Πράβδα: Σενάρια πραγματικού πολέμου Ρωσίας-Τουρκίας
Η
ρωσική εφημερίδα καταγράφει τις απόψεις στρατιωτικών αναλυτών
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:
11/01/2016 13:38
Το ενδεχόμενο ενός πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας είναι
πάντοτε θέμα συζήτησης θεωρητικών της συνωμοσίας, της γεωπολιτικής ανάλυσης
και φυσικά, της καναπεδο-φλυαριας. Πήρε όμως πιο συγκεκριμένες διαστάσεις
ύστερα από τη δήλωση του τούρκου προέδρου Ρεσέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι
«δεν θα ανεχθεί» ρωσική επίθεση σε τουρκικές αεροπορικές δυνάμεις.
Ας δούμε λοιπόν τι είδους πόλεμος μπορεί να γινει--της Ρωσίας με την Τουρκία, χώρας-μελους του ΝΑΤΟ. Πως θα εξελιχθεί ένας τέτοιος πόλεμος; Η «Πράβδα» συζήτησε το θέμα με σοβαρούς στρατιωτικούς αναλυτές και κατέγραψε τις απόψεις τους.
Ο Μιχαήλ Αλεξαντροφ, προϊστάμενος του Κέντρου
Στρατιωτικών και Πολιτικών Μελετών, πιστεύει ότι σε περίπτωση πολέμου η Ρωσία
πρέπει να κάνει ευθύς αμέσως χρήση πυρηνικών όπλων επειδή διακυβεύεται η ύπαρξη
της χώρας. «Θα ήταν λάθος της Ρωσίας να μη χρησιμοποιήσει πυρηνικά οπλα. Η
Δύση και η Τουρκία θα επιχειρήσουν να μας ωθήσουν σε πόλεμο φθοράς, όπως στον
Κριμαϊκό πόλεμο του 1853-1856. Δηλαδή σε βραδεία κλιμάκωση των
επιχειρήσεων, με εξεγέρσεις στην περιοχή του Καυκάσου, ενώ και η ρωσική
μονάδα στη Συρία θα εξοντωθεί. Η Δύση θα βοηθήσει την Τουρκία--θα εγκατασταθούν
στο έδαφος της στρατιωτικές δυνάμεις και αεροπορία υψηλής τεχνολογίας. Θα
εφαρμόσουν την τακτική του πολέμου βραδείας τριβής.
Κατά την άποψη μου, αν πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία αυτός
θα είναι πόλεμος αποφασιστικής σημασίας, ταχύς και σύντομος. Η Ρωσία
θα πρέπει να καταφέρει πυρηνικά πλήγματα σε στόχους στρατιωτικούς και στην
υποδομή της Τουρκίας από την πρώτη στιγμη--όχι, φυσικά, σε πόλεις όπου ζουν
άνθρωποι, αλλά στα στρατηγεία, στα μεγάλα κέντρα επικοινωνίας, στις αποθήκες
όπλων, στα αεροδρόμια και στα λιμάνια. Από τις πρώτες ώρες του πολέμου η
Ρωσία πρέπει να καταστρέψει όλη την στρατιωτική υποδομή της χώρας. Και δεν
χρειάζονται βαλιστικοί πύραυλοι για αυτά τα πλήγματα. Αρκούν οι πύραυλοι
Iskander-M με πυρηνικές κεφαλές. Μόλις η στρατιωτική υποδομή καταστραφεί θα
κινηθούν ρωσικές δυνάμεις και θα καταλάβουν την περιοχή των Στενών».
Και η Δύση; Η Δύση δεν θα έχει χρόνο να αντιδράσει. Οι
ευρωπαϊκές χώρες θα φοβηθούν τόσο πολύ που ούτε θα τολμήσουν να επεμβούν. Οι
Αμερικανοί θα πρέπει να επιλεξουν--είτε να αρχίσουν έναν στρατηγικό
πυρηνικό πόλεμο με τη Ρωσία είτε όχι. Αποτελεσμα--η Ρωσία θα καταλάβει
την περιοχή των Στενών. Όλη η άλλη χώρα θα μείνει στην Τουρκία, λέγει ο Μιχαήλ
Αλεξαντρωφ.
Υπάρχει και μη πυρηνικό σενάριο και το παρουσιάζει ο Σεργκέι
Ερμακωφ, υποδιευθυντής του Κέντρου Ανάλυσης RΙSΙ της Ταυρίδας. Λέγει:
«Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξει πραγματική σύγκρουση. Η
χρήση πυρηνικών όπλων γίνεται μόνο σε έσχατη αναγκη. Σε έναν
"κανονικό" πόλεμο τα πάντα αποκτούν χαρακτήρα στρατιωτικού μεσου.
Υπάρχουν πολλοί παίκτες εναντίον της Τουρκίας. Σε περίπτωση στρατιωτικής
σύγκρουσης οι Κούρδοι θα κάνουν την περιοχή κομμάτια καθώς ο πόλεμος
είναι το στοιχείο τους».
«Από στρατιωτικής πλευράς η Τουρκία είναι ισχυρή αλλά όχι
τόσο που να μπορεί να αντιμετωπίσει τη Ρωσία. Ο στόλος μας είναι σε θέση να
καταφέρει πλήγματα από πολύ μακριά, και πέρα από την περιοχή της Μαύρης
Θάλασσας. Νικητής σε έναν σύγχρονο πόλεμο είναι εκείνος που χρησιμοποιεί
διαφορετικές δυνάμεις και το πιο αναπτυγμένο σύστημα ελέγχου της μάχης. Η
Ρωσία έχει ένα πλεονέκτημα εδω--έχουμε το δορυφορικό σύστημα καθορισμού θέσεων
και το σύστημα παρακολούθησης και ελέγχου της μάχης τα οποία μας δίδουν πλήρη
εικόνα του θεάτρου στρατιωτικών επιχειρήσεων ανά πάσα στιγμή. Φυσικά, θα
χρησιμοποιήσουμε την αεροπορία. Η ρωσική βάση στη Συρία συντομεύει σημαντικά
τον χρόνο πτήσης εναντίον τουρκικών στοχων. Έτσι, η Τουρκία θα αντιμετωπίσει
απειλές από διάφορα μέρη», λέγει ο Σεργκέι Ερμακωφ.
Όσον αφορά το ΝΑΤΟ, η Τουρκία είναι μέλος του και ως χωρά
οπωσδήποτε δικαιούται να ζητήσει την ενεργοποίηση του άρθρου 5. Αλλά,
αφ'ενος η στρατιωτική ισχύς της Ρωσίας και αφ' εταίρου η διστακτικότητα της
Ευρώπης να αναμειχθεί στη σύγκρουση--οι αποφάσεις στο ΝΑΤΟ απαιτούν πλήρη
ομοφωνια--όλα τα μέλη της Συμμαχίας θα πρέπει να συμφωνήσουν κατά πόσον το ΝΑΤΟ
θα πρέπει να σταθεί αντιμέτωπο σε έναν επιτιθέμενο. Αλλά τότε πρέπει να
καθοριστεί ποιος είναι ο άμεσα επιτιθέμενος. Αν η Τουρκία προκαλέσει τη
σύγκρουση ίσως το ΝΑΤΟ δεν προσφύγει στο άρθρο 5. Επίθεση είναι ένα πράγμα,
αλλά μια χώρα που επιχειρεί σύγκρουση και σέρνει το ΝΑΤΟ είναι άλλο πράγμα. Σε
μια τέτοια περίπτωση το ΝΑΤΟ θα προσπαθήσει να μη αναμειχθεί. Κανένας δεν θέλει
να αναμειχθεί σε άμεση στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία. Ο πυρηνικός πόλεμος
είναι μια παγκόσμια τραγωδία, καταλήγει ο Ερμπακωφ
Τι
φοβάται το ΝΑΤΟ και προσπαθεί να αποφύγει το αναπόφευκτο
του
Κίμωνα Γεωργακάκη
Την ανησυχία του ΝΑΤΟ για την ανάπτυξη ρωσικών
συστοιχιών πυραύλων πεδίου μάχης τύπου Ισκαντέρ (SS-26), που μπορούν να φέρουν
πυρηνικές κεφαλές, στον θύλακα του Καλίνινγκραντ, ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα
στην Πολωνία και την Λιθουανία, εξέφρασε ο στρατιωτικός διοικητής της Ατλαντικής
Συμμαχίας, Αμερικανός πτέραρχος, Φίλιπ Μπρίντλοβ, εκτιμώντας ότι πρέπει να
υπάρξει καλύτερη επικοινωνία με την Μόσχα.
Απ” ότι φαίνεται η Δύση φοβάται πάνω απ” όλα
την ανεπτυγμένη ρωσική τεχνολογία όπλων, η
οποία απρόβλεπτα μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον της, ενώ τα όποια
μυστικά της δεν είναι εύκολα προσβάσιμα για τις μυστικές δυνάμεις του
ΝΑΤΟ. Οι πύραυλοι Ισκαντέρ είναι εξαιρετικά δύσκολο να
εντοπιστούν πόσο μάλλον να αναχαιτισθούν μετά την εκτόξευση. Στην Ρωσία έχουν
δηλώσει άλλωστε σε όλους τους τόνους ότι θα χρησιμοποιήσουν
πυρηνικά, άπαξ και απειληθεί η ασφάλεια της χώρας.
Η συγκεκριμένη ρητορική των Ρώσων έχει βάλει σε βαθιές
σκέψεις τους παγκοσμιοποιητές της Δύσης, οι οποίοι βλέπουν τα γεωπολιτικά τους
σχέδια να καθυστερούν λόγω Κρεμλίνου. Μετά την μεσοβέζικη λύση στην
Συρία με παρέμβαση Πούτιν, η σημαντική για την Ευρωατλαντική
συμμαχία, Ουκρανία, -εκτός των άλλων οι δυτικές δυνάμεις θα
πλησίαζαν ακόμα πιο κοντά στα δυτικά ρωσικά σύνορα- καταλήγει στην
αγκαλιά της Ρωσίας, παίρνοντας παχυλό δάνειο και μειωμένη τιμή φυσικού
αερίου ως αντάλλαγμα.
Όπως πολλάκις έχω γράψει, η
Ρωσία αντιστέκεται για δικά της συμφέροντα στην δημιουργία ενός
δυτικότροπου παγκόσμιου
κέντρου εξουσίας που επιδιώκει να κατέχει,
μεταξύ άλλων, όλες τις ενεργειακές πηγές του πλανήτη, προκειμένου να ελέγχει
απόλυτα τα κράτη. Μέσα σε αυτές βρίσκεται και το πλούσιο φυσικό αέριο των
Ρώσων, το οποίο μάλιστα αποτελεί σπουδαίο διπλωματικό «εργαλείο»
της Μόσχας. Γι” αυτό η κυβέρνηση Πούτιν θυμίζει
στο ΝΑΤΟ ότι διαθέτει αρκετό οπλισμό για να το υπερασπίσει,
στήνοντας πυραύλους σε στρατηγικά σημεία και αναβαθμίζοντας τα υπάρχοντα
«παιχνίδια» της.
Η απρόβλεπτη χρήση-λειτουργία των ρωσικών υπερόπλων αναγκάζει
μέχρι στιγμής Η.Π.Α. και συμμάχους να αποφεύγουν να σκέφτονται την σύγκρουση με
την Ρωσία και να προβαίνουν αντ” αυτού σε διπλωματικές υποχωρήσεις.
Ωστόσο, όσο ο Πούτιν παραμένει στην
εξουσία και εφόσον συνεχίζει να μην υποτάσσεται στις
πολιτικοοικονομικές επιταγές των παγκοσμιοποιητών, ο παγκόσμιος πόλεμος με
έπαθλο τις ενεργειακές πηγές της «Αρκούδας» είναι αργά ή γρήγορα αναπόφευκτος.
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων
http://www.pygmi.gr/%CE%B5%CEIskander M: Οι «Μεγαλέξανδροι» του 21ου αιώνα
Τα
σύγχρονα πυραυλικά συστήματα «Iskander M», παραλαμβάνουν οι ρωσικές Ενοπλες Δυνάμεις.
Μόλις πρόσφατα, στο πολύγωνο δοκιμών, στην περιοχή «Καπούστιν Γιάρ» (Kapustin
Yar), έγινε η επίσημη τελετή παράδοσης-παραλαβής στον Στρατό Ξηράς της δεύτερης
πλήρως συγκροτημένης ταξιαρχίας αυτοκινούμενων εκτοξευτών τακτικών πυραύλων.
Πηγή:
ITAR-TASS
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας
εκσυγχρονίζονται και αναβαθμίζουν το πυραυλικό τους οπλοστάσιο. Η δεύτερη
ταξιαρχία του συστήματος βαλλιστικών πυραύλων «Iskander» (Μέγας Αλέξανδρος), θα
εγκατασταθεί στην περιοχή Κρασνοντάρ, στη Νότιο Ρωσία. Η πρώτη, η οποία
παραδόθηκε στο ρωσικό Στρατό αυτό το καλοκαίρι, έχει ήδη πάρει «φύλλο πορείας»
για την πόλη Μπιρομπιντζάν, στη ρωσική άπω Ανατολή.
Αν και τα στοιχεία σχετικά με τους
«Iskander – M» παραμένουν μυστικά, κατά πληροφορίες, το εξοπλιστικό
πρόγραμμα μέχρι το 2020, προβλέπει την ανάπτυξη 10 πλήρως συγκροτημένων
ταξιαρχιών. Κάθε χρόνο, λοιπόν, θα εντάσσονται στις ΕΔ από δύο
ταξιαρχίες. Κάθε μια από αυτές θα αποτελείται από 12 αυτοκινούμενους εκτοξευτές
πυραύλων και το αντίστοιχο «πάρκο» οχημάτων υποστήριξης των συγκροτημάτων.
Ο «Μεγαλέξανδρος» κατά τα αδερφάκια του
Επιχειρησιακά έτοιμοι
Σχηματισμοί
αυτοκινούμενων εκτοξευτών τακτικών πυραύλων «Iskander – M», υπάρχουν στη
Δυτική και Κεντρική Στρατιωτικές περιοχές. Σχηματισμοί σε επίπεδο ταξιαρχίας,
βρίσκονται στις Ανατολική και Νότια Στρατιωτικές Περιοχές.
Προς το παρόν, βαλλιστικά συστήματα
κλάσης «Iskander», διαθέτει μόνο η Ρωσία. Αρχικά, το συγκρότημα είχε σχεδιαστεί
για τη Μέση Ανατολή. Πολύ πιθανόν δε, να προορίζονταν για τη Συρία. Για το λόγο
αυτό, η ονομασία του πυραυλικού συγκροτήματος έλαβε το όνομα «Ισκαντέρ»
(Iskander), του προέρχεται από την αραβική ονομασία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Αλλά η επανέναρξη των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και του Ισραήλ που
σημειώθηκε στην αρχή της δεκαετίας του 1990, και η επίμονη παράκληση του Τελ
Αβίβ να μην πωληθούν αυτά τα πυραυλικά συστήματα στη Δαμασκό, έπαιξε σίγουρα
κάποιο ρόλο ώστε να μην «φύγουν» οι Iskander εκτός ρωσικών συνόρων.
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει και
«εξαγώγιμη» εκδοχή του συστήματος. Το συγκεκριμένο βαλλιστικό συγκρότημα,
λέγεται «Iskander – E», και οι πύραυλοι που διαθέτει μπορούν να πετάξουν
σε απόσταση μέχρι 300 Km. Να σημειωθεί πως η μεγάλη εμβέλεια για τα
τροποποιημένα συστήματα που προορίζονται για το εξωτερικό, απαγορεύεται από
διεθνείς Συνθήκες. Πάντως, εκτός από τους «Iskander – Ε», υπάρχουν τα
συστήματα «Iskander – Μ» και «Iskander - Κ». Το επιχειρησιακό –
τακτικό συγκρότημα με το γράμμα «Μ», διαθέτει βαλλιστικούς πυραύλους με
εμβέλεια μέχρι 500 km. Η μεγαλύτερη εμβέλεια, απαγορεύεται από τη Συνθήκη
απαγόρευσης, κατασκευής και ανάπτυξης Πυραύλων Μέσου Βεληνεκούς (INF). Και όπως
λένε οι ειδικοί εμπειρογνώμονες, αν αυτή η Συνθήκη ακυρωθεί, τότε οι πύραυλοι
σίγουρα θα «πετάξουν» μακρύτερα. Η έκδοση του «Iskander» με το γράμμα «Κ»,
διαθέτει δύο υπερηχητικά βλήματα τύπου Κρουζ (Cruise), τα οποία είναι
εξαιρετικά δύσκολο να ανιχνευθούν από τα συστήματα αντιπυραυλικής και
αντιαεροπορικής άμυνας.
Πυρηνικές κεφαλές
Αλλά το κύριο πλεονέκτημα των πυραύλων
«Iskander», τόσο των βαλλιστικών, όσο και των βλημάτων Κρουζ, είναι ότι πετούν
σε μια απρόβλεπτη τροχιά. Ο πύραυλος «M», ξεκινάει σαν βαλλιστικός, αλλά σε
κάποιο σημείο της τροχιάς του εκτελεί πτήσεις προς το στόχο όπως ένα βλήμα
Κρουζ. Στη συνέχεια, περνάει πάλι σε βαλλιστική τροχιά και χτυπάει το στόχο με
υπερηχητική ταχύτητα. Τις ίδιες ιδιότητες έχει και το βλήμα «Iskander» - Κρουζ.
Επιπλέον, οι πύραυλοι μπορούν να μεταφέρουν εξαιρετικά ισχυρές εκρηκτικές
κεφαλές καθώς επίσης και πυρηνικές κεφαλές.
Σήμερα, οι πυρηνικές κεφαλές στη Ρωσία
δεν είναι τοποθετημένες στους πυραύλους, αλλά φυλάσσονται σε ειδικούς
αποθηκευτικούς χώρους. Ωστόσο, εάν η πρόταση της Ρωσίας για να αποσυρθούν όλα
τα πυρηνικά όπλα από τρίτες χώρες και να μεταφερθούν, πίσω, στο έδαφος της
χώρας που τους εγκατέστησε (η πρόταση αφορά κυρίως τις ΗΠΑ, οι οποίες διαθέτουν
στην Ευρώπη περίπου διακόσιες πυρηνικές βόμβες B61), δεν γίνει αποδεκτή, τότε
πιθανώς να έχουμε και αλλαγή στη «χωροταξία» του ρωσικού πυρηνικού οπλοστασίου.
Σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι στους «Iskander», ή
στους χώρους ανάπτυξής τους, δεν θα εμφανιστούν «ειδικά πυρομαχικά» (πυρηνικές
κεφαλές).
Στρατηγική διοίκηση
Η σύνθεση μιας ταξιαρχίας
αυτοκινούμενων εκτοξευτών τακτικών πυραύλων «Iskander – M», όπως και
«Iskander – K», δεν περιλαμβάνει κάποια σημαντικά συστήματα
επικοινωνιών-διαβιβάσεων. Γιατί συμβαίνει αυτό; Σύμφωνα με τους στρατιωτικούς,
το συγκρότημα είναι σχεδιασμένο να εκτελεί τις αποστολές του με εντολή από τη
διοίκηση της στρατιάς, ή της στρατιωτικής διοίκησης της περιοχής που ανήκει η
συστοιχία. Οι μονάδες Iskander ενεργούν σύμφωνα με το επιχειρησιακό σχέδιο του
συγκεκριμένου σχηματισμού και θα πρέπει να λαμβάνουν τις συντεταγμένες των
στόχων και τις εντολές για δράση, μόνο από αυτές. Τα Επιτελεία των μεγάλων
σχηματισμών λαμβάνουν πληροφορίες για τους στόχους από δορυφόρους, από
αεροσκάφη αναγνώρισης μεγάλης εμβέλειας, από μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα και
από άλλες στρατιωτικές πηγές πληροφοριών. Σε αυτό το επίπεδο, δημιουργείται
ένα ενιαίο πρωτόκολλο πληροφοριών και (δια)-συνδεσιμότητας, που περιλαμβάνει
ένα ενιαίο σύστημα ονοματολογίας, μορφής και αλγορίθμου λήψης και διαβίβασης
πληροφοριών, στο οποίο είναι συνδεδεμένα όχι μόνο τα συστήματα διαβιβάσεων και
επιχειρήσεων των δυνάμεων του Στρατού Ξηράς, αλλά και άλλων Κλάδων και
Όπλων των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Με τη
δημιουργία του ενιαίου πρωτοκόλλου, προς το παρόν υπάρχουν κάποια προβλήματα.
Ωστόσο, όπως επιβεβαιώνει ο επικεφαλής των Πυραυλικών Δυνάμεων και Πυροβολικού
του Στρατού Ξηράς, ταξίαρχος Μιχαήλ Ματβεγίεβσκι, οι υφιστάμενοι του
χρησιμοποιούν ολοένα και περισσότερο τα σύγχρονα «έξυπνα» μέσα πληροφοριών που
έχουν στη διάθεσή τους. Στα παραδοσιακά συστήματα αναγνώρισης προστέθηκαν και
τα μη επανδρωμένα εναέρια μέσα, που επιτρέπουν σε πραγματικό χρόνο και με την
απαιτούμενη για τις πυραυλικές δυνάμεις ακρίβεια, να αναγνωρίζουν και να
«εγκλωβίζουν» στο στόχο δυνάμεις και εγκαταστάσεις του εχθρού, εξασφαλίζοντας
τη διόρθωση του πυρός και τα χτυπήματα ακριβείας. «Αυτό δεν είναι κάτι
θεωρητικό», βεβαιώνει ο ταξίαρχος. «Τα “έξυπνα” συστήματα έχουν
ενσωματωθεί στον επιχειρησιακό μας σχεδιασμό και έχουν δοκιμαστεί στο πεδίο
δοκιμών «Λούζκι», στη διάρκεια των κοινών στρατιωτικών ασκήσεων με τη
Λευκορωσία “Δύση – 2013”», προθέτει ο αξιωματικός.
