr/article/10897