"Σύμφωνα με το US Geological Survey’s (USGS) Energy Resources Program, η
περιοχή που είναι γνωστή ως Levant Basin Province συγκρίνεται με
κάποιες από τις μεγάλες περιοχές του κόσμου. Εκτιμώντας προφανώς ότι
επιβεβαιώθηκαν οι ανακαλύψεις μεγάλων ποσοτήτων υδρογονανθράκων, με
ενδεχόμενο την μεταβολή των γεωπολιτικών δεδομένων σε ολόκληρη την
περιοχή, το USGS ξεκίνησε την πρώτη του εκτίμηση για το σύνολο των
κοιτασμάτων πετρελαίου και αερίου στην ευρύτερη περιοχή που ανήκει στην
ανατολική Μεσόγειο, περιλαμβάνοντας την Λεκάνη του Αιγαίου και την
ανατολική λεκάνη (Levant Basin) στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου, του
Λιβάνου, της Συρίας και του Ισραήλ και τη Λεκάνη του Νείλου στα ανοικτά
των ακτών της Αιγύπτου. Τα συμπεράσματα ήταν εντυπωσιακά. Το USGS
υπολόγισε το σύνολο της ανατολικής Μεσογείου σε 345 τρισεκατομμύρια
κυβικά πόδια αερίου και 3,4 δισεκατομμύρια βαρελιών πετρελαίου.
Ειδικότερα, το USGS, χρησιμοποιώντας όλα τα δεδομένα προηγούμενων γεωτρήσεων και γεωλογικών ερευνών στην περιοχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «οι μη ανακαλυφθείσες ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή της ανατολικής λεκάνης (Levant Basin Province) υπολογίζονται σε 1,68 δισεκατομμύρια βαρελιών πετρελαίου και 122 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αερίου. Επιπλέον το USGS εκτιμά ότι «οι μη ανακαλυφθείσες ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή της λεκάνης του Δέλτα του Νείλου (Nile Delta Basin Province) εκτιμώνται σε περίπου 1,76 δισεκατομμύρια βαρελιών πετρελαίου και 223 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αερίου.»
Για να έχουμε μία συγκριτική εντύπωση των αριθμών, το USGS εκτιμά ότι η Λεκάνη της Δυτικής Σιβηρίας στη Ρωσία, η μεγαλύτερη παγκοσμίως γνωστή λεκάνη φυσικού αερίου, εμπεριέχει 643 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αερίου. Επίσης, οι περιοχές της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής έχουν διάφορες περιοχές πλούσιες σε φυσικό αέριο, συμπεριλαμβανομένων της λεκάνης Rub Al Khali Basin (426 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια) στην νοτιοδυτική Σαουδική Αραβία και τη Βόρεια Υεμένη, του πεδίου Greater Ghawar Uplift στην ανατολική Σαουδική Αραβία (227 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια) και του πεδίου Zagros Fold Belt (212 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια) στον Περσικό Κόλπου και εντός του Ιράκ και του Ιράν.[1]"
Είναι εμφανές από τα παραπάνω ότι η Νοτιοανατολική Μεσόγειος έχει ήδη προσελκύσει το ενδιαφέρον της πετρελαϊκής βιομηχανίας αλλά και όλων των μεγάλων γεωπολιτικών δρώντων όπως η Η.Π.Α, η Ρωσία, η Τουρκία που θέλει να καταστεί κόμβος μεταφοράς υδρογονανθράκων από την Μέση Ανατολή στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση που ενδιαφέρετε ιδιαίτερα γιατί θέλει να απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο όσον το δυνατόν περισσότερο, η Κίνα που ενδιαφέρεται για εισαγωγή υδρογονανθράκων λόγο της μεγάλης εσωτερικής ζήτησης που έχει και αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια.Επίσης οι κύριοι Περιφερειακοί παίκτες της Μέσης Ανατολής το Κατάρ, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία ενδιαφέρονται μέσω διαφορετικών αγωγών που θα καταλήγουν στην Μεσόγειο να μεταφέρουν φυσικό αέριο και πετρέλαιο στις δυτικές αγορές.
Η.Π.Α
Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για την περιοχή κυρίως για γεωστρατηγικούς και δευτερευόντως για οικονομικούς λόγους. Οι λόγοι είναι οι εξής:
- Προωθούν τον Νότιο διάδρομο μεταφοράς φυσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω Τουρκίας η μέσω της Νοτιοανατολικής Μεσογείου από Κατάρ, Ιράν (όταν εξομαλυνθούν οι σχέσεις του με την Δύση), του Αζερμπαϊτζάν, της Κύπρου, του Ισραήλ και τα πιθανά κοιτάσματα της Ελλάδας. Αυτό προωθείται ώστε η Ευρώπη να απεξαρτηθεί από το Ρωσικό φυσικό αέριο.
- Όλα τα πιθανά κοιτάσματα θα πρέπει να ελέγχονται όσον το δυνατόν περισσότερο από εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων ώστε να διασφαλιστεί η χρησιμοποίηση του δολαρίου ως νόμισμα για τις συναλλαγές των υδρογονανθράκων της περιοχής. Μία πρόβλεψη που θα μπορούσαμε να κάνουμε αν τα νούμερα επιβεβαιωθούν και η Ευρωζώνη αποφασίσει να χρησιμοποιήσει το ευρώ σαν συναλλαγματικό μέσο για τις συναλλαγές υδρογονανθράκων στην περιοχή θα προέκυπτε θέμα με το δολάριο σαν παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
- Τελευταίος λόγος είναι και ο έλεγχος των εμπορικών και των ενεργειακών ροών που περνάνε από την Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Μια πρόβλεψη για το μέλλον: αν ακούσετε στις ειδήσεις στα επόμενα 10 χρόνια ότι ένα αμερικανικό αεροπλανοφόρο θα σταθμεύει μόνιμα στην Κρήτη και ένα στην Κύπρο, σκεφτείτε ότι έχει γίνει συμφωνία των ΗΠΑ με Αίγυπτο, Ισραήλ, Κύπρο και Ελλάδα η οποία προβλέπει ότι οι χώρες αυτές θα χρησιμοποιούν το δολάριο σαν μέσο συναλλαγών των υδρογονανθράκων που διαθέτουν και σε αντάλλαγμα οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής. Αν θεωρήσουμε επίσης ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται μία τέτοιου είδους συμφωνία έγινε πριν πολλά χρόνια ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Σαουδική Αραβία , άρα είναι πιθανόν να ξαναγίνει.
Παρακάτω βλέπουμε φωτογραφίες των καινούργιων αμερικανικών αεροπλανοφόρων.
_in_dry_dock_front_view_2013.JPG)
Source of photos is the wikipedia.
Ρωσία
Η Ρωσία θέλει να διασφαλίσει τα παρακάτω συμφέροντα μέσω της ανάμιξής της στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο:
- Εξασφάλιση του μονοπωλίου παροχής φυσικού αερίου της Ευρώπης από ρωσικές πηγές ή έμμεσα ή άμεσα ελεγχόμενες από αυτή.
- Παρουσία στις θερμές Θάλασσες και διασφάλιση ναυτικής βάσης στην Μεσόγειο με κάθε κόστος.
- Συμμετοχή στην παραγωγή ή την μετακίνηση υδρογονανθράκων μέσω των εθνικών εταιρειών (Gazprom κτλ) στην περιοχή.
- Εξασφάλιση ελέγχου του Νότιου διαδρόμου μεταφοράς φυσικού αερίου που αποτελεί αντίπαλο δέος του δικού της σχεδιαζόμενου Νότιου διαδρόμου του South Stream. Επίσης αυτό μπορεί να γίνει και με αναβάθμιση του υπάρχοντος ήδη αγωγού Blue Stream που ενώνει την Ρωσία με την Τουρκία απευθείας μέσω της Μαύρης Θάλασσας, άρα περισσότερη εξάρτηση της Τουρκίας από τη Ρωσία.
Παρακάτω παραθέτουμε χάρτες με τους αγωγούς του Νότιου διαδρόμου μεταφοράς φυσικού αερίου και πετρελαίου από την Μέση Ανατολή και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη.
Blue Stream gas pipeline and layout of South Stream gas pipeline, source: http://www.gazprom.com
Source of the photo:http://pipelinesinternational.com
ΠΗΓΗ
Ειδικότερα, το USGS, χρησιμοποιώντας όλα τα δεδομένα προηγούμενων γεωτρήσεων και γεωλογικών ερευνών στην περιοχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «οι μη ανακαλυφθείσες ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή της ανατολικής λεκάνης (Levant Basin Province) υπολογίζονται σε 1,68 δισεκατομμύρια βαρελιών πετρελαίου και 122 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αερίου. Επιπλέον το USGS εκτιμά ότι «οι μη ανακαλυφθείσες ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή της λεκάνης του Δέλτα του Νείλου (Nile Delta Basin Province) εκτιμώνται σε περίπου 1,76 δισεκατομμύρια βαρελιών πετρελαίου και 223 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αερίου.»
Για να έχουμε μία συγκριτική εντύπωση των αριθμών, το USGS εκτιμά ότι η Λεκάνη της Δυτικής Σιβηρίας στη Ρωσία, η μεγαλύτερη παγκοσμίως γνωστή λεκάνη φυσικού αερίου, εμπεριέχει 643 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αερίου. Επίσης, οι περιοχές της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής έχουν διάφορες περιοχές πλούσιες σε φυσικό αέριο, συμπεριλαμβανομένων της λεκάνης Rub Al Khali Basin (426 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια) στην νοτιοδυτική Σαουδική Αραβία και τη Βόρεια Υεμένη, του πεδίου Greater Ghawar Uplift στην ανατολική Σαουδική Αραβία (227 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια) και του πεδίου Zagros Fold Belt (212 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια) στον Περσικό Κόλπου και εντός του Ιράκ και του Ιράν.[1]"
Είναι εμφανές από τα παραπάνω ότι η Νοτιοανατολική Μεσόγειος έχει ήδη προσελκύσει το ενδιαφέρον της πετρελαϊκής βιομηχανίας αλλά και όλων των μεγάλων γεωπολιτικών δρώντων όπως η Η.Π.Α, η Ρωσία, η Τουρκία που θέλει να καταστεί κόμβος μεταφοράς υδρογονανθράκων από την Μέση Ανατολή στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση που ενδιαφέρετε ιδιαίτερα γιατί θέλει να απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο όσον το δυνατόν περισσότερο, η Κίνα που ενδιαφέρεται για εισαγωγή υδρογονανθράκων λόγο της μεγάλης εσωτερικής ζήτησης που έχει και αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια.Επίσης οι κύριοι Περιφερειακοί παίκτες της Μέσης Ανατολής το Κατάρ, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία ενδιαφέρονται μέσω διαφορετικών αγωγών που θα καταλήγουν στην Μεσόγειο να μεταφέρουν φυσικό αέριο και πετρέλαιο στις δυτικές αγορές.
Η.Π.Α
Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για την περιοχή κυρίως για γεωστρατηγικούς και δευτερευόντως για οικονομικούς λόγους. Οι λόγοι είναι οι εξής:
- Προωθούν τον Νότιο διάδρομο μεταφοράς φυσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω Τουρκίας η μέσω της Νοτιοανατολικής Μεσογείου από Κατάρ, Ιράν (όταν εξομαλυνθούν οι σχέσεις του με την Δύση), του Αζερμπαϊτζάν, της Κύπρου, του Ισραήλ και τα πιθανά κοιτάσματα της Ελλάδας. Αυτό προωθείται ώστε η Ευρώπη να απεξαρτηθεί από το Ρωσικό φυσικό αέριο.
- Όλα τα πιθανά κοιτάσματα θα πρέπει να ελέγχονται όσον το δυνατόν περισσότερο από εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων ώστε να διασφαλιστεί η χρησιμοποίηση του δολαρίου ως νόμισμα για τις συναλλαγές των υδρογονανθράκων της περιοχής. Μία πρόβλεψη που θα μπορούσαμε να κάνουμε αν τα νούμερα επιβεβαιωθούν και η Ευρωζώνη αποφασίσει να χρησιμοποιήσει το ευρώ σαν συναλλαγματικό μέσο για τις συναλλαγές υδρογονανθράκων στην περιοχή θα προέκυπτε θέμα με το δολάριο σαν παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
- Τελευταίος λόγος είναι και ο έλεγχος των εμπορικών και των ενεργειακών ροών που περνάνε από την Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Μια πρόβλεψη για το μέλλον: αν ακούσετε στις ειδήσεις στα επόμενα 10 χρόνια ότι ένα αμερικανικό αεροπλανοφόρο θα σταθμεύει μόνιμα στην Κρήτη και ένα στην Κύπρο, σκεφτείτε ότι έχει γίνει συμφωνία των ΗΠΑ με Αίγυπτο, Ισραήλ, Κύπρο και Ελλάδα η οποία προβλέπει ότι οι χώρες αυτές θα χρησιμοποιούν το δολάριο σαν μέσο συναλλαγών των υδρογονανθράκων που διαθέτουν και σε αντάλλαγμα οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής. Αν θεωρήσουμε επίσης ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται μία τέτοιου είδους συμφωνία έγινε πριν πολλά χρόνια ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Σαουδική Αραβία , άρα είναι πιθανόν να ξαναγίνει.
Παρακάτω βλέπουμε φωτογραφίες των καινούργιων αμερικανικών αεροπλανοφόρων.
Source of photos is the wikipedia.
Ρωσία
Η Ρωσία θέλει να διασφαλίσει τα παρακάτω συμφέροντα μέσω της ανάμιξής της στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο:
- Εξασφάλιση του μονοπωλίου παροχής φυσικού αερίου της Ευρώπης από ρωσικές πηγές ή έμμεσα ή άμεσα ελεγχόμενες από αυτή.
- Παρουσία στις θερμές Θάλασσες και διασφάλιση ναυτικής βάσης στην Μεσόγειο με κάθε κόστος.
- Συμμετοχή στην παραγωγή ή την μετακίνηση υδρογονανθράκων μέσω των εθνικών εταιρειών (Gazprom κτλ) στην περιοχή.
- Εξασφάλιση ελέγχου του Νότιου διαδρόμου μεταφοράς φυσικού αερίου που αποτελεί αντίπαλο δέος του δικού της σχεδιαζόμενου Νότιου διαδρόμου του South Stream. Επίσης αυτό μπορεί να γίνει και με αναβάθμιση του υπάρχοντος ήδη αγωγού Blue Stream που ενώνει την Ρωσία με την Τουρκία απευθείας μέσω της Μαύρης Θάλασσας, άρα περισσότερη εξάρτηση της Τουρκίας από τη Ρωσία.
Παρακάτω παραθέτουμε χάρτες με τους αγωγούς του Νότιου διαδρόμου μεταφοράς φυσικού αερίου και πετρελαίου από την Μέση Ανατολή και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη.
Blue Stream gas pipeline and layout of South Stream gas pipeline, source: http://www.gazprom.com
Source of the photo:http://pipelinesinternational.com
ΠΗΓΗ
