24 Δεκεμβρίου 2013

Το Ελληνικό Μηχανικό στο Αφγανιστάν (αναδημοσίευση από τη Στρατιωτική Επιθεώρηση)

Παράσημα και μετάλλια με κοστούμι σε απόστρατους...

Αναδημοσιεύουμε έγγραφο του ΓΕΕΘΑ προς τις θεσμικές ενώσεις αποστράτων, παραθέτοντας και τις απορίες μας:

α. Ποιά είναι τα διακριτικά που αναφέρονται στην παράγραφο 2;
β.  Δεδομένου ότι η πλειονότητα των διακρίσεων αυτού του τύπου απονέμεται είτε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είτε από τον Υπουργό Εξωτερικών  ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ σε στελέχη των ΕΔ αλλά και άλλων Υπηρεσιών του Δημοσίου, όπως και απλούς πολίτες, με ποιά αρμοδιότητα το ΥΕΘΑ κανονίζει τα του φέρειν τα παραπάνω;
γ.  Σε ποιόν "προτείνει" το ΓΕΕΘΑ;

ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Καλή η κίνηση αλλά... (παρακαλώ για τις απόψεις σας στο: kostas.soldier@gmail.com)




22 Δεκεμβρίου 2013

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ; (από το μπλόγκ "Analysts for Change")




Με βάση ορισμένες παραδοχές και προϋποθέσεις, όλα είναι έτοιμα για ένα παγκόσμιο ολοκαύτωμα
Σε δεινή θέση οι ΗΠΑ διαπιστώνουν πως χάνουν την παγκόσμια κυριαρχία τους με ταχύτατους ρυθμούς.
Αποφάσεις - σοκ από την πλευρά του Πεκίνου, που ισοδυναμούν με κήρυξη πολέμου κατά της Ουάσινγκτον.
.....................

Για περισσότερα, click ΕΔΩ

Closing the Chasm Between Strategy and Execution (by Doug Sundheim -- August 22, 2013 )

Setting strategy is elegant. It’s a clean and sophisticated process of collecting and analyzing data, generating insights, and identifying smart paths forward. Done at arm’s length in an academic fashion, tight logic is the only glue needed to hold ideas together. The output is a smooth narrative in a professional-looking document made up of Venn diagrams, 2×2 matrices, and high-level plans of attack. Jettison this business. Focus efforts here. Build up this organizational capability. Executives buy into the plan. The strategists, confident in their intellectual prowess, quietly recede into the background....

 

Διπλωματικές Πρωτοβουλίες των Κούρδων. (του Αντιστράτηγου εα Σεραφείμ Παπαποστόλου)




Εκτιμήθηκε ότι η ανάλυση των πολιτικο-στρατιωτικών ζητημάτων των Κούρδων θα συνέβαλε ως καταλύτης στη συνολική κατανόηση του γεω-στρατηγικού μας περιβάλλοντος με τον καλύτερο τρόπο. Τα θέματα που εξετάζονται σε ξεχωριστές αλλά σχεδόν παράλληλες εργασίες είναι:
·         Γεωπολιτική Κατάσταση των Κούρδων .
·         Ανάγκη για μια νέα Πολιτική της Τουρκίας για τους Κούρδους;
·         Διπλωματικές Πρωτοβουλίες των Κούρδων.



Εισαγωγή.

Οι ηγεσίες των Κούρδων ξανα-απέκτησαν φωνή, λόγω των αμφιβολιών που υπάρχουν, στο Ιράκ, τη Συρία, και αλλού, για το μέλλον των ενιαίων κρατών. Μαζί με την φωνή τους και την ευκαιρία να διαπραγματευτούν τις εθνικές τους υποθέσεις τους και μάλιστα σε μια περίοδο που είναι παρόμοια με εκείνη την μετά από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πολέμου.

Συνειδητοποιώντας την ευκαιρία, ο Πρόεδρος του Κουρδιστάν στο Β. Ιράκ Μασούντ Μπαρζανί του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (KDP)), υποστηριζόμενος από τους ομολόγους του, τον Πρόεδρο του Ιράκ Τζαλάλ Ταλαμπανί της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν (PUK) του και τον Abdullah του Οτσαλάν του PKK που είναι φυλακισμένος στη Τουρκία, δηλαδή τους δύο εσωτερικούς εχθρούς του, ανέλαβε την πρωτοβουλία να φέρει τους Κούρδους από τα τέσσερα κράτη, για να προετοιμάσουν την επί χρόνια αναμενόμενη μεγάλη Κουρδική Εθνική Διάσκεψη.(1)
Ο σκοπός μας λοιπόν είναι να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις στα πλαίσια αυτών των διαπραγματεύσεων, επειδή πιστεύουμε ότι τα πράγματα είναι πλέον σοβαρά για το μέλλον των κούρδων, άλλα και των άλλων μειονοτήτων στην περιοχή της Μ. Ανατολής, που θα ακολουθήσουν εκδιώκοντας μια μεγαλύτερη αυτονομία.
Ανάλυση
Μετά την ενοποίηση μεταξύ του KDP και του PUK, που διευκόλυνε τη σταθερότητα και την ανάπτυξη στην περιοχή του Κουρδικού Ιράκ, η ηγεσία επιδιώκει τώρα να διαμορφώσει την περιφερειακή τάξη. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι εάν οι … ηγεσίες (Μπαρζανί και Ταλαμπανί) έχουν μάθει από τα παθήματα του παρελθόντος.(2) Συμφωνούν επιτέλους ότι η πραγματική ενότητα τους κατά μήκος των συνόρων είναι και η καλύτερη άμυνα για τις παραδοσιακές τακτικές του διαίρει και βασίλευε των δυνάμεων της περιοχής. Η παλιά ιδέα της ένωσης όλων συζητείται από τις διάφορες ομάδες των κούρδων, ακόμη ανεπιτυχώς, όπως γινόταν κατά τα τελευταία 50 χρόνια. Σήμερα το μήνυμα είναι σαφές: οι Άραβες, Πέρσες και Τούρκοι εθνικιστές δεν μπορεί πλέον να παίξουν την μία κουρδική ομάδα εναντίον της άλλης.
Η Μέση Ανατολή φαίνεται και πάλι να αναδιαμορφώνεται όπως έγινε και στις αρχές του 20ου αιώνα. Σε αυτό το νέο γύρο των μεταξύ τους συνομιλιών, αλλά κυρίως των διαπραγματεύσεων με τους άλλους για την κουρδική αυτονομία, η εθνική τους ηγεσία φαίνεται να προσπαθεί να διασφαλίσει ότι: «τα ίδια λάθη που κόστισαν στους Κούρδους την αυτοδιοίκηση τους και τη κρατική τους υπόσταση στις αρχές του 20ου αιώνα δεν θα επαναληφθούν»
Διπλωματικές Πρωτοβουλίες και το εσωτερικό κουρδικό «μέτωπο»
Στις 19-22 Ιουλίου, στην πρωτεύουσα του Κουρδιστάν - Ιράκ, το Ερμπίλ κοντά στα αρχαία Άβδηρα, έγινε η πρώτη συνάντηση με θέμα την οργάνωση του πρώτου Εθνικού Συνέδριου. Τριάντα εννέα (39) κουρδικές οργανώσεις (και από την Τουρκία, Ιράν, Ιράκ και Συρία) πήραν μέρος στην εκλογή της οργανωτικής επιτροπής που θα προετοιμάσει το Εθνικό Συνέδριο του Κουρδικού Λαού.(3) Δεν έμεινε έξω καμιά οργάνωση και κανένα κόμμα (δημοκρατικά, σοσιαλιστικά, ισλαμικά και κομμουνιστικά). Κανείς δεν θέλει να μείνει έξω απ’ αυτό το ιστορικό γεγονός, από αυτήν την πρώτη συνδιάσκεψη επί κουρδικού εδάφους, απ’ αυτό το μεγαλειώδες αντάμωμα.
Ένα Διεθνές Συνέδριο (Κουρδική Εθνική Διάσκεψη) που θα φέρει μαζί όλους τους κούρδους για να αποφασίσουν για το άμεσο μέλλον τους επιβάλλεται από τα πράγματα. Υπάρχουν ήδη σε εξέλιξη σε διάφορες χώρες συναντήσεις των υψηλά ισταμένων κούρδων, που προσπαθούν να επιλύσουν τα μεγάλα προβλήματα και την επιβίωση τους στη περιοχή των συγκρούσεων στη Συρία και αλλού. Τον Μάιο 2013 έγινε στις Βρυξέλες η 13η Γενική Συνέλευση του Κουρδικού Εθνικού Κογκρέσου (Kurdistan National Congress (KNK).
Το ερώτημα «γιατί τώρα;» καθίσταται σαφές όταν εξεταστούν οι διάφοροι τομείς της συνεργασίας στο εσωτερικό των κούρδων. Πολιτικά, αυτή τη στιγμή, οι «Μεγάλοι Τρείς» της κουρδικής πολιτικής σκηνής, οι Μπαρζανί, Οτσαλάν, και Ταλαμπανί, βρίσκονται στην ίδια πλευρά. Οι εσωτερικές σχέσεις μεταξύ των κουρδικών κομμάτων, που επεκτείνονται και στα τέσσερα κράτη βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών. 
Υπάρχουν και τα άκρα και οι ακραίοι. 
Το Κίνημα για την Αλλαγή (Change Movement (Goran ), που αμφισβητεί την εξουσία στην πρωτεύουσα της κουρδικής περιοχής, το Erbil, που κατέχουν το  Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP) και η Πατριωτική Ένωσης του Κουρδιστάν (PUK), είχε αρχικά δηλώσει ότι δεν θα συμμετάσχει στο συνέδριο. Για να αντιμετωπιστεί αυτή η απουσία, ο επικεφαλής των Εξωτερικών Σχέσεων του PKK Ahmed Deniz επισκέφθηκε τον ηγέτη του Goran Nawshirwan Μουσταφά, και οι δύο συμφώνησαν να επιλυθεί η εσωτερική διαμάχη πριν να αρχίσει το συνέδριο. Το PKK βοηθά το KDP να προσεγγίσει το Goran, δείχνοντας μια βελτίωση στη παν-κουρδική πολιτική συνοχή.(4)
To Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD ) της Συρίας είναι πολύ στενά συνδεδεμένο, και συχνά θεωρείται ως προέκταση του PKK (Κουρδικό Κόμμα Εργατών), μια μαχητική ομάδα, που μέχρι τις πρόσφατες ειρηνευτικές συνομιλίες, διεξήγαγε μια μακρά και αιματηρή πολεμική εκστρατεία εναντίον της Τουρκίας. Αποτελεί τον αντίπαλο του KDP του Μπαρζανί για την ηγεσία των Κούρδων σε ολόκληρη την περιοχή. (5)
Κούρδοι από το Ιράκ, την Τουρκία και το Ιράν έχουν ενωθεί για να υποστηρίξουν τους Κούρδους στη μάχη κατά των αραβικών δυνάμεων της Συρίας. Στρατιωτικά, η συνεργασία μεταξύ των δυνάμεων Peshmerga της KRG και των άλλων ένοπλων κουρδικών ομάδων εκτός της περιοχής του Β.Ιρακ εξακολουθεί να βρίσκεται επίσης υπό διαπραγμάτευση.  Οι σύριοι- Κούρδοι αγωνιστές έχουν εκπαιδευτεί στο ιρακινό Κουρδιστάν από την Αστυνομική Δύναμη Zeravani, μια ειδική ομάδα που υποστηρίζεται από την KRG. Στη συνέχεια στέλνονται πίσω να προστατεύσουν την επικράτειά τους από τις προ-και αντι-κυβερνητικές δυνάμεις στη Συρία.(6)
Το PKK μάχεται επίσης στο πλευρό των συρο-κουρδικών δυνάμεων από κούρδους αν και. οι Κούρδοι της Συρίας -οι οποίοι πρόσκεινται στο ΡΚΚ- υποπτεύονται ότι η αντιπολίτευση χειραγωγείται από την Άγκυρα.
Ο Anwar Haji Osman , Αναπληρωτής Υπουργός Υποθέσεων Peshmerga της KRG είπε ότι οι Peshmerga του περιμένουν οδηγίες από την κουρδική εθνική ηγεσία για να κατευθύνουν τις μελλοντικές στρατηγικές τους, μετά την ενέργεια από τον Μπαρζανί, που επίσημα ορκίστηκε να υπερασπιστεί τους κούρδους στη Συρία.
Μία εξήγηση για τα κίνητρα του Μπαρζανί, που βρίσκονται  πέραν από αυτά του συνεδρίου, είναι η φιλοδοξία του να γίνει αυτός ο εθνικός ηγέτης των Κούρδων.(7) Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία σε περίπτωση ενός πιθανού αγώνα για την εξουσία με τον ηγέτη του PKK Οτσαλάν. Ο τελευταίος διατηρούσε ανέκαθεν την μεγαλύτερη λαϊκή υποστήριξη μεταξύ των Κούρδων, στο δρόμο του και την άνευ όρων στάση του σχετικά με την ανεξαρτησία του Μεγάλου Κουρδιστάν, ενώ ο πρώτος έχει επικριθεί για στενότερη πολιτική, εστιασμένη στη " ομοσπονδοποίηση εντός του Ιράκ" , προσέγγιση η οποία ευνόησε επίσης την αύξηση των πολιτικών και οικονομικών δεσμών με την Τουρκία και μια κυβέρνηση παραδοσιακά εχθρική προς το κουρδικό εθνικισμό.
Οι τρέχουσες εξελίξεις αποτελούν μετατόπιση από το προηγούμενο μοντέλο, με  πρωτοφανή βελτίωση της θέσης της KRG σε αυτή την εξίσωση, επειδή ο πρόεδρος της, Μπαρζανί (4): 
Καθοδηγεί τις ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ του Οτσαλάν και της Τουρκίας, πείθοντας τον ηγέτη του ΡΚΚ να αποσύρει τους μαχητές του και να εκτιμήσει τα πλεονεκτήματα των διαπραγματεύσεων. 
Εξάγει την επιτυχημένη εικόνα του μοντέλου της KRG.
ως μη-ανταγωνιστικά κινούμενης, για την απόκτηση της κρατικής της υπόστασης και μάλιστα σε όλα τα ζητήματα, εκτός από το όνομα.
ως δελεαστική προς στους γειτονικούς κούρδους στις χώρες τις περιοχής, στο να περιορίσουν την αποσχιστική τους πολιτική και τα υπονοούμενα και να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. 
Ο Hemin Hawrami ο Επικεφαλής εξωτερικών σχέσεων του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (KDP) σημείωσε: « Ο Μπαρζανί δεν θέλει να αντιγραφεί επακριβώς  [το Ιρακινό Κουρδικό μοντέλο], αλλά μάλλον, η κάθε πλευρά θα πρέπει να συμφωνήσει σε μια φόρμουλα που να ταιριάζει στις δικές της ικανότητες και την κατάστασή της». Παρ 'όλα αυτά, ο πρόεδρος της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν (KRG) χρησιμοποιεί το ρόλο του, ως ο δημιουργός του πρώτου επιτυχημένου μοντέλου κουρδικής διακυβέρνησης στη σύγχρονη ιστορία, ένα πρότυπο που πρέπει να επιδιωχθεί, για να διασφαλίσει ότι οι μελλοντικές γειτονικές διοικήσεις Κούρδων θα διάκεινται φιλικά προς το Ερμπίλ. 
Κατά την εισαγωγή του συνεδρίου, ο Μπαρζανί μίλησε για την επιθυμία του να δει τον Ocalan ελεύθερο στην Τουρκία, και πρωθυπουργός της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν (KRG) Nechirwan (υιός) Μπαρζανί εξέφρασε την επιθυμία του να επισκεφθεί τον Οτσαλάν κατά τη διάρκεια του προηγούμενο ταξιδιού του στην Τουρκία, για να συζητήσουν τόσο το συνέδριο αλλά και την ειρηνική συνύπαρξη με την Τουρκία. 
Πρόεδρος Μπαρζανί παίζει το διαπραγματευτικό χαρτί, από τη θέση του ως μεσολαβητής μεταξύ της Άγκυρας και της Τεχεράνης και των ομάδων των κούρδων στην Τουρκία, τη Συρία και το Ιράν, προκειμένου να ανοίξει ένα νέο δρόμο για το κουρδικό εθνικιστικό σχέδιο, υπό την ηγεσία του. Το μεγάλο ερώτημα που παραμένει είναι κατά πόσον ο ρόλος αυτός μπορεί να διατηρηθεί εάν και όταν Οτσαλάν απελευθερωθεί. Ενώ η απάντηση παραμένει αβέβαιη, αυτό που είναι σαφές είναι ότι κάθε μελλοντικό σενάριο διακανονισμού που θα επεξεργαστούν, θα γίνει, έστω εν μέρει και από τον Μπαρζανί.
Η σταθερότητα είναι επίσης ζωτικής σημασίας, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μιας αναπτυσσόμενης οικονομίας, σε μια χώρα χωρίς επικοινωνία και διέξοδο σε θάλασσα.(8) Οι σχέσεις Erbil-Άγκυρας έχουν γίνει πλέον αλληλοεξαρτώμενες από τη θα ήταν από την φύση τους. Η KRG αναμένεται να ξεπεράσει τη Γερμανία ως ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας, και πιο σημαντικά, οι αναμενόμενοι αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου θα επιτρέψουν το μεσόγειο Κουρδιστάν να εξάγει τεράστια αποθέματα πετρελαίου μέσω της Τουρκίας, πολύ πιο αποτελεσματικά από ό, τι το σημερινό "εμπόριο του φορτηγατζή." 
Οι δύο εταίροι (sic) συνδέονται και πολιτικά. Όταν στα τέλη του 2011, ο Άσαντ χορήγησε στους κούρδους αυτονομία για να αποσταθεροποιήσουν την Τουρκία, ο Μπαρζανί ηρέμησε την κατάσταση υπέρ της Τουρκίας, μεσιτεύοντας στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Erbil, τον Ιούλιο του 2012. Σε αυτή, το PKK- που συνδέεται με το Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD ) κατέληξε σε συμφωνία με το Κουρδικό Εθνικό Συμβούλιο (KNC), μία ομάδα ομπρέλα για τα κουρδικά πολιτικά κόμματα της Συρίας, που υποστηρίζονταν από το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP) του Μπαρζανί. Αυτή ήταν μια χειρονομία  καλής πίστης, του Μπαρζανί προς στην Άγκυρα που ήταν ανήσυχη και φοβάται πάντα τους δεσμούς μεταξύ του PYD της Συρίας και το PKK στο έδαφός της. Με τη Συμφωνία του Erbil η κυριαρχία του PYD έχει καθυποταχτεί και τώρα αυτό αγωνίζεται μαζί με την KNC για να υπερασπιστεί περιοχές, όπως Darbasiyah στα συρο-τουρκικά σύνορα. Ο ηγέτης του PYD Salih Μουσλίμ  ταξίδεψε ακόμη και στην Άγκυρα για να συζητήσει τις ιδιαίτερες διαρυθμίσεις με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου μέσα στον Αύγουστο.

Παρά το γεγονός ότι στηρίζεται σε ένα ασταθές συμβιβασμό, η KRG ασκεί πλέον σημαντική επιρροή στο συριακό Κουρδιστάν. Το κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD ) στη Συρία, που είχε αποκάλυψει την πρόθεσή του να κηρύξει κάποια μορφή αυτοδιάθεσης στην πλειοψηφία των κουρδικών  περιοχών στη βορειοανατολική Συρία σήμερα κινείται πιο κοντά στο Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP). Ο Abdul Hakim Bashar, ηγέτης του Κουρδικού Εθνικού Συμβούλιου (KNC), επεσήμανε ότι «η πλειοψηφία των Κούρδων στη Συρία βλέπει αυτόν [Μπαρζανί] ως εθνικό σύμβολο».(9)

 Η επερχόμενη συνδιάσκεψη, στη συνέχεια, είναι ένας ακόμη ελιγμός για να παγιώσει την επιρροή του μεταξύ των κουρδικών κόμματων στη Συρία , την Τουρκία και το Ιράν, ώστε οι αρνητικές επιπτώσεις από τις αναμενόμενες εσωτερικές συγκρούσεις των κούρδων, που απορρέουν από τις πολιτικές αντιθέσεις των γειτονικών ηγεσιών, δηλαδή όπως η διαφορά του Erbil έναντι του Qandil, θα είναι οι ελάχιστες δυνατές.
Το συνέδριο έχει αναθερμάνει τον παλιό φόβο του αλυτρωτισμού στην περιοχή. Οι ανησυχίες λοιπόν εκφράζονται από τις κεντρικές κυβερνήσεις της Τουρκίας, του Ιράκ, της Συρίας και του Ιράν για την απόσχιση των κούρδων, τους υπενθυμίζουν ότι η μεταξύ τους  φαγωμάρα ενισχύει μόνο τις εξωτερικές δυνάμεις.
Ο Μπαρζανί ίσως και να ελπίζει ότι από αυτή τη νέα περιφερειακή εξίσωση των αυτονομιστικών κινημάτων στα σύνορα του Κουρδιστάν, μια φιλική γειτονιά για τους Κούρδους θα προκύψει, που θα προσφέρει θετικά στην περιφερειακή σταθερότητα που απαιτεί η Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG) για την ασφάλεια και τη συνέχιση της οικονομικής ανάπτυξης στο Βόρειο Ιράκ..
Συμπέρασμα.
Ένας ανταγωνισμός για την ηγεσία όλων των κούρδων μπορεί να προκύψει στο μέλλον, αλλά αυτή τη στιγμή που όλα είναι σκοτεινά  από τους πολέμους και από την αβεβαιότητα για το μελλοντικό χάρτη της Μέσης Ανατολής, υπάρχει η γενική αντίληψη μεταξύ των περισσοτέρων από τα κουρδικά κόμματα ότι: κατά τη διάρκεια αυτής της καθοριστικής χρόνιας η φωνή τους είναι πιο δυνατή όταν είναι ενωμένοι. 
Δεν θα πρέπει λοιπόν να διακινδυνευτεί η εθνική υπόθεση των κούρδων, με το να τεθεί ως μοναδική επιδίωξη το «Μεγάλο Κουρδιστάν». Το κουρδικό ζήτημα  θα μπορούσε σήμερα να κερδίσει σημαντικά, εάν εξετασθεί για κάθε χώρα χωριστά, με την υποστήριξη της ενωμένης φωνής όλων των κούρδων.

 Παραπομπές

1.        Μασούντ Μπαρζανί , Ανακοίνωση ότι θα υπερασπιστεί των Κούρδων αμάχων στη Συρία, 22 AUG 2013 14:09, KRG.org
2.        Aziz Sheikhani, “Southern Kurdistan, towards the past or future? 13/06/2013 00:00:00 http://www.kurdmedia.com
4.        Renad Mansour, Irfan Azeez «Οι Κούρδοι σε μια νέα Μέση Ανατολή».,14 Αυγούστου 2013  15:35 t http://en.xeber24.net/
5.        Ibrahim Khalil “Tribute to the Kurdish role in Western Kurdistan” 04/08/2013 15:00:00 http://www.pukmedia.com/
6.        Reuters, PUKmedia, “Iraqi Kurdistan rules out intervening over Syrian border”, 27/8/2013 13:50:00 KRG.org
7.        Khalid Mohammed , «Ο κούρδος πρόεδρος Μασούντ Μπαρζανί μιλάει κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στο Associated Press», 25 Απριλίου, 2012, www.diplo-kurdi.com
8.        Ofra Bengio “Turkey: A Midwife for a Kurdish State 13/06/2012 00:00:00 Juresalem  http://www.jpost.com/
9.        PUKmedia from Jpost, “The Kurdish awakening in Syria: Could it lead to regional war?” 24/8/2013 17:40:00 http://www.pukmedia.com/

13 Δεκεμβρίου 2013

Υπάρχει ανάγκη για νέα πολιτική της Τουρκίας για τους Κούρδους; (του Αντιστρατήγου ε.α. Σεραφείμ Παπαποστόλου)



Εισαγωγικό Σημείωμα

Εκτιμήθηκε ότι η ανάλυση των πολιτικο-στρατιωτικών ζητημάτων των Κούρδων θα συνέβαλε ως καταλύτης στη συνολική κατανόηση του γεω-στρατηγικού μας περιβάλλοντος με τον καλύτερο τρόπο. Τα θέματα που εξετάζονται σε ξεχωριστές αλλά σχεδόν παράλληλες εργασίες είναι:

  •  Γεωπολιτική Κατάσταση των Κούρδων .
  • Ανάγκη για μια νέα Πολιτική της Τουρκίας για τους Κούρδους; 
  •  Διπλωματικές Πρωτοβουλίες των Κούρδων.


Εισαγωγή

Οι ηγεσίες των Κούρδων φαίνεται ότι ξανα-απέκτησαν φωνή, λόγω των αμφιβολιών που υπάρχουν, στο Ιράκ, τη Συρία, την Τουρκία και αλλού, για το μέλλον των ενιαίων κρατών. Μαζί με την φωνή τους ίσως να απέκτησαν και «Την» ευκαιρία να διαπραγματευτούν τις εθνικές τους υποθέσεις τους. Ευκαιρία,  που ίσως να είναι παρόμοια, με εκείνη την μετά από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, περίοδο.

Αυτή η κατάσταση δεν υπήρχε μόλις πριν από λίγο καιρό. Η αποτυχία των Κούρδων να διαπραγματευτούν και να πετύχουν την κρατική τους υπόσταση, υπήρξε σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της αδυναμίας τους, να παρουσιάσουν ένα ενιαίο μέτωπο αμέσως μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και λίγο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Επίσης, η «Νέα Τάξη» που τους επιβλήθηκε τους ανάγκασε να ζουν στις απομονωμένες κοινότητες τους, σε τέσσερα διαφορετικά κράτη (το Ιράκ, τη Συρία, την Τουρκία και το Ιράν ) και η φωνή τους στη διεθνή σκηνή να σιγήσει για ένα μεγάλο μέρος του 20ού αιώνα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ζώντας ως μειονότητες κάτω από την εξουσία του αραβικού, τουρκικού και περσικού εθνικισμού, υποβλήθηκαν σε φυλετικές διακρίσεις, απομόνωση, και μερικές φορές, γενοκτονία.
Σήμερα, ωστόσο, έχει βελτιωθεί αισθητά η κατάσταση της μεγαλύτερης εθνικής ομάδας της Μέσης Ανατολής που δεν έχει κράτος. Τα 40 εκατομμύρια περίπου Κούρδοι και πάλι βρίσκονται αντιμέτωποι με μια νέα ευκαιρία: να αναλάβουν την ευθύνη των δικών τους δίκαιων υποθέσεων. 
Ο σκοπός μας λοιπόν είναι να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις:
στα πλαίσια αυτών των διεκδικήσεων και των «άτυπων διαπραγματεύσεων» των κούρδων με την Τουρκία, προσπαθώντας να εντοπίσουμε τις ενδείξεις για μια δραματική αλλαγή της πολιτικής της Τουρκίας στο Κουρδικό ζήτημα.
Επειδή πιστεύουμε ότι τα πράγματα είναι πλέον σοβαρά για το μέλλον των κούρδων, άλλα και των άλλων μειονοτήτων στην περιοχή της Μ. Ανατολής, που θα ακολουθήσουν εκδιώκοντας μια μεγαλύτερη αυτονομία.
Ανάλυση
Σημερινή Κατάσταση.
 Η Τουρκία που διεξάγει πόλεμο με το PKK για δεκαετίες, παρακολουθεί τις  εξελίξεις στη Συρία με αυξανόμενη ανησυχία. «Μόλις πριν από μία εβδομάδα, είχαμε 400-χιλιόμετρα συνόρων με τους κούρδους», έγραψε αρθρογράφος της τουρκικής εφημερίδας Hurriyet. «Τώρα, έχουμε άλλα 800 χιλιόμετρα που έχουν προστεθεί σε αυτά». Η τουρκική κυβέρνηση έχει προβεί σε μια οξεία  προειδοποίηση: «Δεν θα επιτρέψουμε σε καμιά τρομοκρατική ομάδα να δημιουργήσει στρατόπεδα στη βόρεια Συρία που απειλούν την Τουρκία». Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει καταστήσει σαφές ότι: «Η Τουρκία θα λάβει κάθε αναγκαίο μέτρο (και στρατιωτικό) κατά της παρουσίας της τρομοκρατίας στη βόρεια Συρία». Παρέδωσε ακόμη και μια προσωπική προειδοποίηση στη  συνάντηση που έγινε στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ στελεχών των δικών του υπηρεσιών πληροφοριών (ΜΙΤ) και  του ηγέτη του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας στη Συρία (PYD), Saleh Μουσλίμ. Η συνάντηση αυτή έγινε αμέσως μετά την εκδήλωση της πρόθεσή του τελευταίου να δημιουργήσει ένα ανεξάρτητο συμβούλιο στις «απελευθερωμένες περιοχές» του Κουρδιστάν. 
Οι Τούρκοι ανησυχούν βαθύτατα για την ανάδυση ενός «Μεγάλου Κουρδιστάν", που σήμερα δεν είναι μόνο ένα μακρινό ενδεχόμενο.
Σήμερα, για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία κούρδων της Συρίας, οι κούρδοι έχουν δημιουργήσει ένα αποκλειστικά κουρδικό θύλακα. Οι Κουρδικές Απελευθερωμένες Περιοχές διοικούνται από τα τοπικά συμβούλια, καθώς οι εκπρόσωποι τους έχουν δηλώσει ότι σχεδιάζουν να σχηματίσουν μια προσωρινή κουρδική κυβέρνηση λόγω της απουσίας της οποιασδήποτε κεντρικής αρχής εκεί.
Οι κούρδοι έχουν να αντιμετωπίσουν σφοδρή αντίσταση για τα νέα αυτά κέρδη τους, όχι μόνο από το καθεστώς Άσαντ, αλλά και από άλλες δυνάμεις των ανταρτών - δηλαδή τις ομάδες των μουζαχεντίν Jabhat al-Nusra και της οργάνωσης για το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και την Εγγύς Ανατολή που πολεμούν εναντίον του Άσαντ. Οι νέες μάχες μεταξύ κούρδων της Συρίας με τους  μουζαχεντίν έχουν ήδη επεκταθεί προς τα ανατολικά, ακόμη και εντός του Ιράκ.
Οι μουζαχεντίν της αντιπολίτευσης της Συρίας είναι έτοιμοι να πολεμήσουν, για να διατηρήσουν για τους εαυτούς τους, τον έλεγχο των συριακών παραμεθόριων περιοχών με την Τουρκία και το Ιράκ προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα έχουν ένα το «δικό τους έδαφος» στο μέλλον, αλλά και ότι σήμερα το εμπόριο των όπλων της περιοχής θα συνεχίσει να ρέει μέσα από τα χέρια τους.
Αλλά αυτές οι παραμεθόριες αυτές περιοχές δεν είναι λιγότερο σημαντικές για τους τούρκους και τους κούρδους. Για τους κούρδους, ο έλεγχος των παραμεθόριων περιοχών σημαίνει ότι μπορεί να υπάρξει εδαφική συνέχεια μεταξύ της Συρίας, του Ιράκ, της Τουρκίας και, ενδεχομένως, του Ιρανικού Κουρδιστάν - απαραίτητη προϋπόθεση για ένα «Ανεξάρτητο και Ενωμένο Κουρδιστάν». Για τους τούρκους αυτό αποτελεί αιτία πολέμου προκειμένου να διασφαλιστούν τα επαπειλούμενα συμφέροντα τους.
Το PKK μάχεται επίσης στο πλευρό των συρο-κουρδικών δυνάμεων από κούρδους, αν και. οι Κούρδοι της Συρίας - οι οποίοι πρόσκεινται στο ΡΚΚ- υποπτεύονται ότι η αντιπολίτευση στη Συρία χειραγωγείται από την Άγκυρα.
Στην ίδια τη Τουρκία, παρόλο που το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK) εξακολουθεί να θεωρείται ως τρομοκρατική οργάνωση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την ΕΕ και την Τουρκία και ο φυλακισμένος ηγέτης του Αμπντουλάχ Οτσαλάν έχει μετατοπιστεί στις πολιτικές του και τα μέλη του ασχολούνται με ουσιαστικές διαπραγματεύσεις, αρχίζοντας με την απόσυρση των αγωνιστών από τα βουνά Καντίλ, στα σύνορα της Τουρκίας και του Ιράκ. Και καθώς οι διαπραγματεύσεις, για περισσότερες ελευθερίες και ρυθμίσεις για αυτονομία, θα προχωρήσουν σε αυτό που ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ονομάσει «Πακέτο Εκδημοκρατισμού», ο Οτσαλάν είναι πιθανό να αποκτήσει πλέον δυνατότερη φωνή στην Τουρκία. Η ΕΕ έχει ακόμη κάνει έκκληση για την επανάληψη της δίκης του.
Όταν η τελική κίνηση προς την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν, επιτέλους γίνει, η Τουρκία, το Ιράν και το Ιράκ θα είναι εχθρικές σε μια τέτοια εξέλιξη. Παρόλα αυτά, η αντίδραση των Αμερικανών θα είναι αυτή που θα τελικά θα μετρήσει. Μιλάμε για αντίδραση, γιατί δεν διαφαίνεται να υπάρχει τεκμηριωμένη θέση για κουρδικό κράτος. Σε αυτό το θέμα, ισραηλινά συμφέροντα που είναι υπέρ του Κουρδιστάν έρχονται σε αντίθεση με την τρέχουσα αμερικανική θέση και την πάγια θέση  Τουρκίας. 
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Η Τουρκία, που έχει επενδύσει μόνιμα στην ηγεσία των κούρδων του Β. Ιράκ παρακολουθεί με δυσφορία τους άλλους κούρδους ηγέτες που εμφανίσθηκαν και επιζητούν ή ήδη έχουν ρόλο στην περιοχή. Υποστήριξε λοιπόν αναγκαστικά την έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ των κούρδων ηγετών στα πλαίσιο ενός μεγάλου Εθνικού Κουρδικού Συνεδρίου, που θα δώσει οδηγίες που θα προέρχονται από την κουρδική εθνική ηγεσία για να κατευθύνουν τις μελλοντικές στρατηγικές τους.
Συνειδητοποιώντας την ευκαιρία, ο Πρόεδρος του Κουρδιστάν στο Β. Ιράκ Μασούντ Μπαρζανί του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (KDP)), υποστηριζόμενος από τους ομολόγους του, τον Πρόεδρο του Ιράκ Τζαλάλ Ταλαμπανί της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν (PUK) του και τον Abdullah του Οτσαλάν του PKK που είναι φυλακισμένος στη Τουρκία, δηλαδή τους δύο εσωτερικούς εχθρούς του, ανέλαβε την πρωτοβουλία να φέρει τους Κούρδους από τα τέσσερα κράτη, για να προετοιμάσουν την επί χρόνια αναμενόμενη μεγάλη Κουρδική Εθνική Διάσκεψη.
Το συνέδριο όμως, έχει αναθερμάνει και πάλι τον παλιό φόβο του αλυτρωτισμού στην περιοχή. Οι ανησυχίες λοιπόν, που εκφράζονται επίσημα από τις κεντρικές κυβερνήσεις της Τουρκίας, του Ιράκ, της Συρίας και του Ιράν, για την απόσχιση των κούρδων, επιβεβαιώνουν ότι ο δρόμος για την είναι μακρύς τους υπενθυμίζουν ότι η μεταξύ τους  φαγωμάρα ενισχύει μόνο τις εξωτερικές δυνάμεις.
Η κουρδική ηγεσία του Ιράκ εξαναγκάστηκε από τις εξελίξεις στη Συρία να υποστηρίξει τους απανταχού κούρδους, ενώ ο Πρόεδρος του Β.Ιρακ Μπαρζανί, επίσημα ορκίστηκε να υπερασπιστεί τους κούρδους στη Συρία. Στο Β. Ιράκ φιλοξενούνται επίσης και οι ένοπλες ηγεσίες των κούρδων από την Τουρκία και το Ιράν, που σχεδόν επιβάλλουν τις δικές τους θέσεις τους στα παγκόσμια πράγματα των κούρδων .
Μία εξήγηση για τα κίνητρα του Μπαρζανί, που βρίσκονται  πέραν από αυτά του συνεδρίου, είναι η φιλοδοξία του να γίνει αυτός ο εθνικός ηγέτης των Κούρδων. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία σε περίπτωση ενός πιθανού αγώνα για την εξουσία με τον ηγέτη του PKK Οτσαλάν. Ο τελευταίος διατηρούσε ανέκαθεν την μεγαλύτερη λαϊκή υποστήριξη μεταξύ των Κούρδων, στο δρόμο που ακολούθησε και την άνευ όρων στάση του σχετικά με την ανεξαρτησία του Μεγάλου Κουρδιστάν. Ενώ ο Μπαρζανί έχει επικριθεί για την στενότερη του πολιτική προσέγγιση, εστιασμένη στην «ομοσπονδοποίηση εντός του Ιράκ». Πολιτική όμως που ευνόησε την αλματώδη αύξηση των πολιτικών και οικονομικών δεσμών του Β. Ιράκ με την Τουρκία και τις κυβερνήσεις της, που είναι παραδοσιακά εχθρικές προς το κουρδικό εθνικισμό.
Οι τρέχουσες εξελίξεις αποτελούν μετατόπιση από το προηγούμενο μοντέλο αξιολόγησης της ηγεσίας, με  πρωτοφανή βελτίωση της θέσης σε αυτή την εξίσωση του πρόεδρου του Βορείου Ιράκ , Μπαρζανί, επειδή:
Καθοδηγεί τις ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ του Οτσαλάν και της Τουρκίας, πείθοντας τον ηγέτη του ΡΚΚ να αποσύρει τους μαχητές του και να εκτιμήσει τα πλεονεκτήματα των διαπραγματεύσεων. 
Εξάγει την επιτυχημένη εικόνα του μοντέλου της δικής του διακυβέρνησης στην Κουρδική Περιφερική Κυβέρνηση του Β. Ιράκ (KRG):.
ως μη-ανταγωνιστικά κινούμενης, για την απόκτηση της κρατικής της υπόστασης και μάλιστα σε όλα τα ζητήματα, εκτός από το όνομα.
ως δελεαστική προς στους γειτονικούς κούρδους που ζούν στις χώρες τις περιοχής, στο να περιορίσουν την αποσχιστική τους πολιτική και τα υπονοούμενα και να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. 
Κατά την εισαγωγή του συνεδρίου, ο Μπαρζανί μίλησε για την επιθυμία του να δει τον Ocalan ελεύθερο στην Τουρκία, και πρωθυπουργός της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν (KRG) Nechirwan (υιός) Μπαρζανί εξέφρασε την επιθυμία του να επισκεφθεί τον Οτσαλάν κατά τη διάρκεια του προηγούμενο ταξιδιού του στην Τουρκία, για να συζητήσουν τόσο το συνέδριο αλλά και την ειρηνική συνύπαρξη με την Τουρκία. 
Πρόεδρος Μπαρζανί παίζει το διαπραγματευτικό του χαρτί, από τη θέση του ως μεσολαβητής μεταξύ της Άγκυρας και της Τεχεράνης και των ομάδων των κούρδων στην Τουρκία, τη Συρία και το Ιράν, προκειμένου να ανοίξει ένα νέο δρόμο για το κουρδικό εθνικιστικό σχέδιο, υπό την ηγεσία του. Το μεγάλο ερώτημα που παραμένει είναι κατά πόσον ο ρόλος αυτός μπορεί να διατηρηθεί εάν και όταν Οτσαλάν απελευθερωθεί. Ενώ η απάντηση παραμένει αβέβαιη, αυτό που είναι σαφές είναι ότι κάθε μελλοντικό σενάριο διακανονισμού που θα επεξεργαστούν με την Τουρκία, θα γίνει, έστω εν μέρει και από τον Μπαρζανί.
Οι δύο εταίροι (sic), Τουρκία και Μπαρζανί , συνδέονται και πολιτικά. Όταν στα τέλη του 2011, ο Άσαντ χορήγησε στους κούρδους της Συρίας την αυτονομία για να αποσταθεροποιήσουν την Τουρκία, ο Μπαρζανί ηρέμησε την κατάσταση υπέρ της Τουρκίας, μεσιτεύοντας στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Erbil, τον Ιούλιο του 2012. Σε αυτή, το PKK - που συνδέεται με το Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), κατέληξε σε συμφωνία με το Κουρδικό Εθνικό Συμβούλιο (KNC), μία ομάδα ομπρέλα για τα κουρδικά πολιτικά κόμματα της Συρίας, που υποστηρίζονταν από το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP) του Μπαρζανί. Αυτή ήταν μια χειρονομία  καλής πίστης, του Μπαρζανί προς στην Άγκυρα που ήταν ανήσυχη και φοβάται πάντα τους δεσμούς μεταξύ του PYD της Συρίας και το PKK στο έδαφός της. Με τη Συμφωνία του Erbil η κυριαρχία του PYD έχει καθυποταχτεί και τώρα αυτό αγωνίζεται μαζί με την KNC για να υπερασπιστεί περιοχές, όπως Darbasiyah στα συρο-τουρκικά σύνορα. Ο ηγέτης του PYD Salih Μουσλίμ  ταξίδεψε ακόμη και στην Άγκυρα για να συζητήσει τις ιδιαίτερες διαρρυθμίσεις με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου μέσα στον Αύγουστο.
Παρά το γεγονός ότι στηρίζεται σε ένα ασταθές συμβιβασμό, η Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG) ασκεί πλέον σημαντική επιρροή στο συριακό Κουρδιστάν. Το κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD ) στη Συρία, που είχε αποκαλύψει την πρόθεσή του να κηρύξει κάποια μορφή αυτοδιάθεσης στην πλειοψηφία των κουρδικών  περιοχών στη βορειοανατολική Συρία σήμερα κινείται πιο κοντά στο Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP) του Μπαρζανί. 




Συμπέρασμα.
Οι τούρκοι ηγέτες εκτιμούν ότι, από αυτή τη νέα περιφερειακή εξίσωση των αυτονομιστικών κινημάτων στα σύνορα τους με το Κουρδιστάν, μια πλέον ασταθής και ίσως επικίνδυνη περίοδος θα προκύψει. Οι πολιτικές της Τουρκίας για περισσότερη ειρήνη και φιλία, όπως υποτίθεται ότι ασκεί έναντι των Κούρδων, τίθενται σε δοκιμασία από τη δυναμική των πολεμικών συγκρούσεων, ακόμη και μεταξύ των Κούρδων. Το πώς εν μια νυκτί άλλαξε το δόγμα των «μηδενικών τριβών» και της «ήπιας δύναμης» με αφορμή τις εξελίξεις στη Συρία, θα έπρεπε να λειτουργήσει διδακτικά.
Η Τουρκία αναγκάζεται να βάλλει στην γεωπολιτική εξίσωση για το κουρδικό ζήτημα και άλλους παίκτες, εν πολύς ανεπιθύμητους και ανεξέλεγκτους, αυξάνοντας τις τριβές στο δόγμα  των «μηδενικών τριβών». Η διατήρηση του ρυθμού επιβολής της πάνω στις εξελίξεις, που επιτεύχθηκε από την Τουρκία την προηγούμενη περίοδο, τίθεται σε σκληρή δοκιμασία από την πληθώρα αυτή των νέων παραγόντων και των θεμάτων που εγείρονται, εξεγείροντας σχεδόν τους πάντες εναντίον της πολιτικής της. Η αντίδραση της Τουρκίας εναντίον των «νεο-εξεγερμένων πρώην συνεργατών» της δεν μπορεί να διαθέτει μόνο την επιλογή της «ήπιας δύναμης».
Ήδη, από το δόγμα των «μηδενικών τριβών» και της «ήπιας δύναμης» φτάσαμε στην απειλή πολέμου που εκπέμπει η Τουρκία και που εκφράζεται στο υψηλότερο σημείο και από το πρόσωπο του ίδιου του πρωθυπουργού της.
Όλα λοιπόν τα παραπάνω αποτελούν σημαντικούς ενδείκτες, όχι της αλλαγής βασικής πολιτικής της Τουρκίας για το κουρδικό, αλλά των μέσων και των τρόπων που θα χρησιμοποιηθούν για την επιβολή της πολιτικής της, που σίγουρα θα εμπλέκει και την χρήση της στρατιωτικής της ισχύος, αντί της «ήπιας δύναμης», που ισχυριζόταν ότι χρησιμοποιούσε μέχρι σήμερα. Είναι σίγουρο και πέραν πάσης αμφιβολίας πως μια τέτοια «ειρήνευση σε ένα μεγάλο εσωτερικό αγκάθι» θα «απελευθερώσει» την γειτονική χώρα προς κατευθύνσεις ενίσχυσης του επεκτατισμού της εξωτερικά και όχι προς πολιτικές για περισσότερη ειρήνη και φιλία, όπως υποτίθεται ότι ασκεί έναντι των Κούρδων
Κάτω από την πίεση των εξελίξεων, ένας λοιπόν ανταγωνισμός για την ηγεσία «όλων» των κούρδων μπορεί να προκύψει στο μέλλον. Το μεγάλο ερώτημα είναι, ποίος θα είναι ο ρόλος του Οτσαλάν, όταν αυτός απελευθερωθεί από την Τουρκία προκειμένου να ελέγξει τις εξελίξεις. Ενώ η απάντηση παραμένει αβέβαιη, αυτό που είναι σαφές είναι ότι κάθε μελλοντικό σενάριο διακανονισμού που θα επεξεργαστούν, θα γίνει, έστω εν μέρει, από την φυσική ηγεσία των Κούρδων.
Αλλά αυτή τη στιγμή που όλα είναι σκοτεινά  από τους πολέμους και από την αβεβαιότητα για το μελλοντικό χάρτη της Μέσης Ανατολής, υπάρχει η γενική αντίληψη μεταξύ των περισσοτέρων από τα κουρδικά κόμματα στο εσωτερικό των χωρών στην Ευρώπη και την Αμερική ότι: κατά τη διάρκεια αυτής της καθοριστικής χρόνιας η φωνή τους είναι πιο δυνατή όταν είναι και παραμείνουν ενωμένοι. 

Έγγραφα Αναφοράς

·         Renad Mansour, Irfan Azeez Azeez «Οι Κούρδοι σε μια νέα Μέση Ανατολή». Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013 - 15:35 en.xeber24.net
·         Μασούντ Μπαρζανί , Ανακοίνωση ότι θα υπερασπιστεί των Κούρδων αμάχων στη Συρία, Πέμπτη ,22 AUG 2013 14:09, KRG.org 

·         Μασούντ Μπαρζανί , « Ο Πρόεδρος του Κουρδιστάν λαμβάνει ένα ευχαριστήριο μήνυμα από τον Ιρανό πρόεδρο»  Πέμπτη ,22 AUG 2013 19:01 KRG.org,

·         Khalid Mohammed , «Ο κούρδος πρόεδρος Μασούντ Μπαρζανί μιλάει κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στο Associated Press», 25 Απριλίου, 2012, www.diplo-kurdi.com
·         Lazar Berman, “Is a free Kurdistan, and a new Israeli ally, upon us?”August 24, 2013 11:13 am In: en.xeber24.net
·         Μητροπούλου Ειρήνη , «Γιατί διστάζει ο Ομπάμα να αποφασίσει επέμβαση στη Συρία;», Δημοσίευση:  24/08/2013 13:52 www.tovima.gr

·         Μποζανίνου Τάνια «http://www.tovima.gr/themes/1/default/media/home/clear.gifΕφιάλτης για την Τουρκία το «Μεγάλο Κουρδιστάν» Δημοσιευση:  12/08/2012 05:45 www.tovima.gr

·         Τάνια Μποζανίνου, «1 δισ. δολάρια τον μήνα θα κοστίσει η επέμβαση των ΗΠΑ στη Συρία» HeliosPlus 24/07/2013 05:45 www.tovima.gr

·         Thomas McGee, “Multiple Narratives of Aggression against Kurds in Syria” July 31, 2013 2:31 pm In: en.xeber24.net

·         Τζεμίλ Τουράν (Cemil Turan) , «Οι Κούρδοι συμφωνούν, οι κατακτητές ανησυχούν» www.agendakurd.com

·         Μουσταφά Χίζρι, «Συνέντευξη στην Εφημερίδα Hawlati», 2 Φεβ. 2013 pdki.org

·        Cheterian Vicken, «Ιστορική ευκαιρία για τους Κούρδους» Samedi 10 Août 2013, ,[Παπακριβόπουλος Βασίλης (μτφ)] , Le Monde Diplomatique. ww.monde-diplomatique.gr

·         Reuters, PUKmedia, “Iraqi Kurdistan rules out intervening over Syrian border”, 27/8/2013 13:50:00 krp.org

·          Karim Wali, «Η αντιπαλότητα KDP και του ΡΚΚ στη Συρία» 25/8/2013 krp.org
 
·         Ibrahim Khalil “Tribute to the Kurdish role in Western Kurdistan” 04/08/2013 15:00:00 PUK Media.com

·         PUKmedia from Jpost, “The Kurdish awakening in Syria: Could it lead to regional war?” 24/8/2013 17:40:00 PUK Media.com

·         PUKmedia from Todayszaman, “PKK's Bayık says settlement process on brink of collapse” 27/8/2013 16:51:00 PUK Media.com

·         Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης, «Η Μαχη της Allepo θα Κρινει τα Παντα στην Συρια!!»1.8.13  GBAL  www.analystsforchange.org

·         Γιώργου Τσίπρα, «Αλλαγή σελίδας στο Κουρδικό» Δευτέρα, 27 Μάιος 2013 10:52

H Οργουελιανή προσέγγιση της Επεκτατικής Επιρροής από τη Ρωσσία προς τη Δύση

  Δημοσίευση του NATO Defence College   Who controls the past controls the future - How Russia uses history for cognitive warfare