Απολογητικώς, ενώπιον των τηλε-εισαγγελέων, ο οιονεί ΄΄εκπρόσωπος΄΄
των ΕΔ εκ του Σώματος Γραμματέων Δικαστικού, έθετε στην κρίση τους,
υποστηρικτικά παραδείγματα των δεινών που υφίστανται οι στρατιωτικοί και
οι οποίοι έτσι, δικαιούνται ανάλογη αντιμετώπιση της Πολιτείας.
Μερικοί αστράτευτοι δημοσιολογούντες ή και λοιποί - επιτηδείως κατά τις
προσωπικές τους ανάγκες διαμορφώσαντες, τις συνθήκες υπηρετήσεως της
θητείας τους - μέλη των κονκλαβίων τηλεμεσιτείας του τμήματος της
διαπλεκόμενης πολιτικής εξουσίας,
με ύφος ανάλογο ετοποθετούντο κατά
περίπτωση. Στην καλύτερη, με οικτίρμονα συγκατάνευση και στον αντίποδα
με απροκάλυπτη εχθρότητα, έναντι των στρατιωτικών εν γένει.
Εγένονταν μάλιστα επιτόπου αποτιμήσεις των υπηρεσιών μας και σε άλλες
περιπτώσεις προστίθετο το επίδομα ΄΄επικινδυνότητος΄΄ σε άλλες αφαιρείτο
το ΄΄ειδικών συνθηκών εργασίας΄΄ και σε άλλες προσθαφαιρούντο κατά
περίπτωση και άλλα, από τα οποία ορισμένα αγνοούσα.
Προσπάθησα,
να υπολογίσω στην κλίμακα των ΄΄τρεχουσών αξιών΄΄ της κοινωνίας μας,
την αποτίμηση της προσφοράς μου, πλην εστάθη αδύνατον να ποσοτικοποιήσω
όλους αυτούς τους προσδιοριζομένους παράγοντες και να καταλάβω τελικά
πως, και…. αν μου αξίζει, να ζω σε αυτήν.
Εγκατέλειψα την
προσπάθεια και αναλογίσθηκα αποστασιοποιημένος πιά, ό,τι υποστήκαμε και
βιώσαμε όλα αυτά τα χρόνια ως ενεργοί Αξιωματικοί του Στρατού:
Από την πρώτη νεότητά μας ενδυθήκαμε το ράσο της υποταγής, της πειθαρχίας και της αφοσίωσης.
Γιά όποιον αμύητο, τα ίδια ακριβώς σημαίνουν καταναγκασμό, σκλαβιά και εξουθένωση, με κανένα τίμημα ικανό να τα ανταμείψει.
Στερηθήκαμε την ανέμελη περίοδο των σπουδαστικών μας χρόνων και αντ’
αυτού υποστήκαμε βάρβαρα ΄΄καψώνια΄΄, ατέλειωτες δοκιμασίες και βάσανα,
απαραίτητα γιά την στρατιωτική μας εκπαίδευση και την ψυχική μας
θωράκιση.
Υπομείναμε στη συνέχεια,
Εργασία χωρίς ωράριο, ατέλειωτες ώρες απασχόλησης, συναγερμούς, επιφυλακές και ασκήσεις
Μακρά υπαίθρια διαμονή σε σκηνές ή κατάχαμα και σε οχήματα-άρματα, σε
λάσπη βροχή ήλιο και χιόνι, σε πολλαπλές περιόδους κρίσεων και ασκήσεις
Ανυπαρξία πόρων για το έργο μας και εξοντωτική ευθύνη για την εκτέλεσή του,
Ανύπαρκτη οικογενειακή και κοινωνική ζωή,
Περιορισμούς στις ιδιωτικές μας μετακινήσεις (άδεια να πας στην πόλη να
ψωνίσεις τα χρειώδη, ή να πας στην παραλία την οικογένεια τα Σ/Κ).
Επανωτές μεταθέσεις σε ΄΄΄άγονες΄΄ περιοχές
Διαμονή σε κοτέτσια και πλυσταριά της επαρχίας, αφημένοι στην εκμετάλλευση από διάφορους αετονύχηδες,
Ψυχική και σωματική εξουθένωση,
Αδυναμία ακόμη να παραβρεθούμε στη γέννηση των παιδιών μας και βία στον χρόνο να τελέσουμε τους γάμους μας.
Καμμιά μεγάλη γιορτή ξεγνοιασιάς για εμάς και τις οικογένειές μας, καμμία σχόλη, κανένα ανέμελο καλοκαίρι,
Πάντα ξένοι και απομονωμένοι, πάντα στον δρόμο με τις οικοσκευές
κτυπημένες, συρόμενες με τα φορτηγά παρατημένες σε λιμάνια, μαζί με τις
ζωές των παιδιών και συζύγων μας.
Αυτά και άλλα πολλά
δυσκολότερα ήταν η ζωή μας και το αποδεχόμασταν, ως φύση της εργασίας
μας και ούτε κατά διάνοια, υπήρχε πρόφαση μειωμένης απόδοσης στην
εργασία. Αντίθετα, ήμασταν όλοι περήφανοι, για αυτό που είμαστε και
κάναμε.
Περισσότερο όμως,
ουδείς από τους εμπόρους της
εξουσίας ρουσφετολογικώς μας διόρισε (με την αξία μας πετύχαμε, από
δύσκολες εξετάσεις) αλλά, μας υποβίβασαν και μας εξίσωσαν με τους
αφισσοκολητές και τους πάσης χρήσεως ΄΄κοπρίτες΄΄ τους όπως τους
αποκάλεσαν, που χωρίς άλλα προσόντα εισέρευσαν και κατέλαβαν το
δημόσιο. Και όμως εμείς στοχοποιούμαστε από τους ίδιους τους αίτιους της
καταστροφής, για δήθεν προνόμια, που αφειδώς και πολλαπλώς
διανεμήθηκαν και απολαμβάνουν και οι τελευταίοι των υπαλλήλων.
Πιστεύω, ότι είναι εύλογο το ερώτημα για εμάς πλέον :
Πρέπει να θέτουμε την τιμή και την αξιοπρέπειά μας στην κρίση των
διάφορων αυτόκλητων διαπλεκόμενων εκτιμητών της ύπαρξής μας ???
Κατηγορηματικά όχι!!!
Έχουμε θεσμοθετημένη υπόσταση και δια βίου ευθύνη την υπεράσπιση της
Πατρίδος και αυτός ο ρόλος, μας δίνει τιμή και αξιοπρέπεια
αδιαπραγμάτευτη!!!.
Έχουμε όμως καθήκον να τις προστατεύσουμε…
Βασίλειος Πολυτάρχος
εν αποστρατεία τεθείς
(μη απολογούμενος)
