Οι απόψεις του Ευγένιου Τριβιζά (καθηγητή εγκληματολογίας στην Μ. Βρεττανία και συγγραφέα παιδικών βιβλίων) για τον όρο PIIGS:

O χαρακτηρισμός των Ελλήνων ως απατεώνων, προδοτών και άλλων τινών δεν είναι παρά μία ακόμα περίπτωση του κοινωνιολογικού φαινομένου της επικλήσεως αρνητικών εθνικών στερεοτύπων σε περιπτώσεις κρίσεων. Αντί να κρίνονται και να κατακρίνονται αποφάσεις ή ενέργειες συγκεκριμένων ατόμων, στιγματίζεται συλλήβδην έναs ολόκληρoς λαός. Το πιο επικίνδυνο στερεότυπο είναι η αμφισβήτηση της ανθρώπινης φύσης φυλών και εθνών.

Το αρκτικόλεξο «ΡΙIGS (=Portugal, Italy, Ireland, Greece, Spain)»(ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ), το οποίο χρησιμοποιούν Δυτικοευρωπαίοι και Αγγλοσάξονες επενδυτές και σχολιαστές, ως συνοπτικό τρόπο αναφοράς στους λαούς της Νότιας Ευρώπης και τις οικονομίες τους, δεν είναι μόνο μια κακόγουστη προσβολή. Είναι μια σύγχρονη εκδοχή του ιστορικού φαινομένου της αμφισβήτησης της ανθρώπινης φύσης του συνανθρώπου, της διαδικασίας κατά την οποία μέλη μιας εθνικής ομάδας υποβιβάζουν τα μέλη μιας άλλης στο επίπεδο των ζώων, μεταδίδοντας έμμεσα το μήνυμα ότι είναι άξια να τύχουν παρόμοια με αυτά μεταχείρισης.

Αν και ορισμένα έντυπα, όπως οι «Financial Τimes», και τράπεζες, όπως η Βarclays, κατόπιν καταγγελιών, όπως εκείνη του Πορτογάλου υπουργού Οικονομικών, απαγόρευσαν τη χρήση του, ο όρος κινδυνεύει να καθιερωθεί. Όσοι εξακολουθούν να τον χρησιμοποιούν δεν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα μιας τέτοιας πρακτικής. Λησμονούν ότι παρόμοιες μειωτικές εκφράσεις είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά κατά το παρελθόν για να απευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη, να αναστείλουν τυχόν ενδοιασμούς, να απενεργοποιήσουν τη συναισθηματική ταύτιση και να διευκολύνουν διωγμούς, σφαγές, ακόμα και γενοκτονίες.

Της γενοκτονίας της Ρουάντας για παράδειγμα είχε προηγηθεί μια κυβερνητικά συντονισμένη εκστρατεία λεκτικής «αποκτήνωσης» των θυμάτων και κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πόλεμου η ιαπωνική προπαγάνδα είχε χρησιμοποιήσει την ίδια μέθοδο εναντίον των Αμερικανών. Η πιο ακραία, βέβαια περίπτωση, ήταν εκείνη του Τρίτου Ράιχ. Ένα από τα σκευάσματα που χρησιμοποιήθηκαν για τη γενοκτονία των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ήταν το παρασιτοκτόνο Ζyclon Β. Πολύ πριν, όμως, οι κρατούμενοι εξοντωθούν με παρασιτοκτόνα, είχε προηγηθεί η απομείωση της ανθρώπινης φύσης τους από τον ναζιστικό μηχανισμό προπαγάνδας.

Εκφράσεις όπως «αρουραίοι», «μολυσματικά ζωύφια» είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά για τον χαρακτηρισμό τους. Και φυσικά όταν εκλαμβάνεις τους αντιπάλους σου όχι ως ανθρώπους αλλά ως κτήνη ή παράσιτα, δεν έχεις και πολλούς ενδοιασμούς για να τους εξοντώσεις προκειμένου να ανακυκλώσεις τις τρίχες ή το λίπος τους. Η λεκτική «αποκτηνωτική» βία αποτελεί συχνά τον προθάλαμο πραγματικής και όχι μόνο στη διεθνή σκηνή.

Σε έρευνά μου για τα εγκλήματα του όχλου είχα κάνει διάκριση μεταξύ δύο κατηγοριών υβριστικών εκφράσεων, εκείνων οι οποίοι αρνούνται τον ανδρισμό του αντιπάλου και εκείνων οι οποίοι αρνούνται την ανθρώπινη φύση του και είχα διαπιστώσει ότι η πρώτη ανοίγει τον δρόμο σε ριτουαλιστική και η δεύτερη σε πραγματική βία. Οι τραγικές συνέπειες της λεκτικής «αποκτήνωσης» είναι ο λόγος για τον οποίο οι ανθρωπολόγοι Μontagu και Μatson θεωρούν ότι οι διαδικασίες άρνησης της ανθρώπινης υπόστασης συνανθρώπων είναι «ο πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως» . Θα ήταν υπερβολικό, βέβαια, να ισχυριστεί κανείς ότι οι χρήστες του όρου «ΡΙGS» προετοιμάζουν το έδαφος για την οικονομική κατακρεούργηση των άσωτων «γουρουνιών» του Νότου.

Είναι όμως απορίας άξιο το ότι πολιτισμένοι άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να διαδίδουν μειωτικές εκφράσεις που τόσα δεινά έχουν προκαλέσει κατά το παρελθόν. Όταν δεν αντιμετωπίζουμε τους άλλους ως άτομα, αλλά ως εκπροσώπους στερεοτύπων, όταν μία εθνότητα θεωρείται ότι ενσαρκώνει το έντιμο και το ηθικό και ο αντίπαλος το δόλιο και το ανήθικο, τότε ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για κάθε λογής βαρβαρότητα. Ούτε οι Νότιοι είναι «γουρούνια», ούτε οι Έλληνες είναι εκ γενετής απατεώνες, ούτε οι Γερμανοί επιρρεπείς σε γενοκτονίες.

Το καλό και το κακό ενυπάρχει στον καθένα και το δεύτερο μπορεί εύκολα να πυροδοτηθεί από λεκτικές κοινωνικές διαδράσεις. Ας ελπίσουμε ότι ο «πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως», προτού συνεχίσει τη νέα του επέλαση, θα σκοντάψει στους βράχους της λογικής και της κοινής μας ανθρωπιάς.

Ευγένιος Τριβιζάς

Η νέα δομή δυνάμεων,η αποστρατεία των Αρχηγών και ο κ.Μπεγλίτης. (Άρθρο-άποψη του Υποστρατήγου ε.α. Κωνσταντίνου Λουκόπουλου)

http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=10732&fb_source=message

Η δομή των ενόπλων δυνάμεων και η παραφιλολογία περί «εθνικού συμφέροντος» του Νίκου Τόσκα (για το πρωτότυπο άρθρο, κλικ εδώ)

Πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες με αφορμή τις κρίσεις και την αλλαγή της στρατιωτικής ηγεσίας στις Ένοπλες Δυνάμεις, γεγονότα που συνδυάστηκαν με δημοσιεύματα και δηλώσεις σε κανάλια και εφημερίδες, για την δομή των Ενόπλων Δυνάμεων.
Με τον όρο «δομή δυνάμεων» εννοούμε:
Πόσες μονάδες, πόσα πλοία, πόσα αεροσκάφη απαιτούνται να υπάρχουν για να εκτελεσθεί η αποστολή των ενόπλων δυνάμεων σε περίοδο ειρήνης, κρίσης ή πολέμου.

Για να αλλάξει αυτή η «οροφή» μέσων, οπλικών συστημάτων και  προσωπικού, θα πρέπει:
-ή να αλλάξει η απειλή,
-ή να μειωθούν τα διαθέσιμα χρήματα για την προμήθεια και συντήρησή τους,
-ή να μην υπάρχει το διαθέσιμο προσωπικό.
Αυτοί οι παράγοντες ΔΕΝ διαφοροποιούνται από την μια μέρα στην άλλη και γι αυτό οι αλλαγές αυτές, παγκόσμια, υλοποιούνται με γραμμικό και ομαλό τρόπο.

Στις περισσότερες χώρες έγιναν σημαντικές μειώσεις των οροφών των μέσων και μονάδων, μετά την λήξη του ψυχρού πολέμου (1990).
Στη χώρα μας, μετά το 1974, βρεθήκαμε να κοιτάζουμε με διπλή ματιά:
-προς την τουρκική απειλή (Θράκη και νησιά του Αιγαίου) και συγχρόνως,
-προς τα βόρεια σύνορα λόγω της νατοϊκής υποχρέωσης ή των εσωτερικών προκαταλήψεων.
Η δεύτερη υποχρέωση μπορεί έπαψε να υπάρχει μετά το 1991, στη πράξη όμως, τίποτα δεν άλλαξε!!

Μέχρι και σήμερα διατηρούνται στα βόρεια σύνορά μας, δυνάμεις λιγότερες από τα ανατολικά σύνορα αλλά αρκετές για να απομυζούν πόρους και προσωπικό από αυτές που προορίζονται να αντιμετωπίσουν την πραγματική τουρκική απειλή.
Η «απειλή» από βορρά διατηρήθηκε με τεχνητούς τρόπους από το 1991, συνήθως στο όνομα κάποιας ασαφούς ασύμμετρης απειλής που κανείς δεν μπορούσε να την περιγράψει!!
Η εμμονή στη διατήρηση μονάδων και στρατοπέδων εκεί που δεν υπήρχε απειλή προερχόταν πλην των πολιτικών και στην εμμονή των στρατιωτικών προκειμένου να διατηρήσουν τις θέσεις τους. Παρακάτω, φαίνεται μια σύγκριση των ανωτάτων αξιωματικών του αμερικανικού και ελληνικού στρατού που έχουν διοικητικά καθήκοντα. Στον αμερικανικό στρατό υπάρχουν 65 ανώτατοι αξιωματικοί ενώ στον πολύ μικρότερο ελληνικό υπάρχουν 63!!!

Δομή διοίκησης αμερικανικού στρατού με 675.000 επάνδρωση (65 ανώτατοι)	Δομή διοίκησης ελληνικού στρατού με 90.000 επάνδρωση (63 ανώτατοι)
Αντιστράτηγοι 9 (διοικητές Στρατιών, Σωμάτων Στρατού)	Αντιστράτηγοι 6 (διοικητές Στρατιάς, Σωμάτων Στρατού)
Υποστράτηγοι 20 (υποδιοικητές Σωμάτων Στρατού, διοικητές μεραρχιών)	Υποστράτηγοι 14 (υποδιοικητές Σωμάτων Στρατού, διοικητές μεραρχιών)
Ταξίαρχοι 37 (διοικητές μαχίμων ταξιαρχιών)	Ταξίαρχοι 43 (διοικητές μαχίμων ταξιαρχιών, υποδιοικητές μεραρχιών)

Στο παρελθόν έγιναν αλλαγές στη δομή δυνάμεων το 1997, το 2001, το 2003, το 2005 και σχεδιάσθηκαν άλλες το 2008, 2010 και το 2011, οι οποίες δεν άλλαξαν ουσιαστικά τίποτα.
Τον Νοέμβριο του 2009 ο προϋπολογισμός για την άμυνα φάνηκε ότι θα έπεφτε δραματικά. Έγιναν προτάσεις από τον υπογράφοντα για μείωση των μονάδων του Στρατού κατά 30%, για να μειωθεί το λειτουργικό κόστος, που είναι το μεγαλύτερο (αναλογικά) από τις νατοϊκές χώρες και να ενισχυθεί παράλληλα η άμυνα προς ανατολάς. Η στρατιωτική ηγεσία τότε κατάφερε να πείσει την πολιτική και δεν έγινε καμία αλλαγή. Μάλιστα δημιουργήθηκαν ορισμένες καινούργιες μονάδες στη περιοχή Θεσσαλονίκης, για προφανείς ρουσφετολογικούς λόγους.

Μόνο το 2010, επίσημα, η Πολιτική Εθνικής Άμυνας (ΠΕΑ-θεσμικό κείμενο που περιγράφει τις απειλές) διευκρίνισε ότι δεν υπάρχει από βορρά απειλή. Και σε αυτή όμως την περίπτωση ΔΕΝ μειώθηκαν οι δυνάμεις που βρίσκονταν στα βόρεια σύνορα γιατί εξυπηρετούσαν τοπικά συμφέροντα, βουλευτές, στρατιωτικούς κ.λ.π.

Για να γίνει κατανοητό πόσα χρήματα σπαταλούνται εκεί που δεν θα έπρεπε να υπάρχει στρατός :
-το ετήσιο κόστος των προς βορρά δυνάμεων είναι περί τα έξι (6) εκατομμύρια ευρώ ενώ
-των δυνάμεων στη Θράκη είναι το τριπλάσιο.

Δηλαδή, ο στρατός στα βόρεια σύνορα κοστίζει το 1/3 του στρατού πρώτης γραμμής.
Αν υπολογίσουμε το στρατό του εσωτερικού (συνολικά) θα δούμε ότι κοστίζει περίπου το μισό του συνολικού κόστους λειτουργίας. Για την Αεροπορία και το Ναυτικό υπάρχουν αντίστοιχα παραδείγματα αλλά όχι σε τέτοια έκταση.
Η κατάσταση αυτή τροφοδοτείται από το 1974, με το σκεπτικό ότι ένας μεγάλος στρατός ικανοποιεί με το υπερβολικό μέγεθός του τους στρατιωτικούς γιατί διαθέτει πολλές διοικητικές θέσεις, ικανοποιεί το κομματικό κατεστημένο για τα ρουσφέτια, ικανοποιεί  τους εμπόρους όπλων γιατί απαιτεί πολλά όπλα και επιπλέον για ορισμένους «παρέχει» αίσθημα ασφάλειας.

Μετά τις πρόσφατες αλλαγές της στρατιωτικής ηγεσίας, οι οποίες ήταν σωστές σε ότι αφορά την επιλογή των αξιωματικών αλλά έγιναν σε λάθος πολιτικό χρόνο, υπήρξαν κομπασμοί από ορισμένους αποστρατευθέντες ότι «υπερασπίσθηκαν» την υπάρχουσα δομή.
Δυστυχώς, «υπερασπίσθηκαν» ένα στρατό που :
-Βρίσκεται εκεί που δεν θα έπρεπε (στα βόρεια και το εσωτερικό της χώρας) και
-ΔΕΝ βρίσκεται εκεί που θα έπρεπε (στα ανατολικά της χώρας).

Οι δε κατά καιρούς πολιτικές ηγεσίες υπήρξαν άτολμες, αναποτελεσματικές να δώσουν κατευθύνσεις και να επιβάλουν αυτό που η κοινή λογική, τα υπάρχοντα χρήματα, το υπάρχον προσωπικό αλλά και οι πραγματικές αμυντικές ανάγκες της χώρας, επιβάλλουν.
Στις σημερινές συνθήκες είναι αναποτελεσματικοί και αυτοί που κινούνται στενά στα πλαίσια των μνημονίων και όσοι αρνούνται τις ορθολογικές αλλαγές που εξυπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες. Οι συντηρητικές δυνάμεις αδράνειας (εντός ή εκτός Στρατού) είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες όταν καλύπτουν την ιδιοτέλειά τους με το «εθνικό συμφέρον».

*Ο Νίκος Τόσκας είναι Υποστράτηγος (ε.α.)

Αναδημοσίευση από το www.protagon.gr

TΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ ΤΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (Ν. Ι. Μέρτζος)

Η χθεσινή απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης:
1. Δεν βλάπτει σοβαρά τα ελληνικά συμφέροντα. Επιδεινώνει, όμως, την διαχείριση, την υπεράσπιση και την διεθνή προβολή αυτών επειδή εύκολα παρερμηνεύεται δημιουργώντας, με την εστίαση σε επί μέρους σημεία της, την ισχυρή εντύπωση ότι η Ελλάδα αδικεί και βλάπτει τον αδύναμο γείτονά της έναντι του οποίου κατέρρευσαν όλα τα επιχειρήματά της.
2. Προκαλεί διαμετρικά αντίθετο συναίσθημα μεγάλης ισχύος στους δύο γειτονικούς Λαούς. Οι γείτονες αισθάνονται ότι α) διεθνώς «δικαιώθηκε» πανηγυρικά το ιμπεριαλιστικό ιδεολόγημα του «μακεδονισμού» τους, β) «δικαιούνται» πλέον και με τη βούλα της Χάγης να απαιτούν την πλήρη υποταγή της Ελλάδος στις εναντίον της «δίκαιες» εδαφικές, ιστορικές κ.ά. αξιώσεις τους, γ) «κουρέλιασαν» και ταπείνωσαν την χρεωκοπημένη Ελλάδα και δ) ο Πρωθυπουργός τους «αποδείχθηκε» μεγάλος εθνικός ηγέτης διεθνούς βεληνεκούς, άρα οφείλουν όλοι να τον ακολουθούν
τυφλά. Οι Έλληνες, βυθισμένοι ήδη στην απόγνωση και στον παγκόσμιο εξευτελισμό λόγω της οικονομικής κρίσεως, νιώθουν ηττημένοι από το πολλαπλασίως πιο ανίσχυρο κράτος των Σκοπίων, προδομένοι από τις κυβερνήσεις τους και αθώα θύματα «διεθνούς συνωμοσίας». Αυτό το μείγμα είναι εκρηκτικό και ένας απρόβλεπτος πυροκροτητής μπορεί να προκαλέσει τυχαία αλυσιδωτές συνέπειες
πολλών ρίχτερ.
3. Απομακρύνει τουλάχιστον, πλην απροόπτου, κάθε πιθανότητα προσεγγίσεως των δύο γειτονικών κρατών και Λαών που, όμως, η γεωγραφία, η Ιστορία και πολλά  μακροπρόθεσμα συμφέροντά τους τους «καταδίκασαν» αμετάκλητα σε συμβίωση. Ελάχιστο αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα: οι μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις στα Σκόπια είναι οι ελληνικές και συντηρούν 20.000 περίπου θέσεις εργασίας. Η μεγαλύτερη Τράπεζά τους είναι ελληνική. Η μακράν μεγαλύτερη επιχείρησή τους είναι ελληνική και παράγει το 13% του ΑΕΠ τους. Κάθε μέρα διακόσια τουλάχιστον φορτηγά τους μεταφέρουν από/προς το λιμάνι της Θεσσαλονίκης το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριό τους. Κερδισμένες, από τη συνεργασία τους, βγαίνουν και οι δυο πλευρές. Χαμένες, από την αντιδικία τους, και οι δυο επίσης.
4. Προκαλεί ένα καίριο ερώτημα διεθνούς τάξεως -μέχρις ότου τουλάχιστον μελετηθούν εις βάθος το πλήρες σκεπτικό της και τα πρακτικά της. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είναι όργανο του ΟΗΕ, αλλά αποδέχθηκε το Μνημόνιο που του υπέβαλαν τα Σκόπια με την ψευδωνυμία «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Το 1993, ωστόσο, με το 817 Ψήφισμά του το Συμβούλιο Ασφαλείας ενέταξε στα κράτη-μέλη του ΟΗΕ το κράτος των Σκοπίων «με την προσωρινή ονομασία FYROM” την οποία τα Σκόπια αποδέχθηκαν, χρησιμοποιούν επίσημα στον ΟΗΕ και ανέλαβαν −απατηλά αλλά νομικά− να  χρησιμοποιούν σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς. Δύο χρόνια αργότερα, το 1995, στην έδρα του ΟΗΕ τα Σκόπια υπέγραψαν με την Ελλάδα την περιβόητη Ενδιάμεση Συμφωνία η οποία γράφει (α.1, παρ. 1 α΄) ότι η Ελλάδα «αναγνωρίζει ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος το δεύτερο μέρος των
συμβαλλομένων με προσωρινή ονομασία». Μαζί με τους Υπουργούς Εξωτερικών των δύο γειτονικών κρατών την Ενδιάμεση συνυπογράφει και ο ΟΗΕ με τον Ειδικό του Απεσταλμένο Σάυρους Βανς.
Παρ’ όλα αυτά την αίτησή τους για την ένταξη στο ΝΑΤΟ το 2008 υπέγραψαν με την ψευδωνυμία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» που στο παρά πέντε αναγκάσθηκαν να αλλάξουν με την προσωρινή ονομασία τους ώστε, έτσι, να προσφύγουν στη Χάγη.
5. Κρίνει ότι στο Συμβούλιο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Απρίλιο 2008 η Ελλάδα υπέβαλε βέτο στην ένταξη των Σκοπίων. Εκ της φύσεώς του, του σκοπού του και της εννοίας, όμως, το βέτο, δηλαδή το δικαίωμα αρνησικυρίας, δύναται μόνον να ακυρώσει ειλημμένες ήδη αποφάσεις άλλων και ουδέποτε μπορεί να υπαγορεύσει
στους άλλους απόφαση του ενός που θα ασκήσει βέτο. Αλλιώς, ο Πρόεδρος
Μπους, ασκώντας απλώς βέτο, θα είχε υπαγορεύσει στους άλλους συμμάχους την
άμεση ένταξη των Σκοπίων που διακαώς επιθυμούσε. Στο Βουκουρέστι συνέβη το
ακριβώς αντίθετο. Ο Πρόεδρος Μπους ψήφισε την ομόφωνη απόφαση που ορίζει ότι
το κράτος των Σκοπίων θα γίνει δεκτό στο ΝΑΤΟ μόνον όταν θα έχει επιλύσει με την
Ελλάδα το ζήτημα της ονομασίας του.
Πιστή στον μοναδικό καταστατικό σκοπό της να υπερασπίζεται τη Μακεδονία,
η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών έπραξε αποτελεσματικά το εθνικό καθήκον της.
Από το 2006 συνέταξε, εξέδωσε και απέστειλε σε όλη την πολιτική ηγεσία
δεκαπέντε ειδικές επιστημονικές συλλογικές μελέτες της οι οποίες αποδεικνύουν:
Α) Με επίσημα κρατικά τεκμήρια των Σκοπίων, ότι το κρατικό ιδεολόγημα του
«μακεδονισμού» του είναι ιμπεριαλισμός εναντίον της Ελλάδος,
Β) Με απόρρητα έγγραφα των Κρατικών Αρχείων της Βουλγαρίας και της
Γιουγκοσλαβίας, ότι το Μακεδονικό χρησιμοποιήθηκε ανέκαθεν και εξακολουθεί να
χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της ελληνικής Μακεδονίας,
Γ) Με γιουγκοσλαβικά απόρρητα έγγραφα, ότι, αμέσως μετά τον Εμφύλιο, η
τοπική κομμουνιστική κυβέρνηση των Σκοπίων απαγόρευσε στους πολιτικούς
πρόσφυγες να επιστρέψουν στη γενέτειρά τους Μακεδονία, όπως επεδίωκαν, ενώ
παραπλάνησε, φανάτισε και έκανε γενίτσαρους τα παιδιά τους και
Δ) Με διπλωματικά αρχεία, ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία
εξήντα χρόνια ουδέποτε έπαυσαν, σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο, να
υπερασπίζονται την ελληνική Μακεδονία απέναντι στις συνεχείς αξιώσεις της
Γιουγκοσλαβίας με αιχμή τα Σκόπια. Ήσαν, όμως, υποχρεωμένες ταυτόχρονα να
συνυπολογίζουν την εθνική ασφάλεια απέναντι στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, τα
συμφέροντα του κυπριακού ελληνισμού και την τουρκική απειλή.
Ευθύς μόλις τα Σκόπια ανήγγειλαν την προσφυγή στη Χάγη, η Εταιρεία
Μακεδονικών Σπουδών στις 24 Νοεμβρίου 2008 υπέβαλε εμπεριστατωμένο
αναλυτικό υπόμνημα με τεκμηριωμένες θέσεις και προτάσεις, έθεσε δωρεάν στη
διάθεση της Πατρίδας εταίρο της καθηγητή Διεθνούς Δικαίου στο Τμήμα
Βαλκανικών Σπουδών εξειδικευμένο στο Μακεδονικό, οργάνωσε ειδικά μαθήματα,
ακτινογράφησε επί τόπου την κατάσταση στα Βαλκάνια, όργωσε με ειδικούς
απεσταλμένους της τον Καναδά και την Αυστραλία. Αποκατέστησε συνεργασία
υψηλού επιπέδου σε βαλκανικές χώρες.
Με δεδομένη αυτήν την γνώση και τη δράση, ο Πρόεδρος της Εταιρείας κρίνει
ότι ο «θρίαμβος» της Χάγης και ο πανηγυρισμός είναι ο χειρότερος σύμβουλος για το
κράτος των Σκοπίων και τον πολυεθνικό πληθυσμό του επειδή το πραγματικό
3
πρόβλημά του δεν είναι η σύνθετη ονομασία του, αλλά η υπόστασή του. Οι γείτονές
μας, στην συντριπτική πλειοψηφία τους πολιτικά νήπια λόγω παιδείας,
ολοκληρωτικής θητείας και ιδεολογήματος, δεν συνειδητοποιούν ότι αντιμετωπίζουν
πρόβλημα υπαρξιακό και δομικό. Μάταια, κατά τους τελευταίους 14 μήνες, τους
προειδοποιούν συνεχώς ρητά με δημόσιες δηλώσεις όλοι οι εκεί διαπιστευμένοι
πρέσβεις της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και των Ηνωμένων Πολιτειών καθώς επίσης όλοι
οι ανώτατοι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί επίσημοι επισκέπτες τους.
Εξ αιτίας της κεντρικής θέσεώς του, του τριτοκοσμικού κρατικού και
κυβερνητικού συστήματός του, της επισφαλούς πολυεθνικής συνθέσεώς του, της
δημογραφίας του και των ανοικτών προβλημάτων του με όλους σχεδόν τους γείτονές
του, το μικρό αυτό κράτος απειλείται σοβαρά. Και η τυχόν -απευκταία- κατάρρευσή
του θα προκαλέσει σεισμικό ντόμινο στα Βαλκάνια. Την πραγματική σημερινή
κατάσταση των Σκοπίων, του βαλκανικού περιβάλλοντός του αποτυπώνει η Εταιρεία
Μακεδονικών Σπουδών με έγκυρα νωπά στοιχεία αυτού του κράτους και με δηλώσεις
Ευρωπαίων και Αμερικανών στα ενημερωτικά σημειώματά της με τίτλο Τα Βαλκάνια
σήμερα http://www.ems.gr/nea/anakoinoseis/valkania-1913-2011.html και Μακεδονία
η γεωστρατηγική http://www.ems.gr/dimosievmata/makedoniko/makedonia-igeostratigiki.
html που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της, όπου επίσης αναρτά στην
ελληνική όλα τα σημαντικά δημοσιεύματα των Σκοπίων και της Σόφιας.
Αντί των εκατέρωθεν θριαμβολογιών και οδυρμών, λοιπόν, περισυλλογή,
καταλλαγή και σωφροσύνη με λόγον γνώσεως. Είναι μια ιστορική απόφαση που
κανένα Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν μπορεί να εκδώσει.

ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΕΝΔΟΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ: Μήπως πρέπει οι οργανισμοί να καταργήσουν τα e-mails και να εξυπηρετούνται από εφαρμογές τύπου Facebook; (για το πρωτότυπο άρθρο, κλικ εδώ)

Σε περίπτωση που μεγάλοι πάροχοι e-mail όπως οι Microsoft, Google και Yahoo δεν έχουν ήδη παγώσει από την είδηση, αυτή η είδηση ​​θα πρέπει να τους ξυπνήσει.

Μια τεράστια γαλλική εταιρεία έχει απαγορεύσει τη χρήση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου εντός της εταιρείας. Αντ 'αυτού, αφού κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συντριπτική πλειοψηφία των email είναι μόνο χάσιμο χρόνου, η καλύτερη λύση είναι η μετάβαση όλων των εργαζομένων σε εφαρμογές όπως το Facebook και η ανταλλαγή άμεσων μηνυμάτων.

Η εταιρεία είναι η Atos. Η Susanna Kim της ABC αναφέρει:

Ο Διευθύνων Σύμβουλος  της γαλλικής εταιρείας πληροφορικήςThierry Breton, δήλωσε οτι μόνο το 10 τοις εκατό από τα 200 μηνύματα που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι ανά ημέρα είναι χρήσιμα και 18 τοις εκατό είναι spam. Αυτός είναι ο λόγος που ελπίζει πως η εταιρεία μπορεί να εξαλείψει τα εσωτερικά emails σε 18 μήνες, αναγκάζοντας τους 74.000 εργαζομένους της, να επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω άμεσων μηνυμάτων και του Facebook-style interface.

Η Caroline Crouch, εκπρόσωπος της εταιρείας, είπε στο ABC News, οτι ο στόχος επικεντρώνεται στα εσωτερικά e-mail και όχι στα εξωτερικά ηλεκτρονικά μηνύματα με τους πελάτες και συνεργάτες. Η Atos έχει ήδη μειώσει τον αριθμό των εσωτερικών μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κατά 20 τοις εκατό μέσα σε έξι μήνες. Όταν ρωτήθηκε πώς οι εργαζόμενοι έχουν ανταποκριθεί στην πολιτική,  είπε οτι η συνολική απόκριση "ήταν θετική με την ισχυρή υιοθέτηση των εναλλακτικών εργαλείων."

Ο κ. Breton, Διευθύνων Σύμβουλος της Atos, λέει ότι δεν έχει στείλει ούτε ένα e-mail μέσα σε τρία χρόνια. (Και είναι προφανές ότι κατάφερε να κρατήσει τη δουλειά του).

Αυτή η τάση σε εταιρικό επίπεδο, καθρεφτίζει τις τάσεις μεταξύ των νέων που αποτελούν το μέλλον του εργατικό δυναμικό. Όπως φαίνεται στο διάγραμμα που ακολουθεί  στο σύνδεσμο,  η χρήση των web-based email από τους νεότερους είναι σε κατακόρυφη πτώση, καθώς αυτοί επικοινωνούν μέσω του Facebook, IM, γραπτών μηνυμάτων κ.ά.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο χάνει μερίδιο στις ψηφιακές επικοινωνίες, συμπεριλαμβανομένου του χώρου εργασίας. Και αυτό δεν είναι καλό για τις επιχειρήσεις που εξαρτώνται από αυτό για την επιβίωσή τους.

Διαβάστε περισσότερα:  
- http://www.businessinsider.com/company-bans-email-2011-12 # ixzz1ff17K8oU 
- http://www.linkedin.com/news?viewArticle=&articleID=958149425&gid=106205&type=member&item=83502303&articleURL=http%3A%2F%2Fwww.businessinsider.com%2Fcompany-bans-email-2011-12&urlhash=Fm-l&goback=.gde_106205_member_83502303

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΦΑΥΛΟΤΗΤΟΣ (του Αντιστρατήγου ε.α. Σ. Παναγοπούλου)

Από την ιστοσελίδα της ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ και τις στήλες του περιοδικού που εκδίδει το Ινστιτούτο, σε πάμπολλες περιπτώσεις θίξαμε τα κακώς κείμενα στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Αυτό το πράξαμε με προσοχή και σεβασμό στο χώρο τον οποίο υπηρετήσαμε πιστά, φιλότιμα, χωρίς πολιτικές εξαρτήσεις και με μόνο γνώμονα τον πατριωτισμό μας.
Δυστυχώς, όμως, είναι γεγονός πλέον ότι οι κατά καιρούς πολιτικές εξουσίες, αδιαφορώντας για την υψηλή αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων, χρησιμοποίησαν τον χώρο για πλουτισμό, ιδιοτελή ψηφοθηρία και εξυπηρέτηση των πολιτικών τους υποχρεώσεων, διαβρώνοντας έτσι το φρόνημα και ηθικό του προσωπικού των, πολιτικοποιώντας αρκετά από τα στελέχη τους με συνέπεια τον διαμβολισμό της μονολιθικότητας σε αρχές, αξίες και ήθος, την επικράτηση της αναξιοκρατίας και του φατριασμού.
(Σημείωση : Η διαπλοκή στρατιωτικών-πολιτικών χαρακτηρίζει δύο κατηγορίες αξιωματικών. Η πρώτη είναι αυτή που αποτελείται από χαμηλής αποδόσεως σε γνώσεις προσπάθεια και χαρακτήρα αξιωματικούς, που δυστυχώς η ιδιοτέλεια και η φιλοδοξία τους οδηγεί στους πολιτικούς προθαλάμους, γενόμενοι έτσι η καμαρίλα με ότι αυτό συνεπάγεται. Η δεύτερη είναι αυτή που αποτελείται από ικανά στελέχη, των οποίων όμως η φιλοδοξία για ανέλιξη ή διατήρηση της θέσεως τους κάνει έρμαια της πολιτικής εξουσίας. Παρά το ότι όλοι αυτοί είναι ολιγάριθμοι η ζημία που επιφέρουν είναι μεγάλη).
Τα φαινόμενα αυτά, τα τελευταία 20 με 25 έτη, έχουν λάβει τη μορφή ενδημικού φαινομένου, επηρεάζοντας έντονα την εσωτερική συνοχή στον ευαίσθητο χώρο των Ε.Δ., στα οποία αν προστεθεί και ο μονομερής αφοπλισμός της Ελλάδος που υλοποιείται από το 2004 και ο οποίος τα τελευταία χρόνια καλύπτει και τις ελάχιστες αναγκαίες πιστώσεις για συντήρηση και υποστήριξη των δυνάμεων, παράλληλα με την λειψανδρία λόγω της παράλογης και εγκληματικής μειώσεως της θητείας που επέφεραν τα δύο πολιτικά κόμματα εξουσίας που κυβερνούν την χώρα από της μεταπολιτεύσεως μέχρι σήμερα, τότε αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής που βρισκόμαστε σήμερα. Κατά προσωπική εκτίμηση οι Ένοπλες Δυνάμεις σήμερα ευρίσκονται στο χειρότερο επίπεδο από το 1950 και με ευθύνη κύρια της πολιτικής ηγεσίας και σε ένα βαθμό της στρατιωτικής η οποία δεν έδειξε στην πρώτη ότι τα όρια πολιτικού ελέγχου που πρέπει να ασκεί (η πολιτική ηγεσία) στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων καθορίζονται στο Σύνταγμα και τους Νόμους που διέπουν την διοίκηση και λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων και τους οποίους η ίδια οφείλει να τα σέβεται και να μην ενεργεί καθ΄υπέρβαση αυτών. Πολύ δε περισσότερο όταν αυτή (η πολιτική ηγεσία) λόγω «κομπλεξικών» συνδρόμων ή ιδεοληψιών (φασιστικών ή αριστερών ή και των δύο μαζί), επιδεικνύει απέχθεια προς τον χώρο και ιδιαίτερα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.
Σήμερα, οι συνθήκες αυτές, έχουν επιφέρει την πλήρη ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή σε βάρος της Ελλάδος, σε μία περίοδο που τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδος μας, επεκτεινόμενα και στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες της, πρέπει να διασφαλισθούν προς όφελος του ελληνικού λαού και του έθνους και όταν περισσότερο από ποτέ, η εξωτερική πολιτική της χώρας
πρέπει να στηρίζεται στην αμυντική ισχύ και επάρκεια των Ενόπλων Δυνάμεων, ώστε η αποτροπή που πρέπει οι τελευταίες να αποπνέουν, να είναι εμφανής και ξεκάθαρη.
Οι πολιτικές αυτές σε βάρος του χώρου των Ενόπλων Δυνάμεων δυστυχώς έλαβαν ιδιαίτερη ένταση από το 2004 μέχρι σήμερα με κύριο χαρακτηριστικό την καθολική ασέβεια προς το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και ιδιαίτερα τους αξιωματικούς με πράξεις και ενέργειες της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Κυριότερα χαρακτηριστικά αναφέρονται τα εξής :
- Το θέρος του 2004 με πρόταση του τότε Υπουργού Εθνικής Αμύνης και του καταστροφικού για τις Ένοπλες Δυνάμεις περιβάλλοντός του (Γραμματείς και Φαρισαίους), αφαιρέθηκε δια νόμου η συμμετοχή του Α/ΓΕΕΘΑ στο ΚΥΣΕΑ με ψήφο, κατάσταση που την διατήρησε ο νόμος 3883/2010 που εισηγήθηκε ο Συνταγματολόγος πρώην Υπουργός Αμύνης.
- Το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, και ιδιαίτερα τα στελέχη του, αποκαλούνται από τον διάδοχο του Συνταγματολόγου Υπουργού «Ένστολοι Δημοκρατικοί Πολίτες», με ένταση και επιμονή (ιδέ συζήτηση στις υποεπιτροπές και ολομέλεια της Βουλής για τον νόμο 3883/2010). Σε ότι αφορά το «Δημοκρατικοί Πολίτες», κατά τον γράφοντα, αυτό αποτελεί πλεονασμό που δείχνει τα πνευματικά
«κλισέ» ενός φανατικού οπαδού ομάδος ή κόμματος που ακυρώνει την πραγματική σημασία της λέξεως, ενώ η λέξη «Ένστολοι» είναι μειωτικός χαρακτηρισμός (μην ξεχνάμε ότι ένστολοι είναι και οι θυρωροί, οι γκρουμ ξενοδοχείων, οι σταθμάρχες του ΟΣΕ, οι τελωνειακοί, ακόμη και οι μασκαράδες των απόκρεω. Τους αποκαλεί κανείς αυτούς ενστόλους;).
- Με βάση τις ρήσεις «μεγάλου» πολιτικού ανδρός το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων είναι αντιπαραγωγικό.
- Κλητήρας Διευθυντής πολιτικού κόμματος, νοσφίζετο εξουσία και καθόριζε την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων (όχι μόνο την ανώτατη) με βάση τις προσωπικές του απόψεις και των «πληροφοριών» που συγκέντρωνε από διάφορες «πηγές», ενώ οι Υπουργοί για τη διαφύλαξη της θέσεώς τους υπετάσσοντο σ΄αυτήν την εξωφρενική κατάσταση.
- Υπουργός δεν ασχολήθηκε καθόλου με το έργο του, αναθέτοντας σ΄έναν δημοτικό υπάλληλο τη διεύθυνση του γραφείου του και τον συντονισμό με τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων και στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν ανελάμβανε την ευθύνη υπογραφής των υπηρεσιακών φακέλων που του διεβιβάζοντο, επιτρέποντας στον προαναφερόμενο δημοτικό υπάλληλο να ενεργεί αντ΄αυτού και να γράφει με μολύβι στους φακέλους «ο κ. Υπουργός έλαβε γνώση». Πρόκειται για τον Υπουργό που παρά την λαμπρή αδράνειά του, επεφύλαξε κατά το τέλος της θητείας του, μια οδυνηρή για τις Ένοπλες Δυνάμεις και την αμυντική τους επάρκεια, εγκληματική ενέργεια. Ήτοι την περαιτέρω μείωση της θητείας κατά 3 μήνες, με συνέπεια η λειψανδρία που επηρεάζει τα επίπεδα επανδρώσεως και την επιχειρησιακή ετοιμότητα Σχηματισμών και Μονάδων να αυξηθεί, ενώ λόγω του μικρού χρόνου θητείας να μην παράγεται εκπαιδευμένη εφεδρεία.
- Ο διάδοχος του Συνταγματολόγου Υπουργού Αμύνης για να υλοποιήσει τις καταβολές του (οικογενειακές ή προσωπικές ή πολιτικές), κατά παράβαση του νόμου που ο ίδιος με τον προκάτοχό του, εισηγήθηκε στην Βουλή και αποτελεί σήμερα νόμο του κράτους και με σκοπό να διασφαλίσει τον μέγιστο πολιτικό έλεγχο στις Ένοπλες Δυνάμεις, να ισοπεδώσει τις Διοικήσεις Σχηματισμών, Μονάδων, Υπομονάδων, με εντολή του επέτρεψε την απ΄ευθείας επικοινωνία του συνόλου του προσωπικού με τον ίδιο (μέσω e-mail ή τηλεφωνικά) παρακάμπτοντας τη φυσική του ιεραρχία
δημιουργώντας συνειδητά πρόβλημα πειθαρχίας και αξιοπιστίας μέσα στον ευαίσθητο εθνικά χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων.
- Τα παραπάνω σε σχέση με την απαράδεκτη ενέργεια του κ. Μπεγλίτη, εν κρυπτώ και παραβύστω» να αντικαταστήσει το σύνολο της Στρατιωτικής Ηγεσίας την 1η Νοεμβρίου 2011, ενώ η κυβέρνησή του όδευε για ψήφο εμπιστοσύνης (και παρά τις ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών της κοινοβουλευτικής ομάδος του κυβερνώντος κόμματος που έθεταν εν αμφιβόλω την επιβίωσή της) είναι απλώς πταίσματα. Και τούτο διότι όπως απεδείχθη η ενέργεια αυτή αποσκοπούσε να υποστηρίζει τις
διαδώσεις Ελλήνων «αξιωματούχων» περί επικειμένου πραξικοπήματος από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εξ αιτίας του οποίου η κυβέρνηση πρότεινε το περίφημο δημοψήφισμα.
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις κατασυκοφάντησαν τις εξοπλιστικές ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων για να καλύψουν τις αμαρτωλές συμβάσεις που οι πολιτικοί αρμόδιοι υπέγραψαν πλουτίζοντας, δείχνοντας τον αμυντικό χώρο ως υπεύθυνο για το υπέρογκο χρέος. Σύμφωνα όμως με τα επίσημα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν το 2010, προκύπτει ότι το ΑΕΠ της χώρας το έτος αυτό ήταν 230 δισ. εκατ. ευρώ, το δημόσιο χρέος 328 δις ευρώ, ενώ οι συνολικές αμυντικές δαπάνες από το 1996 έως
2010 δεν υπερέβαιναν κατά μέσο όρο ετησίως το 2,4% του ΑΕΠ, με τις συνολικές εξοπλιστικές δαπάνες-αγορές να ανέρχονται στα 23 δισ. εκατ. ευρώ, ήτοι το 7,2% του δημόσιου χρέους το 2010. Εάν με βιαιότητα κατηγορούνται οι αμυντικοί εξοπλισμοί για το 7,2% του δημόσιου χρέους, τι πρέπει να πουν οι πολιτικοί και οι άθλιοι κονδυλοφόροι τους για το 92,8% αυτού;
Τέτοιο σεβασμό έχουν προς τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα στελέχη τους, αυτοί που καθημερινά παραβιάζουν το Σύνταγμα και τους Νόμους της Ελληνικής Πολιτείας, έχοντας οδηγήσει την χώρα σε μία καθολική χρεοκοπία. (Χρεοκοπία αξιών, αρχών, θεσμών, ηθικής, κοινωνικής συνοχής, παιδείας,
πατριωτισμού και τέλος οικονομική).
- Η έλλειψη σεβασμού προς τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων έχει οδηγήσει τον σαφώς προσδιοριζόμενο παραπάνω Υπουργό να στρέφεται με κακία και μίσος και προς τους απόστρατους αξιωματικούς, με απαξιωτική συμπεριφορά (που είναι δυνατόν να πει κάποιος ότι αυτή λίγο απέχει της υβριστικής), ενώ η μνημειώδης και ιστορική φράση του «θα κόψω τον ομφάλιο λώρο μεταξύ αποστράτων και εν ενεργεία αξιωματικών» μόνο γέλωτα προκαλεί και δείχνει σε ποιο βαθμό ανοησίας
οδηγεί έναν άνθρωπο η ιδεοληψία και η πολιτική αλαζονεία. Παράλληλα όμως η επιμονή να μετατραπούν οι επίσημες Ενώσεις Αποστράτων Αξιωματικών, από ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ δείχνει βλακώδη άγνοια των προβλημάτων που θα προκύψουν από τη δημιουργία πάμπολλων οργανώσεων αποστράτων ως ΝΠΙΔ από τα πολιτικά κόμματα, με ότι αυτό συνεπάγεται :
- Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνουμε στον Ν.3883/2010 που εισηγήθηκε στην Βουλή το δίδυμο Βενιζέλου - Μπεγλίτη (Υπουργός και Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Αμύνης) τον Σεπτέμβριο του 2010 και ο οποίος μετατρέπει τις Ένοπλες Δυνάμεις σε προβληματική ΔΕΚΟ. Ο νόμος έχει τίτλο «Υπηρεσιακή εξέλιξη στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, θέματα Διοικήσεως των Ε.Δ., Στρατολογίας και συναφείς Διατάξεις όπου :
* Από τον τίτλο του Νόμου (και στο κείμενο του νόμου), η λέξη «αξιωματικοί» έχει αντικατασταθεί με την λέξη «στελέχη» με σκοπό την ισοπέδωση των αξιωματικών και την αξιωματικοποίηση όλων των υπαξιωματικών που δεν είναι απόφοιτοι των Σχολών Μονίμων Υπαξιωματικών, όπως ΕΜΘ και ΕΠΟΠ που θα μονιμοποιηθούν.
* Ο Νόμος δεν διασφαλίζει την αξία των βαθμών και επιτρέπει την συνέχιση του ευτελισμού τους καθόσον :
- Δεν τερματίζει την άκριτη απονομή βαθμών.
- Δεν τερματίζει την ανήθικη, επιλήψιμη και καταλυτική για την αξιοπιστία της ιεραρχίας επαναφορά αποστράτων στην ενέργεια κατά την ειρήνη και η μετά από προσφυγές διενέργεια ΕΔΕ για διαγραφή αρνητικών στοιχείων και ακολούθως θετική επανάκριση και αναδρομική προαγωγή.
- Το σύστημα των μεταθέσεων καθίσταται πολύπλοκο, χρονοβόρο, γραφειοκρατικό και αναποτελεσματικό, ενώ τα αυτά χαρακτηριστικά αποκτά το σύστημα των εκτάκτων ή τακτικών κρίσεων.
- Ο πειθαρχικός έλεγχος του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων προσαρμόζεται στο άδικο και αναποτελεσματικό αντίστοιχο σύστημα της Δημοσίας Διοικήσεως.
- Ενώ καταργείται ο θεσμός των ΕΦΥΕΣ (Έφεδροι Υψηλής Ετοιμότητας) του 2005 και ο οποίος δεν απέδωσε, εισάγεται ο νέος θεσμός των Ειδικών Εφέδρων Οπλιτών τριετούς υποχρεώσεως, ο οποίος ένα και πλέον έτος από της εφαρμογής του δεν υλοποιείται. Η μη υλοποίηση του θεσμού αυτού
συνδυαζόμενη με το πάγωμα της προσλήψεως ΕΠΟΠ, λόγω των γνωστών δημοσιονομικών προβλημάτων της χώρας, παράλληλα με τη θητεία των εννέα μηνών, έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο έλλειμμα δυνάμεως σε σχέση με την καθορισθείσα οροφή, που επηρεάζει την επάνδρωση των Κλάδων, Σχηματισμών και Μονάδων, την επιχειρησιακή ετοιμότητα και μαχητικότητα αυτών, ενώ είναι βέβαιο ότι δεν παράγει εκπαιδευμένη εφεδρεία.
- Τα μη χρησιμοποιούμενα στρατόπεδα, παραδίδονται χωρίς ανταλλάγματα σε διαφόρους φορείς (ΑΕΙ, ΟΤΑ, Ιδρύματα) σε βάρος του ΤΕΘΑ και των ΜΤΣ/Ν/Α. (Ήδη τα Στρατόπεδα Κορίνθου, εκλογική περιφέρεια του κ. Μπεγλίτη, Χαλκίδας, Καβάλας και Θεσσαλονίκης διατίθενται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση χωρίς ανταλλάγματα σε βάρος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και της Εθνικής
Οικονομίας καθόσον ήταν δυνατόν να αξιοποιηθούν προς τούτο).
- Δίδεται χαριστική βολή στο σημαντικότερο εποικοδομητικό βήμα που έγινε την τελευταία 30ετία στις Ένοπλες Δυνάμεις, την Διακλαδικότητα, λόγω των τροποποιήσεων που επέρχονται με τον νόμο αυτό στον αντίστοιχο 2292/95 (περί της λειτουργίας του ΥΠΕΘΑ) ενώ η προβαλλόμενη κάθετη δομή διοικήσεως που δίδει στον Α/ΓΕΕΘΑ την πλήρη διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ψευδεπίγραφη καθόσον ο κάθε Αρχηγός Γενικού Επιτελείου διατηρεί την πλήρη διοίκηση του υπ΄αυτόν Κλάδου, δημιουργημένης έτσι μιας διαρχίας σε κάθε Κλάδο (Α/ΑΓΕΕΘΑ και Α/ΓΕ Κλάδου).
Ενώ η αμυντική επάρκεια κάθε χώρας είναι τμήμα του σκληρού πυρήνα της κρατικής εξουσίας μαζί με την εξωτερική πολιτική, ώστε να υποστηρίζεται η Εθνική Στρατηγική της, και έτσι το αντιμετώπιζε τουλάχιστον λεκτικά ο «πληθωρικός» κ. Βενιζέλος, φαίνεται ότι οι απαιτήσεις για δημοσιονομικό περιορισμό του κράτους που έχει επιβάλλει η Τρόϊκα, κατά ένα μεγάλο τμήμα θα εξασφαλισθεί από τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Ήδη τα τελευταία δύο έτη έχει περιορισθεί ο λειτουργικός προϋπολογισμός των Ενόπλων Δυνάμεων κατά 50% και το αναπτυξιακό πρόγραμμα αυτών έχει μηδενισθεί. Πλέον επιχειρείται η περαιτέρω εξοικονόμηση πόρων σε βάρος των Ενόπλων Δυνάμεων μέσω της καταργήσεως Σχηματισμών Μονάδων και μειώσεως της οροφής των κύριων οπλικών συστημάτων. Είναι γεγονός ότι μέσω του Εθνικού Αμυντικού Σχεδιασμού προβλέπεται η αναθεώρηση της δομής δυνάμεων και του
μεσοπρόθεσμου προγράμματος αυτών ανά τριετία (σύμφωνα με τον Ν.3889/2010 του κ. Βενιζέλου, ο οποίος το μεσοπρόθεσμο των πέντε ετών το έκανε τρία χρόνια).
Η έναρξη της σχεδιάσεως αυτής από τα αρμόδια θεσμικά όργανα των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων ξεκινά με έκδοση κατευθυντηρίων οδηγιών που εκδίδονται από τον Υπουργό Εθνικής αμύνης, προς τον Α/ΓΕΕΘΑ και τους Αρχηγούς των Κλάδων. Οι οδηγίες αυτές στηρίζονται στην Πολιτική Εθνικής Άμυνας, στην Εθνική Στρατιωτική Στρατηγική, στην Στρατιωτική Αξιολόγηση Καταστάσεως, στους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους.
Στις αρχές του παρελθόντος Οκτωβρίου ο τότε Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Μπεγλίτης (ευτυχώς αποτελεί παρελθόν από το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης), αντί να εκδώσει κατευθυντήριες οδηγίες για σύνταξη νέας δομής δυνάμεων, εξέδωσε διαταγή με την οποία επέβαλλε εκ των άνω την δομή αυτή (με κατάργηση Σχηματισμών Μονάδων, μείωση οπλικών συστημάτων). Η ενέργεια αυτή ήταν αντιθεσμική, δεν εστηρίζετο στην ΠΕΑ του 2005, καθόσον μετά από επτά έτη δεν έχει εγκριθεί νέα και
εβασίζετο σε προτάσεις παρα-Επιτελείου και οικονομικών «παραγόντων» που επιχειρούν μέσω των Ενόπλων Δυνάμεων την μείωση των κρατικών δαπανών, αδιαφορώντας για τη διάλυση αυτών (διότι αυτό επήρχετο).
Η μη αποδοχή των θέσεων αυτών, από τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων των Κλάδων και η σύγκληση των Ανωτάτων Συμβουλίων αυτών για την υποβολή από τα αρμόδια όργανα σχετικών προτάσεων, είναι αυτό που εξόργισε τον Υπουργό και τον οδήγησε με ακατονόμαστο τρόπο να αποστρατεύσει όλη την Στρατιωτική Ηγεσία (όχι για τον προβαλλόμενο από τους άθλιους κυβερνητικούς λόγο περί επικειμένου πραξικοπήματος, στο οποίο αναφερθήκαμε παραπάνω), και να
επιλέξει νέα, όχι θέλουμε να πιστεύουμε διότι είναι βολική με τις απόψεις και ιδεολογήματα του απελθόντος Υπουργού (καίτοι οι πληροφορίες αλλά και προσωπικές γνώσεις για ορισμένους είναι αρνητικές, τις οποίες εν καιρώ και με βάση τη στάση και συμπεριφορά τους θα εκθέσουμε και τούτο διότι είναι ασυγχώρητο Διοικητής Μείζονος Σχηματισμού που εκλήθη από την φυσική του ηγεσία να
υποβάλλει προτάσεις σχετικά με την καθορισθείσα αντιθεσμικά δομή του Κλάδου του από τον κ. Μπεγλίτη, να απαντήσει «ουδέν σχόλιο» διότι ήταν συντονισμένος με τον προαναφερόμενο πρώην Υπουργό ο οποίος αξιοκρατικά τον επιβράβευσε).
Τα όσα έχουμε αναφέρει παραπάνω είναι τα ελάχιστα από αυτά που συμβαίνουν, ενώ η πραγματική κατάσταση δεν είναι δυνατόν να εκτεθεί πλήρως για ευνοήτους λόγους. Πρέπει όμως άμεσα και χωρίς χρονοτριβή να αρχίσει η αποκατάσταση των προβλημάτων που υφίστανται. Η αποκατάσταση αυτή δεν είναι δύσκολο να πραγματωθεί, αρκεί να υπάρξει πολιτική βούληση από υπεύθυνους πολιτικούς οι οποίοι θα χαράξουν νέα πορεία. Αυτό είναι απολύτως απαραίτητο καθόσον τα δέκα (10) τελευταία χρόνια κάθε νέος χρόνος είναι χειρότερος από τον προηγούμενο για τις Ένοπλες Δυνάμεις, όχι μόνο εξ
αιτίας της γενικότερης οικονομικής καταστάσεως της χώρας αλλά και διότι η ψηφοθηρία, ο πολιτικός φατριασμός, ο εξευτελισμός θεσμών και της αξίας των βαθμών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, η αναξιοκρατία, η δημιουργία σκόπιμα εικόνας αναξιοπιστίας σε βάρος των αξιωματικών, τα παιχνίδια περί την θητεία τα οποία επηρεάζουν καίρια την επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ενόπλων
Δυνάμεων και το επίπεδο της εφεδρείας που απαιτείται, έχουν κλονίσει βαριά το ηθικό του προσωπικού και την επιχειρησιακή ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων. Χωρίς υπερβολή πρέπει να ξεκινήσει μία γενικότερη προσπάθεια επανίδρυσης των Ενόπλων Δυνάμεων με σταθερά βήματα. Προσωπικά πιστεύω ότι άμεσα κατ΄ελάχιστον απαιτείται σ΄αυτήν συγκυρία να γίνει :
- Η διάθεση των απαραιτήτων πιστώσεων για τη συντήρηση-υποστήριξη και εκπαίδευση, καθώς και η αξιοποίηση του όλου του υπάρχοντος επιχειρησιακού υλικού.
- Η σύνταξη νέας Πολιτικής Εθνικής αμύνης (ΠΕΑ) στηριγμένης στις γεωπολιτικές ανακατατάξεις, κινδύνους ή απειλές κατά της χώρας στο εγγύς και ευρύτερο περιβάλλον της, με μεσοπρόθεσμη προοπτική, χωρίς πολιτικές ιδεοληψίες, βερμπαλισμούς ή υποτιμήσεις, ώστε να προκύπτουν εξ αυτής αβίαστα :
* Οι Εθνικοί Στρατηγικοί Στόχοι και οι Εθνικοί Αντικειμενικοί Σκοποί, ώστε να διασφαλίζονται τα εθνικά συμφέροντα.
* Η αποστολή και τα έργα των Ενόπλων Δυνάμεων καθώς και οι κατευθύνσεις για την οργάνωση, δομή και ανάπτυξη αυτών. (Προϋπόθεση για την ΠΕΑ είναι η σύνταξη της Στρατιωτικής Αξιολογήσεως Καταστάσεων (ΣΑΚ) που να στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα και τις πραγματικές επιχειρησιακές δυνατότητες των πιθανών αντιπάλων, χωρίς θεωρητικές πολιτικές προσεγγίσεις με εκπτώσεις στην αξιολόγηση των πιθανών κινδύνων όπως π.χ. η θεωρία του κ. Βενιζέλου ότι το θερμό
επεισόδιο είναι σημειακό και ότι στις προκλήσεις απαντούμε με ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ.
- Νέα Εθνική Στρατιωτική Στρατηγική (ΕΘΣΣ) στηριγμένη :
* Στην ΠΕΑ και την ΕΘΣΣ
* Στην ΣΑΚ
* Στους διαθέσιμους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους. (Η Δομή Δυνάμεων κάθε κλάδου συντάσσεται από τα αρμόδια όργανά του. Οι προτάσεις των Κλάδων εγκρίνονται από το ΣΑΓΕ και μετά την σύμφωνη γνώμη του Υπουργού Εθνικής Αμύνης η Δομή Δυνάμεων εισάγεται στο ΚΥΣΕΑ για τελική έγκριση).
- Αναθεώρηση του Νόμου περί «Ιεραρχίας και εξελίξεως των Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων» ώστε να παύσει η επικίνδυνη «ΔΕΚΟ-ΠΟΙΗΣΗ» των Ενόπλων Δυνάμεων που επέφερε ο Νόμος 3883/2010 των κ.κ. Βενιζέλου και Μπεγλίτη σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μας παραπάνω. Στόχος η
δημιουργία αξιοπιστίας και η εφαρμογή αξιοκρατίας.
- Αναθεώρηση του Ν.2292/95, όπως αυτός τροποποιήθηκε από το νομικό τερατούργημα των κ.κ. Βενιζέλου και Μπεγλίτη (Ν.3883/2010) ώστε :
* Να αποκατασταθεί και ενισχυθεί η διακλαδικότητα.
* Να διαμορφωθεί απλή και ξεκάθαρη κάθετη δομή διοικήσεως, στηριγμένη σε καθαρή λογική και απλή ορολογία στρατηγικής και όχι σε νομικούς σολοικισμούς «συνταγματολόγου».
* Νέα Δομή Δυνάμεων για κάθε Κλάδο, στηριγμένη στους παράγοντες που προαναφέραμε (ΠΕΑ, ΕΘΣΣ, ΣΑΚ διαθέσιμους πόρους), ώστε εξ αυτής να προκύπτουν Ένοπλες Δυνάμεις, με απλή και ευέλικτη οργάνωση, επιχειρησιακή ικανότητα και αποτελεσματικότητα, ικανές να ανταποκρίνονται στο
σύγχρονο επιχειρησιακό πεδίο και να καλύπτουν την διδόμενη από την ΠΕΑ αποστολή.
- Αύξηση της θητείας ώστε αυτή να διαμορφωθεί σε 15 μήνες στο Στρατό και 18 μήνες σε Ναυτικό και Αεροπορία.
- Η προστασία και η ενδυνάμωση του ηθικού των Ενόπλων Δυνάμεων.
- Η δημιουργία σε όλους (πολιτικούς-στρατιωτικούς και πολίτες) πεποιθήσεως και γνώσεως ότι :
* Η Εθνική Στρατηγική στηρίζεται σε δύο πυλώνες : την
εξωτερική πολιτική και την αμυντική πολιτική.
* Η ισχύς ενός έθνους είναι η οικονομική και η στρατιωτική ισχύς της.
* Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν αποτελούν λάφυρο της εκάστοτε πολιτικής ελίτ, αλλά εκ του συντάγματος υπάρχουν και λειτουργούν υπέρ του λαού και του έθνους.
* Η πίστη στην αποστολή και η διατήρηση από όλα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων των στρατιωτικών αρετών, είναι απολύτως απαραίτητη.
Υ.Γ.
- Προκαλεί εντύπωση το μέγεθος της ανοησίας και το απύθμενο βάθος της αμετροέπειας που διαθέτουν ορισμένοι πολιτικοί, οι οποίοι ενώ εζημίωσαν τον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων περιφέρονται στα διάφορα ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά μέσα παρουσιαζόμενοι είτε ως σωτήρες των Ενόπλων Δυνάμεων είτε ως θύματα του «κατεστημένου» τους. Βέβαια αυτό το πράττουν εκ του ασφαλούς διότι υποστηρίζονται από διαπλεκόμενους κύκλους, αλλά και διότι στην χρεωκοπημένη και
πνευματικά πατρίδα μας απουσιάζουν μορφές όπως ο Αριστοφάνης, ο Ψαθάς, ο Τσιφόρος και άλλοι για να τους περιποιηθούν.
- Πιστεύω ότι το παντελώς απαράδεκτο από πάσης πλευράς και μεμονωμένο επεισόδιο που συνέβη στην ΣΣΕ την 17-11-2011 και το οποίο δείχνει προβλήματα πειθαρχίας και μάλιστα σοβαρότατα, να μην αποτελέσει άλλοθι των κυβερνητικών αξωματούχων που για να δικαιολογήσουν την απίθανη πρόταση για δημοψήφισμα την περίοδο 31 Οκτωβρίου – 1 Νοεμβρίου 2011 προέβαλαν τον κίνδυνο πραξικοπήματος. Εύχομαι αυτοί που τους υποστηρίζουν ποικιλοτρόπως να μην τους παρασύρουν σε επανάληψη τέτοιου ολισθήματος.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ KAI H "NATO RESPONSE FORCE (NRF)"

Του Αντιστράτηγου (ε.α.) Παπαποστόλου Σεραφείμ, Επίτιμου Επιτελάρχη του Γ’ΣΣ/NDC-GRC

Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις στη Δύναμη NRF του ΝΑΤΟ.

Εισαγωγή.

Το έτος 2012 θα σηματοδοτήσει για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις  μια μοναδική πρόκληση για την επιχειρησιακή τους ικανότητα, επειδή μέσω του Γ’ Σώματος Στρατού/Αναπτυσσόμενου Στρατηγείου ΝΑΤΟ-Ελλάδος (Γ’ΣΣ/NDC-GRC) θα αναληφθεί η ευθύνη της διοίκησης των χερσαίων δυνάμεων του ΝΑΤΟ, που αποτελούν μέρος των Δυνάμεων Άμεσης Αντίδρασης (NRF). Δηλαδή εκείνων των στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ που ευρίσκονται σε κατάσταση υψηλής ετοιμότητας από τώρα, με ενσωματωμένη στη δομή τους την ικανότητα ανάπτυξης σε ελάχιστο χρόνο. Οι δυνάμεις αυτές διατίθενται κατά περίπτωση από το ΝΑΤΟ, για στρατιωτικές επιχειρήσεις οπουδήποτε, ακόμη και σε απομακρυσμένα θέατρα επιχειρήσεων.

Η απόφαση για την ελληνική συμμετοχή στην NRF 2012 υποστηρίχθηκε από όλες τις πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας την τελευταία πενταετία, διότι «αποκτούμε ένα πολύ σημαντικό επιχείρημα, γιατί ο ρόλος αυτός είναι ενεργός, είναι σοβαρός και καταγράφεται, πιστώνεται στο ενεργητικό της χώρας στα θέματα αυτά» ( Βενιζέλος, πρώην ΥΕΘΑ).

Η σημερινή χρονική στιγμή απέχει σχεδόν μια δεκαετία από την περίοδο ανάπτυξης το 1999-2000 της 34 Μ/Κ Ταξιαρχίας (ΕΛΔΥΚΟ) στο Κοσσυφοπέδιο και της ανάληψης και τότε από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις της πλέον σοβαρής επιχειρησιακής δέσμευσης της χώρας ως προς την Συμμαχία. Η αποστολή αυτή με τον επαγγελματισμό των στελεχών της δημιούργησε ευνοϊκό περιβάλλον για την χώρα μας και τις τυχόν επιδιώξεις της στα Βαλκάνια. Παρόλη τη στρατιωτική επιτυχία, σχεδόν κανένας άλλος κρατικός ή ιδιωτικός φορέας ακολούθησε εκεί, με κάποιο σχέδιο για την προώθηση του στα Βαλκάνια, εκτός ίσως της Εκκλησίας της Ελλάδος που και αυτή ασχολήθηκε μόνο με τους Σέρβους και απομονώθηκε από τους άλλους Αλβανούς, ακόμη και από εκείνους που είναι ορθόδοξοι χριστιανοί. Πολύ γρήγορα όμως, με αποφάσεις του ΓΕΣ, η στρατιωτική μας δύναμη μειώθηκε, με το πρόσχημα των τότε οικονομικών αδυναμιών. Η μείωση πραγματοποιήθηκε  με τέτοιο τρόπο και σε τέτοιο επίπεδο που η μετέπειτα παρουσία μας υπήρξε σχεδόν αμελητέα για τα τεκταινόμενα στην περιοχή αυτή. Και τότε, όπως ήδη έχουμε συνηθίσει, δόθηκε η ευκαιρία σε άλλες χώρες, όπως η Ιταλία και η Τουρκία, να υποστηρίξουν  αξιόπιστα τα δικά τους συμφέροντα στην περιοχή των συνόρων μας. Σε εμάς ‘καταγράφηκε’ μια ακόμη χαμένη ευκαιρία.

Η ανάληψη της αποστολής της NRF σήμερα από το Γ’ΣΣ/NDC-GRC, δυστυχώς, δεν φάνηκε να γιορτάζεται σαν επιτυχία της Στρατιωτικής μας Στρατηγικής, όπως κάνουν σε πολλές άλλες χώρες. Είναι μάλλον αμφίβολο εάν θα πρέπει να το εκλάβουμε ως ευκαιρία γιορτής. Εκείνο όμως, που είναι σίγουρο, είναι ότι τη χρονιά αυτή υπάρχει στα χέρια μας μια ακόμη ευκαιρία για μια γενική επαναξιολόγηση του μελλοντικού ρόλου των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με τον προσδιορισμό εκείνων των στρατιωτικών δυνατοτήτων που θα επιδράσουν ως καταλύτες επί των συνεχιζόμουν προσπαθειών αναδιοργάνωσης των. Επίσης, αναγνωρίζοντας με ακρίβεια τις μελλοντικές απειλές εναντίον της Εθνικής μας Κυριαρχίας να καθορίσουμε με σαφήνεια την Πολιτική Εθνικής Άμυνας και την Στρατιωτική Στρατηγική μέχρι το 2020. Η οικονομική εξάλλου δυσπραγία το επιτάσσει.

Σκοπός

Σκοπός του παρόντος είναι να ενημερώσει αυτούς που ασχολούνται με τα πολιτικο-στρατιωτικά θέματα στη χώρα, επεξηγώντας την εμπλοκή των Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων στα θέματα της προετοιμασίας και της συμμετοχής στις Δυνάμεις Αντίδρασης του ΝΑΤΟ. Επίσης να εκτιμηθεί η συνολική προσπάθεια της συμμετοχής και να προταθούν συγκεκριμένοι τρόποι βελτίωσης του επιχειρησιακού τομέα στο χώρο της Άμυνας.

Περίληψη

Περιληπτικά, επιδιώκεται:

·       Η παρουσίαση της κατάστασης ασφάλειας μετά από την υπογραφή της νέας Στρατηγικής Αντίληψης του ΝΑΤΟ (2010-20).

·         Η γνωριμία με τη Νατοϊκή Δύναμη Αντίδρασης NATO Response Force (NRF)

·         Η περιγραφή της συγκρότηση και οι αποστολές της NRF για το έτος 2012

·   Να υπογραμμισθεί η μακρά προετοιμασία του Γ’ΣΣ/NDC-GRC, προκειμένου να επιβεβαιώσει την ικανότητα του να διοικεί πολυεθνικές δυνάμεις σε ένα απαιτητικό επιχειρησιακά περιβάλλον, ως ένα ακόμη καλό παράδειγμα των επιτυχιών του προσωπικού που το συγκροτεί.

·         Να εκτιμηθεί η συνολική προσπάθεια και να τεθούν υπόψη στις αρμόδιες αρχές, τρείς συγκεκριμένες προτάσεις βελτίωσης της ισχύος στο επιχειρησιακό επίπεδο των Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων.

Κατάσταση στο ΝΑΤΟ μετά την έγκριση της Στρατηγικής Αντίληψης για την περίοδο μέχρι το 2020.

Στις πρόσφατες προτάσεις για την υλοποίηση της νέας Στρατηγικής Αντίληψης του ΝΑΤΟ, που εγκρίθηκε από τη διάσκεψη κορυφής της Λισσαβόνας το 2010, εξετάζεται η ισορροπία μεταξύ της υποχρέωσης για τη συλλογική άμυνα του εδάφους των χωρών μελών της Συμμαχίας (Άρθρο 5) και των νέων αποστολών του ΝΑΤΟ, που θα επιβάλλει και την εκστρατεία εκτός της περιοχής της Συμμαχίας. Φυσικά, η συλλογική άμυνα παραμένει, και θα παραμείνει, ο πυρήνας και η βασική αρχή επάνω στην οποία εδράζεται η Συμμαχία. Αλλά κανένας σύμμαχος δεν μπορεί σήμερα να αντέξει οικονομικά τη διατήρηση ενόπλων δυνάμεων,  απλά και μόνο για το σκοπό αυτό.

Η απαίτηση να αναπτυχθούν οι δυνάμεις και στρατιωτική ισχύς των χωρών του ΝΑΤΟ σε απομακρυσμένες περιοχές κρίσης, συχνά με μικρή προειδοποίηση, είναι τόσο σημαντική όσο και η απαίτηση να υπάρχουν οι απαραίτητες ικανές δυνάμεις για την υπεράσπιση των εθνικών συνόρων τους. Οι δυνάμεις που είναι ικανές να κάνουν το πρώτο (συμμετοχή στις εκστρατείες), μπορούν να κάνουν επίσης και το δεύτερο (υπεράσπιση εθνικών συνόρων), το αντίστροφο μάλλον δεν ισχύει. Γι αυτό οι δυνάμεις που θα διατίθενται πρέπει να είναι ικανές να εξασφαλίζουν την ευελιξία και προσαρμοστικότητα σε όλο το πλήρες φάσμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων, από τη διαχείριση κρίσης και τη διατήρηση της ειρήνης μέχρι την πολεμική σύγκρουση. Η νέα Στρατηγική Αντίληψη έχει καταστήσει αυτήν την απαίτηση απόλυτα σαφή, αλλά και έχει χαράξει τον δρόμο για την απόκτηση των παραπάνω ικανοτήτων.

Η Στρατηγική Αντίληψη παρέχει μια ικανοποιητική περιγραφή του μελλοντικού στρατηγικού περιβάλλοντος. Αυτή περιλαμβάνει και τον προσδιορισμό και άλλων απειλών, εκτός από εκείνες που έχουμε συνηθίσει να αντιμετωπίζουμε τα προηγούμενα χρόνια. Οι απειλές αυτές είναι η τρομοκρατία, τα αποτυχημένα κράτη, ο πολλαπλασιασμός των όπλων μαζικής καταστροφής, αλλά και οι επιπτώσεις στην ασφάλεια από τις κυβερνο

Έχοντας ως οδηγό αυτή τη Στρατηγική Αντίληψη για το 2020, οι Σύμμαχοι προχώρησαν σε συγκεκριμένες πολιτικές δεσμεύσεις για να βελτιώσουν τις δυνατότητες σε κρίσιμους στρατιωτικούς τομείς των επιχειρήσεων. Οι κύριοι αυτοί τομείς βελτίωσης των ικανοτήτων  συμπεριλαμβάνουν των αεροπορική και θαλάσσια στρατηγική μεταφορά, τον εναέριο ανεφοδιασμό, την ανάπτυξη παράλληλα των μονάδων και υπηρεσιών υποστήριξης μάχης,  τη διοίκηση, τον έλεγχο και επικοινωνίες της διοίκησης, την παρακολούθηση  του εδάφους από τον αέρα και το διάστημα, τη συλλογή πληροφοριών, την παρακολούθηση και προσβολή των στόχων με κατευθυνόμενα με ακρίβεια βλήματα και πυρομαχικά, την καταστολή της εχθρικής αεράμυνας και την προστασία από τις χημικές, βιολογικές, ραδιολογικές και πυρηνικές ουσίες.

Η Συμμαχική Διοίκηση Επιχειρήσεων (ACO) σύμφωνα με τις εγκεκριμένες οδηγίες της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ (MC) για την αναθεώρηση της Δομής Διοικήσεως της Συμμαχίας, εργάζεται για να βελτιώσει σε όση έκταση είναι δυνατό τη δική της δομή. Κάτω από τις οδηγίες της πολιτικής ηγεσίας, θα εξασφαλίσει τις κατάλληλες υποδομές διοικήσεως και ελέγχου ώστε να διεξάγει ταυτόχρονα Κύριες Διακλαδικές Επιχειρήσεις (Major Joint Operations - MJO), σε περιοχές γειτνιάζουσες με την περιοχή ευθύνης του Ανώτατου Συμμαχικού Δκτού Ευρώπης (Supreme Allied Commander Europe - SACEUR), αλλά και εκτός αυτής. Η προσπάθεια τους αυτή εστιάζει ακόμη περισσότερο στη χρησιμοποίηση αναπτυσσόμενων στρατηγείων ή μέρος αυτών με δυνατότητα διεύθυνσης της διεξαγωγής επιχειρήσεων οπουδήποτε στον πλανήτη. Ο σκοπός της Συμμαχικής Διοίκησης Επιχειρήσεων (ACO) είναι να διαθέτει υπό επιχειρησιακή διοίκηση τουλάχιστον δύο (2) Αναπτυσσόμενα Διακλαδικά Κλιμάκια Επιτελείου (DJSEs) από τη Δομή Διοικήσεως (NCS) του ΝΑΤΟ. Το γεγονός αυτό μπορεί να αποτελέσει σημείο ώθησης για τη βελτίωση της στρατιωτικής διακλαδικής επιχειρησιακής εκπαίδευσης, για να επιτευχθεί η ομαλή αλληλοδιαδοχή στις ευθύνες διοίκησης των  Αναπτυσσόμενων Διακλαδικών Κλιμακίων Επιτελείων (DJSEs) στο μέλλον. 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ NRF

Σε Παράρτημα, λόγω της μεγάλης έκτασης τους γίνεται η γνωριμία με τη Νατοϊκή Δύναμη Αντίδρασης NATO Response Force (NRF) και η περιγραφή της συγκρότηση και οι αποστολές της NRF για το έτος 2012. Η παρουσίαση τους επιδιώκεται γιατί αποτελούν  ίσως και το μόνο σε λειτουργία υπόδειγμα (μοντέλο) του τρόπου διοίκησης και οργάνωσης των επιχειρήσεων. Η μελέτη του από όλους τους στρατιωτικούς φορείς και μάλιστα των λεπτομερειών του είναι αναγκαία. Η προσπάθεια να το ακολουθήσουμε και να εφαρμόσουμε «ακριβώς» και σε όλες του τις λεπτομέρειες του (π.χ. του τρόπου της ενότητας διοικήσεως των επιχειρήσεων)  θα μας οδηγήσει γρήγορα και ασφαλώς στην πραγματική και θεαματική επιτυχία της αναδιοργάνωσης των Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων. Το επιχείρημα, ότι εμείς λόγω της πραγματικής απειλής από την Τουρκία, πρέπει να κάνουμε «άλλα» πράγματα, δεν μπορεί να υποστηριχτεί από κανένα που έχει έστω κάποια στοιχειώδη στρατιωτική παιδεία και επαγγελματισμό.

Γ’ Σώμα Στρατού/Αναπτυσσόμενο Στρατηγείο ΝΑΤΟ-Ελλάδος (Γ’ΣΣ/NDC-GRC)

στη Δύναμη Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (NRF)

 Ο πρώτος κύκλος της τριετούς εκπαίδευσης του Στρατηγείου έληξε στα μέσα του 2008 με την επίτευξη της πιστοποίησης της πολεμικής ετοιμότητας και θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η εξαιρετική «εναρκτήρια περίοδος» της λειτουργίας του, επειδή κατά την περίοδο αυτή επιτεύχθηκαν δύο κομβικά γεγονότα όπως η απόκτηση της πλήρους επιχειρησιακής  ετοιμότητας (Full Operational Capability -FOC) το 2005, και της απόδειξης της Μαχητικής του Ικανότητας (Combat Readiness), το καλοκαίρι του 2008. 

Μετά από την αξιολόγηση πολεμικής ετοιμότητας (CREVAL) που έλαβε χώρα το Μάιο και Ιούνιο του 2008, άρχισαν οι προετοιμασίες του Γ’ΣΣ/NDC-GRC για τις μελλοντικές υποχρεώσεις  στη Δύναμη Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (NRF) για το 2012. Αυτές επέβαλαν πολλές αλλαγές στην οργάνωση και την επιχειρησιακή λειτουργία και είχαν την υποστήριξη των συμμετεχόντων στο Στρατηγείο Εθνών.

Σε ότι αφορά στις ασκήσεις έγινε ευρεία εκμετάλλευση της παρεχομένης υποστήριξης από τα άλλα Στρατηγεία των Χερσαίων Δυνάμεων του ΝΑΤΟ και μάλιστα αυτών που συμμετείχαν ενεργά στις  Δυνάμεις Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (NRF-14 & 17) υπό τη Δανία και την Τουρκία αντίστοιχα, ώστε να αποκτηθούν οι απαραίτητες γνώσεις και εμπειρία. Διασύνδεση, σε επίπεδο επιτελών, μιας Ελληνικής Μεραρχίας/Ταξιαρχίας στο Τουρκικό Στρατηγείο Υψηλής Ετοιμότητας του ΝΑΤΟ (NRDC-TU) και μιας Τουρκικής Μεραρχίας/Ταξιαρχίας στο Ελληνικό Αναπτυσσόμενο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ (NDC-GR), για εκπαιδευτικούς λόγους

O κύκλος αυτός ήταν ουσιαστικά αφιερωμένος στο να οργανωθεί το Στρατηγείο, να σταθεροποιηθεί η επάνδρωση και να αφομοιωθεί η επιτελική λειτουργία και οι διαδικασίες κατά τα πρότυπα του ΝΑΤΟ με τη συμμετοχή σε κοινές δραστηριότητες με άλλα Στρατηγεία Χερσαίων Δυνάμεων Κλιμακούμενης Ετοιμότητας (Graduated Readiness (Land) Headquarters–GRF(L)HQs). Το υψηλό επίπεδο των επιτευγμάτων απετέλεσε και την ασφαλή βάση για να ξεκινήσει η επόμενη φάση των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.

Το 2011 αφιερώθηκε στην τελική προπαρασκευή του Στρατηγείου στο πλαίσιο της προετοιμασίας του για την ανάληψη της Διοίκησης των Χερσαίων Δυνάμεων της Δυνάμεως Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (ΝΑΤΟ Response Force/ Land Component Command, NRF-2012)

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ HQ NDC-GR ΣΕ ΣΚΗΝΕΣ

Την περίοδο από 20 έως 23 Ιουνίου του 2011 αξιολογήθηκε η πολεμική ετοιμότητα (CREVAL) του Γ’ΣΣ/NDC-GRC. Η αξιολόγηση έγινε από ειδική επιτροπή του ΝΑΤΟ με  επικεφαλής τον Υποστράτηγο Federico Bonato της Διοίκησης του ΝΑΤΟ (Μαδρίτης) και τον Αντιναύαρχο Bauza Bartholome του SHAPE και επί με βάση 1269 κριτηρία, που αφορούν το επίπεδο της επιχειρησιακής αξιολόγησης του Στρατηγείου Μείζονος  Επιχειρησιακού Σχηματισμού  του ΝΑΤΟ. Τα αποτελέσματα υπήρξαν «ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ» και το Στρατηγείο πιστοποιήθηκε από το ΝΑΤΟ ως «ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ».

To NATO Deployable Corps Greece (NDC-GR), στο πλαίσιο της παραπάνω προετοιμασίας του πραγματοποίησε επίσης την Τακτική Άσκηση Άνευ Στρατευμάτων (ΤΑΑΣ) «BRILLIANT LEDGER». Η τελική φάση της ασκήσεως έγινε στο Στρατόπεδο «ΠΡΟΚΟΠΙΔΗ» στην Άσσηρο Θεσσαλονίκης από 4 έως 14 Οκτωβρίου 2011, με τη συμμετοχή περίπου 1000 αξιωματικών και οπλιτών από 18 χώρες. Σκοπός της ασκήσεως είναι η αξιολόγηση – πιστοποίηση της Επιχειρησιακής Ετοιμότητας του NDC-GR προκειμένου να αναλάβει τη Διοίκηση της NRF-2012.

Οι οργανικές και υπό επιχειρησιακή διοίκηση Μονάδες του Στρατηγείου στο σύνολό τους συμμετείχαν ενεργά σε ασκήσεις της Δύναμης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (NRF) από το 2009 και μετά, προκειμένου να αποκτηθεί η εμπειρία, η απαιτούμενη οργάνωση και να προετοιμασθούν για την αξιολόγηση τους πριν από την ανάληψη αποστολής το 2012.

Με την επιτυχή ολοκλήρωση και αυτού του δεύτερου κύκλου, με τις ασκήσεις του 2011, δόθηκε η δυνατότητα στην Ελλάδα να προσφέρει με αξιοπιστία στο ΝΑΤΟ το επιτελείο του Γ’ΣΣ/NDC-GR, ικανό να αναλάβει την ευθύνη της Διοίκησης Χερσαίων Δυνάμεων (LCC) για τη Δύναμη Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (ΝRF) για όλο το 2012.

Διαπιστώσεις – Συμπεράσματα από την συμμετοχή της Ελλάδος  στην  NRF-2012

Η ανάληψη από τη χώρα μας και από το Στρατηγείο του Γ’ΣΣ/NDC-GR της  ευθύνης των χερσαίων δυνάμεων της Δύναμης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (NRF-2012) από τον Ιανουάριο 2012 ως το Δεκέμβριο 2012, αποτελεί ένα θετικό παράδειγμα και αποτέλεσμα  της σημαντικής προσπάθειας αναδιοργάνωσης στις σύγχρονες στρατιωτικές δομές.

Η συμμετοχή μας δίνει ακόμη ευκαιρία για μια γενική επαναξιολόγηση του μελλοντικού ρόλου των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με τον προσδιορισμό εκείνων των στρατιωτικών δυνατοτήτων που θα επιδράσουν ως καταλύτες επί των συνεχιζόμενων προσπαθειών αναδιοργάνωσης των.

Από την σκόπιμα αναλυτική παρουσίαση της οργάνωσης και των αποστολών της Δύναμης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (NRF-2012) συμπεράνουμε ότι συνολική προσπάθεια των χωρών εστιάζεται στη δημιουργία αναπτυσσόμενων στρατηγείων ή μέρος αυτών με δυνατότητα διεύθυνσης της διεξαγωγής επιχειρήσεων οπουδήποτε στον πλανήτη. Το γεγονός αυτό μπορεί να αποτελέσει σημείο ώθησης για τη βελτίωση της στρατιωτικής διακλαδικής επιχειρησιακής εκπαίδευσης.

Επιπλέον, η ικανότητα αποτροπής πολέμου μέσω της συμμαχικής κοινής προσπάθειας συμβάλλει στη μείωση των κινδύνων στο δικό μας έδαφος. Κατά συνέπεια, τροποποιεί σε ικανό βαθμό τις απαιτήσεις, ακόμη και την έννοιας της ασφάλειάς μας. Πράγματι, η ενσωμάτωση στη Συμμαχία και η εξέλιξη της παγκόσμιας κατάστασης επιβάλλουν τον προσανατολισμό της εθνικής προσπάθειας για την ασφάλειά μας να κατευθύνεται προς τους κινδύνους που απορρέουν από τις παγκόσμιες καταστάσεις, όπου η ασφάλεια των ανθρώπων τίθεται σε κίνδυνο ή ακόμα και η κοινωνική και οικονομική ανάπτυξή τους εμποδίζεται. Όταν λοιπόν εκτελούμε τις καθημερινές μας εκπαιδευτικές δραστηριότητες, προσπαθώντας να βελτιώσουμε την απόδοση των Ενόπλων μας Δυνάμεων, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι συμβάλλουμε επίσης στην εγγύηση της ασφάλειας των εθνών όπως η Αλβανία ή η Κροατία, τα πλέον πρόσφατα μέλη του ΝΑΤΟ, τα οποία χρειάζονται την ασφάλεια  για να βελτιωθούν κοινωνικά και οικονομικά. Σε αυτό το νέο πλαίσιο για την ασφάλεια, η ιδιότητα του μέλους του ΝΑΤΟ μας κάνει να θεωρούμε την ασφάλεια άλλων ανθρώπων τόσο σημαντική όσο και των δικών μας.

Η συμμετοχή της χώρας μας στη Συμμαχία και η συνυπευθυνότητα της για τη διαχείρισή της έχει αλλάξει ριζικά την άποψη μας για τη συνολική ασφάλειά μας. Τώρα η ευθύνη για την ασφάλεια μας μοιράζεται. Οι σύμμαχοί μας δεσμεύονται να εγγυηθούν την ασφάλειά μας σε αντάλλαγμα της δικής μας συμβολής στη δική τους. Κατά συνέπεια, η παραδοσιακή εδαφική οργάνωση πρέπει να επανεξετάζεται λαμβάνοντας υπόψη τα νέα δεδομένα στη περιοχή των Βαλκανίων. Τα κράτη των Βαλκανίων προσβλέπουν στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις για να δημιουργήσουν κοινές μονάδες και σχηματισμούς. Παρόλη την προσπάθεια που έγινε στις αρχές του 2000, με την σοβαρή μας παρουσία στο Κοσσυφοπέδιο και την Βοσνία, οι ενέργειες προς την κατεύθυνση αυτή ατόνησαν. Μια ακόμη ευκαιρία παρουσιάζεται με την ανάληψη από το  Γ’ Σώμα Στρατού , όπως έχει μετασχηματιστεί  σε Πολυεθνικό Αναπτυσσόμενο Σώμα του ΝΑΤΟ, της ηγεσίας των Δυνάμεων Ανταπόδοσης του ΝΑΤΟ για το 2012. Υπάρχει η δυνατότητα να αποτελέσει το Σώμα αυτό τον επιτελικό πυρήνα, για να ενσωματωθούν δυνάμεις από τις χώρες των Βαλκανίων, που δεν έχουν τις δυνατότητες να δημιουργήσουν ανάλογα μεγάλους Σχηματισμούς, που να είναι συμφώνα με τις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ. Οι καθυστερήσεις μας στο τομέα αυτό δίνουν την δυνατότητα στην Τουρκία να καλύπτει με σχετική ευκολία τα κενά στα Βαλκάνια, εξυπηρετώντας τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της.

Θα πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν ένα μέρος, ίσως σημαντικό, της συνολικής Εθνικής Ισχύος της Ελλάδος. Γιατί η Εθνική Ισχύς είναι κάτι πολύ περισσότερο από την Εθνική Ακεραιότητα και Εθνική Ανεξαρτησία. Είναι το διεθνές αποτύπωμα της χώρας, ο τρόπος με τον οποίο η χώρα γίνεται αντιληπτή, πρώτα στον εαυτό της και ύστερα και από τους άλλους, σε όλα τα επίπεδα της διεθνούς δράσης, πολιτικό, διπλωματικό, στρατιωτικό, οικονομικό, χρηματοοικονομικό και πολιτιστικό. Και εάν θέλαμε, ως χώρα με δημοκρατικό πολίτευμα, ευρωπαϊκό πνεύμα, νομικό πολιτισμό και ρεαλισμό, να ορίσουμε την Εθνική Κυριαρχία θα θεωρούσαμε ότι είναι αυτή που ταυτίζει την κυριαρχία με την ικανότητα του κράτους να προβλέπει και να διαχειρίζεται με επιτυχία της κρίσεις. Στις κρίσεις περιλαμβάνεται όλο το φάσμα των ειδών, από δημοσιονομικές μέχρι στρατιωτικές και το φάσμα των εντάσεων από μικρές έως καταλυτικές. Η δυνατότητα του κράτους να παρέχει προστασία των πολιτών από τις κρίσεις είναι μόνιμη απαίτηση. Εξάλλου η πολιτική και η εξωτερική πολιτική είναι όψεις του ιδίου νομίσματος. Γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία ο απόλυτος συντονισμός και η αξιοποίηση των μέσων της αμυντικής διπλωματίας.

Επιπλέον, η ικανότητα αποτροπής πολέμου μέσω της συμμαχικής κοινής προσπάθειας συμβάλλει στη μείωση των κινδύνων στο δικό μας έδαφος. Κατά συνέπεια τροποποιεί σε ικανό βαθμό τις απαιτήσεις, ακόμη και την έννοια της ασφάλειάς μας. Πράγματι, η ενσωμάτωση στη Συμμαχία και η εξέλιξη της παγκόσμιας κατάστασης επιβάλλουν τον προσανατολισμό της εθνικής προσπάθειας για την ασφάλειάς μας να κατευθύνεται προς τους κινδύνους που απορρέουν από τις παγκόσμιες καταστάσεις, όπου η ασφάλεια των ανθρώπων τίθεται σε κίνδυνο ή ακόμα και κοινωνική και οικονομική ανάπτυξή τους εμποδίζεται. Όταν λοιπόν εκτελούμε τις καθημερινές μας εκπαιδευτικές δραστηριότητες, προσπαθώντας να βελτιώσουμε την απόδοση των Ενόπλων μας Δυνάμεων, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι συμβάλλουμε επίσης στην εγγύηση της ασφάλειας των εθνών όπως η Αλβανία ή η Κροατία, τα πλέον πρόσφατα μέλη του ΝΑΤΟ, τα οποία χρειάζονται την ασφάλεια  για να βελτιωθούν κοινωνικά και οικονομικά. Σε αυτό το νέο πλαίσιο για την ασφάλεια, η ιδιότητα του μέλους του ΝΑΤΟ μας κάνει να θεωρούμε την ασφάλεια άλλων ανθρώπων τόσο σημαντική όσο και των δικών μας.

Πολύ σπάνια παρουσιάζεται ότι ο τρόπος της δικής μας συμμετοχής στη δομή και τη λειτουργία των πολυεθνικών οργανισμών ασφαλείας. Η πλήρης ή ελλιπής συμμετοχή  είναι ένας παράγοντας με σοβαρές επιπτώσεις στη κρατική μας οργάνωση και όχι μόνο στην Άμυνα. Το ΝΑΤΟ, έχει ήδη στη προηγούμενη δεκαετία αναλάβει και φέρει σε πέρας πολλές επιχειρήσεις χειρισμού κρίσεων και έχει αναπτύξει το Σύστημα Χειρισμού Κρίσεων. Αντίστοιχα και η ΕΕ έχει το δικό της, που ακολουθεί την αυτή μεθοδολογία. Αναμένεται από το ΝΑΤΟ, ως αποτέλεσμα εφαρμογής της νέας Στρατηγικής Αντίληψης του, να διευρύνει το ρόλο του στα θέματα της διεθνούς ασφάλειας.

Η αναγκαία σύμπραξη,  σχεδόν όλων των κρατικών δομών στο εσωτερικό των χωρών , είναι επιβεβλημένη από το ευρύ φάσμα των νέων αποστολών. Υπουργεία και Δημόσιες Υπηρεσίες με διαφορετικούς τομείς αρμοδιοτήτων και κυρίως οι εκπρόσωποι τους απαιτείται να συντονίζονται, μέσω μιας συγκεκριμένης διαδικασίας λήψεως αποφάσεων σε δι-υπουργικό επίπεδο, προκειμένου να παίρνουν συγκεκριμένες θέσεις στα τρέχοντα θέματα. Θέσεις  που να λαμβάνονται υπόψη στις κοινές αποφάσεις όχι μόνου του ΝΑΤΟ, αλλά και της ΕΕ και του ΟΗΕ. Αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος να επιβάλουμε την Εθνική μας Κυριαρχία κατά την περίοδο της ειρήνης.

Προτάσεις Βελτίωσης των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο αντίκτυπος των νέων αποστολών του ΝΑΤΟ και η επίδραση τους στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις μας θα μπορούσε να συνοψιστεί σε τρεις τομείς απαιτήσεων για βελτίωση:

1.       Ενίσχυση της εσωτερικής προσπάθειας των τριών Κλάδων (Στρατός, Ναυτικό, Αεροπορία) να ενεργούν πλέον ενιαία, αντιλαμβανόμενοι ότι ενεργώντας μόνον διακλαδικά δεν θα ανταπεξέλθουν στις σημερινές προκλήσεις ασφάλειας.

2.       Συντονισμός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με εκείνες των συμμάχων, με την υποχρεωτική ενσωμάτωση όλων των κοινών επιχειρησιακών διαδικασιών του ΝΑΤΟ, για όλο το φάσμα των αποστολών και ιδιαίτερα των νέων.

3.      Συμβολή στην συλλογική ασφάλεια και τη προστασία από τις κρίσεις, όχι μόνο της δικής μας ελληνικής κοινωνίας, αλλά και του κόσμου εκείνου που μοιράζεται τις ίδιες με μας αξίες.

Μετά τα παραπάνω θα μπορούσαμε να πούμε ότι:

Ο πρώτος τομέας βελτίωσης για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι η απαίτηση να ενεργούν ενιαία, κατά τις κοινές επιχειρησιακές τους ενέργειες. Μέχρι σήμερα η διακλαδικότητα προσέφερε ότι είχε, ως ένα ενδιάμεσο βήμα προσαρμογής. Ακόμη και πριν από δέκα χρόνια, από την εποχή δηλαδή της υιοθέτησης του όρου διακλαδικός, για να αποδοθεί στα ελληνικά το «Joint» αντί της χρήσης του «ενιαίος» η τουλάχιστον του «κοινός», είχαν διαπιστωθεί πολλά από τα προβλήματα των οποίων οι αρνητικές επιπτώσεις δεν αποφεύχθηκαν. Σήμερα, ιδιαίτερα μετά την ‘αντίληψη’ που τελικά διαμορφώθηκε από τα Γενικά Επιτελεία για την Κάθετη Διοίκηση που ο Νόμος 3883/2010 προβλέπει, η οργάνωση μας θα γίνει απογοητευτικά περισσότερο «κλαδική» από ότι αναμένεται για μια σύγχρονη δομή επιχειρησιακής διοίκησης, αποδεικνύοντας ότι έννοια της «διακλαδικότητας» δεν αφήνει περιθώρια για περαιτέρω βελτιώσεις. Προκειμένου λοιπόν να ευνοηθεί η ενιαία επιχειρησιακή αντίληψη, οι νέες Δομές Διοίκησης των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να υιοθετήσουν «σχεδόν απόλυτα» τα διοικητικά πρότυπα του ΝΑΤΟ. Μέσω αυτής της ενέργειας θα τυποποιηθούν «αυτόματα» όλες οι αντίστοιχες κλαδικές διαδικασίες με θεαματικά θετικά αποτελέσματα. Εξ άλλου από χρόνια έχουμε, ίσως αναγκαστικά, αποδεχθεί την τυποποίηση αυτή στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.  Ως παράδειγμα θα μπορούσαμε να ανατρέξουμε στο τρόπο που το Γ΄ Σώμα Στρατού, ως Στρατηγείο των Αναπτυσσόμενων Δυνάμεων του ΝΑΤΟ, ενσωμάτωσε την ενιαία διοίκηση των δυνάμεων καθώς και την ενιαία επιχειρησιακή σχεδίαση στη διεξαγωγή των επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας. Θεωρείται  πλέον, κατόπιν εκτεταμένων επιχειρησιακών αξιολογήσεων από το ΝΑΤΟ, ως απόλυτα ικανό Στρατηγείο να αναλάβει υπό τη διοίκηση του πολυεθνικές δυνάμεις από όλους τους κλάδους των ενόπλων δυνάμεων.

Ένας δεύτερος τομέας είναι η βελτίωση του συντονισμού των επιχειρησιακών ενεργειών των Δυνάμεων της Συμμαχίας με τις δικές μας  Ένοπλες Δυνάμεις και αντίστροφα. Εννοούμε εδώ την συμμετοχή μας στη σχεδίαση και τον έλεγχο των μελλοντικών επιχειρήσεων της Συμμαχίας, οπού θα πρέπει να πάντα ενσωματώνονται και τα δικά μας εθνικά συμφέροντα. Αυτό θα είναι ένα εύκολο βήμα εάν έχει επιτευχθεί η ενιαία επιχειρησιακή δομή στο εθνικό επίπεδο και από το ΓΕΕΘΑ μέχρι τους Μεγάλους Επιχειρησιακούς Σχηματισμούς (Στρατιά και Σώματα, Στόλος, Τακτική Αεροπορία). Διαφορετικά, θα συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε, πάντα με την ίδια απορία και έκπληξη, τα προβλήματα που αντιμετώπισαν τα τμήματα των Ενόπλων μας Δυνάμεων που ενήργησαν ή ενεργούν σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ. Η γρήγορή απαξίωση της όποιας ελληνικής συμμετοχής είναι αποτέλεσμα εκτός των άλλων και αυτής της δομικής μας αδυναμίας προσαρμογής, που προκαλεί ‘κόπωση’ στα δικά μας επιτελεία και αδιαφορία των άλλων χωρών και των διοικήσεων του ΝΑΤΟ. Η απαιτουμένη βελτίωση και εδώ αναφέρεται στην τυποποίηση, όχι μόνο της δομής και των επιχειρησιακών διαδικασιών αλλά και του συστήματος του αμυντικού σχεδιασμού, για να δύνανται οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να ενεργούν από κοινού μετά των συμμάχων. Τα προβλήματα συντονισμού με τον διεθνές στρατιωτικό σύστημα ( ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, κλπ) αναμένεται να έχουν μεγαλύτερη ένταση στο άμεσο μέλλον. Ένταση που προκαλείται από την ανάγκη ασφάλειας και αντιμετώπιση και των νέων εξωτερικών απειλών. Η υλοποίηση της αποστολής της Εξωτερικής Ασφάλειας της χώρας μας έχει γίνει εξαιρετικά πολύπλοκη και είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί αναληφθεί χωρίς σημαντική βοήθεια και συντονισμό των προσπαθειών μας με τις αντίστοιχες των άλλων χωρών.

Ο τρίτος τομέας βελτίωσης αφορά τον τρόπο με τον οποίο η Ελληνική Πολιτεία ανταποκρίνεται στις κρίσεις. Βελτίωση λοιπόν απαιτείται για τον  συντονισμό και τη συνεργασία Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης με τους άλλους μη στρατιωτικούς φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό για να προστατεύσουν την Εθνική Κυριαρχία. Το Σύστημα Χειρισμού Κρίσεων είναι η υπάρχουσα δομή, που έχει δημιουργηθεί με νόμους, έχει δοκιμαστεί επί μία δεκαετία και δοκιμάζεται στο στρατιωτικό της μόνο πεδίο. Η προβλεπόμενη λειτουργία του, υπό το ΚΥΣΕΑ και τον Πρωθυπουργό ενασκήθηκε μόνο περιστασιακά, κατά την ελληνική προεδρία της ΕΕ και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, ενώ σχεδόν ποτέ για το συντονισμό και την λήψη μέτρων ταυτόχρονα από όλους τους μη στρατιωτικούς φορείς της Εθνικής Ισχύος. Δεν έχει επίσης συντονισθεί το ανώτερο κρατικό επίπεδο με τα αντίστοιχα Συστήματα Χειρισμού Κρίσεων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Η επανένταξη της όλης αυτής δομής και η ουσιαστική επέκταση των υπαρχόντων δυνατοτήτων και στους λοιπούς κρατικούς φορείς είναι πλέον επιβεβλημένη βελτίωση, επειδή πραγματικά εκτιμούμε ότι η ικανότητα του κράτους να προβλέπει και να διαχειρίζεται με επιτυχία της κρίσεις προστατεύει την Εθνική Κυριαρχία.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η έννοια της υπεράσπισης της χώρας είναι το πρώτιστο εθνικό καθήκον. Η δομή, οι επιχειρησιακές ικανότητες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και η εδαφική τους κατανομή αντικατοπτρίζουν στην αποστολή τους για την υπεράσπιση της πατρίδας.

Η επίδραση της νέας Στρατηγικής Αντίληψης του ΝΑΤΟ και των νέων απειλών στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις μας θα είναι αξιοσημείωτη. Η χώρα μας είναι ένας διεθνής παράγοντας που έχει συνυπευθυνότητα στη συλλογική άμυνα και ασφάλεια, τουλάχιστον από τότε που προσχώρησε στο ΝΑΤΟ. Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας έχουν υποβληθεί σε μια συνεχή και μεγάλη προσπάθεια ανάπτυξης, που επιβάλει η συμμετοχή μας στη Συμμαχίας. Πρέπει να νιώθουμε υπερηφάνεια, από τα θετικά παραδείγματα της συμμετοχής μας σε πραγματικές αποστολές και την σιγουριά ότι και οι άλλοι λαοί έχουν ωφεληθεί επίσης από την παρουσία μας εκεί.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

NATO Deployable Corps. Greece    http://www.ndc.gr

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

·         Η Νατοϊκή Δύναμη Αντίδρασης NATO Response Force (NRF)

·         Η περιγραφή της συγκρότηση και οι αποστολές της NRF για το έτος 2012.

Σκοπός.

Το παράρτημα περιλαμβάνει τη γνωριμία με τη Νατοϊκή Δύναμη Αντίδρασης NATO Response Force (NRF) και τη περιγραφή της συγκρότηση και οι αποστολές της NRF για το έτος 2012.

Η παρουσίαση τους επιδιώχθηκε γιατί αποτελούν  ίσως και το μόνο σε λειτουργία υπόδειγμα (μοντέλο) του τρόπου διοίκησης και οργάνωσης των επιχειρήσεων. Η μελέτη από όλους τους στρατιωτικούς φορείς και μάλιστα των λεπτομερειών του είναι αναγκαία. Η προσπάθεια να το ακολουθήσουμε και να εφαρμόσουμε «ακριβώς» και σε όλες του τις λεπτομέρειες του (π.χ. του τρόπου της ενότητας διοικήσεως των επιχειρήσεων)  θα μας οδηγήσει γρήγορα και ασφαλώς στην πραγματική και θεαματική επιτυχία της αναδιοργάνωσης των Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων. Το επιχείρημα, ότι εμείς λόγω της πραγματικής απειλής από την Τουρκία, πρέπει να κάνουμε «άλλα» πράγματα, δεν μπορεί να υποστηριχτεί από κανένα που έχει έστω κάποια στοιχειώδη στρατιωτική παιδία και επαγγελματισμό. 

Παρόλο που έχουμε την ισχυρή βεβαιότητα ότι ο όρος ‘Joint’ θα πρέπει να αποδίδεται στα ελληνικά με τον όρο «Ενιαίος», στο έγγραφο ακολουθήθηκε ο όρος «Διακλαδικός», επειδή έτσι ακόμη αντιμετωπίζεται από το ΓΕΕΘΑ.

Η Δύναμη Αντίδρασης –NATO Response Force (NRF).

Γενικά Στοιχεία.

Από το 2002, με την Σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Πράγα, οι Σύμμαχοι συμφώνησαν να δημιουργήσουν μια τεχνολογικά προηγμένη Νατοϊκή Δύναμη Αντίδρασης - NATO Response Force (NRF), που θα είναι ικανή να ενεργεί γρήγορα και αποτελεσματικά οπουδήποτε χρειάζεται. Επίσης προσυπέγραψαν το περίγραμμα μιας νέας, πιο λιτής και αποτελεσματικής στρατιωτικής δομής Δυνάμεων και Διοίκησης του ΝΑΤΟ (NFS NATO Force Structure & NCS NATO Command Structure).

Χαρακτηριστικά της δύναμης αυτής είναι: η υψηλή τεχνολογία των μέσων της, η ευελιξία ανάληψης αποστολών, η ετοιμότητα, άμεσης ανάπτυξης, η διατήρησή της για μεγάλο χρονικό διάστημα σε απομεμακρυσμένα θέατρα επιχειρήσεων, η δια-λειτουργικότητα και η πολύ-εθνικότητά της.

Είναι συγκροτημένη από χερσαίες, ναυτικές, αεροπορικές μονάδες και τμήματα ειδικών επιχειρήσεων, με σκοπό να διεξάγει επιχειρήσεις, όταν κριθεί απαραίτητο, οπουδήποτε και αν αποφασιστεί από το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο. Κάθε απόφαση για τη χρησιμοποίηση της NRF αποτελεί μια συναινετική πολιτική απόφαση, που λαμβάνεται κατά περίπτωση από και τους 28 Συμμάχους που συμμετέχουν στο Βορείο-Ατλαντικό Συμβουλίου (NAC).

Η NRF παρέχει ένα συγκροτημένο από τώρα μηχανισμό, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, για τη δημιουργία και ανάπτυξη των αναγκαίων, σύμφωνα με την τακτική αποστολή που τους έχει ανατεθεί, στρατιωτικών δυνάμεων. Οι απαιτούμενες δυνάμεις παρέχονται από τα ευρισκόμενα σε κατάσταση υψηλής ετοιμότητας τμήματα χερσαίων, ναυτικών, αεροπορικών δυνάμεων καθώς και τμημάτων ειδικών επιχειρήσεων. Σχεδιάζεται η ανάπτυξη τους και οι ενέργειές τους  όπου απαιτείται. Τα στοιχεία εκείνα της δύναμης, που έχουν ενσωματωμένη την τεχνολογικά προηγμένα ισχύ, δύνανται να αναπτυχθούν κατά προτεραιότητα για άμεσες ενέργειες. Συνήθως έχει δυνατότητα λογιστικής υποστήριξης 6μηνών. Η NRF έχει την ικανότητα να παραμείνει στην περιοχή επιχειρήσεων, μέχρι την εκτέλεση της αποστολής της ή να αντικατασταθεί  όταν προβλέπεται.

Η προσπάθεια δημιουργίας και ανάπτυξης αυτής της στρατιωτικής δύναμης υψηλής τεχνολογικής υποδομής λειτουργεί ως καταλύτης για την προώθηση των βελτιώσεων στις στρατιωτικές ικανότητες της Συμμαχίας. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται η συνέχεια των προσπαθειών για τον μετασχηματισμό των δυνάμεων των χωρών του ΝΑΤΟ, ώστε στο σύνολο τους να είναι έτοιμες να ανταποκριθούν στις εξελισσόμενες προκλήσεις της παγκόσμιας ασφάλειας.

Επίσης η NRF αποτελεί πλατφόρμα για  πειραματισμό και επιβεβαίωση των καινοτόμων τεχνικών λύσεων για τις νέες επιχειρησιακές προκλήσεις.

Διοίκηση της Δύναμης

Το ΝΑΤΟ παρέχει, εξ ιδίων, τα Ανώτατα Στρατηγεία για τον έλεγχο και τη διοίκηση της NRF. Αυτά προέρχονται από εκείνα της Δομής Διοίκησης του ΝΑΤΟ (Command Structure).

Η διοίκηση της Δύναμης NATO Response Force (NRF) εναλλάσσεται μεταξύ των Ανωτάτων Διοικήσεων του ΝΑΤΟ (Μπρούσσουμ, Νάπολης και Λισαβόνας) Joint Force Commands (JFC) (Brunssum, Naples and Lisbon. Αλλά ως αποτέλεσμα των προσφάτων αλλαγών στη Δομή Διοίκησης του ΝΑΤΟ η Ανωτάτη Διοίκηση της Λισαβόνας θα καταργηθεί, τότε η διοίκηση της NRF θα εναλλάσσεται μεταξύ των δύο Ανωτάτων Διοικητών της Νάπολης και του Μπρούσσουμ.

Τα Στρατηγεία των δύο Ανωτάτων Διοικητών του ΝΑΤΟ, του Μπρούσσουμ και της Νάπολης, αποτελούν στατικά επιτελεία. Το επιτελείο του Διοικητή αποτελείται από ένα Διακλαδικό Στρατηγείο Joint Headquarters (JHQ), το οποίο περιλαμβάνει το Κυρίως Στρατηγείο (JHQ Main), που είναι σταθερό και το Διακλαδικό Προκεχωρημένο Στρατηγείο (JHQ FWD), που μπορεί να αναπτύσσεται στο θέατρο επιχειρήσεων. Για τις απαιτήσεις της NRF, το κάθε ένα από τα παραπάνω Στρατηγεία συγκροτεί από μέλη του επιτελείου του  ένα Αναπτυσσόμενο Διακλαδικό Κλιμάκιο του Επιτελείου - Deployable Joint HQ ( DJSE) σε ετοιμότητα.

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ DJSE

Το Αναπτυσσόμενο Διακλαδικό Κλιμάκιο του Επιτελείου - Deployable Joint HQ ( DJSE) αποτελείτε από 210 περίπου επιτελείς κατανεμημένος σε τρία συστεγαζόμενα τμήματα:

·         Το Προκεχωρημένο Κλιμάκιο του Επιτελείου του Ανωτάτου Διοικητή - Forward Element (FWD), που αποτελεί το πλέον προωθημένο στο Θέατρο Επιχειρήσεων στοιχείο της διοίκησης του Ανωτάτου Διοικητή (Joint Force Commander) της Δύναμης NRF.

·         Το Κλιμάκιο  Επιτελείου της  Διακλαδικής Ομάδας Υποστήριξης ΔΜ (Joint Logistics Support Group (JLSG) Core Staff Element), που αποτελεί το Επιτελικό Τμήμα ΔΜ που υποστηρίζει τον Ανώτατο Διοικητή στις αποφάσεις για την υποστήριξη ΔΜ για το επίπεδο του Θεάτρου Επιχειρήσεων. Αυτό ενισχύεται εάν υπάρχει ανάγκη από επιτελείς της Διακλαδικής Ομάδας Υποστήριξης ΔΜ, που ευρίσκεται στην Ευρώπη.

·         Το Προκεχωρημένο Κλιμάκιο της Στρατοπεδίας (Forward Support Element-FSE) υπεύθυνο για θέματα Στρατωνισμού, Επικοινωνιών και Προστασίας της Εγκατάστασης.

·         ΠΡΟΣΟΧΗ: Το DJSE δεν αποτελεί επίπεδο διοίκησης, ούτε υφιστάμενο ούτε προϊστάμενο. Είναι συμπληρωματικό τμήμα του Κυρίως Επιτελείου του Διοικητή. Η πρόθεση είναι να εξασφαλιστεί μια ενιαία αποτελεσματική επιτελική επιχειρησιακή λειτουργία που υποστηρίζεται από ενιαίες δομές και κοινές διαδικασίες. Το DJSE έχει σχεδιαστεί για την εκτέλεση των επιτελικών επιχειρησιακών λειτουργιών που πρέπει να υπαγορεύονται στο θέατρο επιχειρήσεων.

Συγκρότηση της Δύναμης

Τα Έθνη παρέχουν τις αναγκαίες επιχειρησιακές δυνατότητες και τις ικανές μονάδες για την NRF, μέσω του μηχανισμού για τη συγκρότηση της Δύναμης , που  ενεργεί υπό την ηγεσία του SACEUR. Οι δυνάμεις αυτές παρέχονται σε ετήσια βάση και ευρίσκονται στη Δεξαμενή των Δυνάμεων Αντίδρασης Response Forces Pool  (RFP) του ΝΑΤΟ. Χρησιμοποιούνται ανάλογα με τις επιχειρησιακές απατήσεις αλλά και τις δεσμεύσεις των χωρών που τις παρέχουν και  που ίσως θα υπάρξουν κατά την χρονική στιγμή της πιθανής ενέργειας. Μερικά έθνη δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν πλήρως, δηλαδή να παρέχουν αυτές τις δυνατότητες ή τις μονάδες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου της αποστολής (ένα έτος),  λόγω εθνικών προτεραιοτήτων ή δεσμεύσεων των δυνάμεων τους στις τρέχουσες και εξελισσόμενες επιχειρήσεις.

Τα στοιχεία της Δύναμης NRF που έχουν πολύ υψηλή ετοιμότητα, γνωστά με το άνομα Δύναμη Άμεσης Αντίδρασης Immediate Response Force (IRF) αποτελούνται από περίπου 13.000 άτομα προσωπικό. Ωστόσο δεν υπάρχουν όρια στους αριθμούς, που μπορεί να συμβάλει το κάθε Έθνος.

Η Δύναμη Άμεσης Αντίδρασης Immediate Response Force  (IRF)  αποτελείται από:

·         Την ιεραρχία της Διοίκησης της Δύναμης και τα Επιτελεία του ΝΑΤΟ.

·     Το χερσαίο στοιχείο, με μέγεθος ταξιαρχίας,  που συγκροτείται περαιτέρω σε τρία Τακτικά Συγκροτήματα, που ενεργούν ως  Ομάδες Μάχης, μαζί με τα στοιχεία για την υποστήριξη τους.

·       Το ναυτικό στοιχείο, με βάση τις Ομάδες Μάχης της Μόνιμης Ναυτικής Δύναμης του ΝΑΤΟ, συνοδευόμενες από Ομάδες της Μόνιμης Ναυτικής Δύναμης Αντιναρκικών Επιχειρήσεων .

·        Το αεροπορικό στοιχείο , από Πτέρυγες Μάχης- Υποστήριξης και Έγκαιρης Προειδοποίησης.

·         Τις Ειδικές Δυνάμεις

·        Τις Μονάδες ΡΒΧΠ-Άμυνας (χημικών, βιολογικών, ραδιολογικών και πυρηνικών ουσιών).

Διάρκεια σε Κατάσταση Ετοιμότητας της Δύναμης.

Το σύστημα εναλλαγής της NRF άλλαξε πρόσφατα. Από το 2012 έχει οριστεί ως περίοδος εναλλαγής της NRF οι 12 μήνες αντί των έξι μηνών που ήταν μέχρι τώρα. Ως αποτέλεσμα είναι το Στρατηγείο του Διοικητή της Δύναμης αλλά και οι υφιστάμενοι Σχηματισμοί θα πρέπει να διατηρήσουν την  υψηλή ετοιμότητα για ένα πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αυτό σημαίνει ότι η συνέχιση της εκπαίδευσης κατά την διάρκεια του χρόνου αναμονής θα εξακολουθήσει, εάν λάβουμε υπόψη ότι κάθε χρόνο υπάρχει περιστροφή για περίπου το 30 τοις εκατό των μελών του προσωπικού της δύναμης.

Ειδικές Επιχειρήσεις

Οι επιχειρήσεις αυτές διεξάγονται με ευθύνη του Διοικητή Ειδικών Επιχειρήσεων (JOCC) ο οποίος αναφέρει στον Διακλαδικό Ανώτατο Διοικητή (JFC). Αποτελούν ένα πολύ ευαίσθητο τομέα, για τον οποίο η χώρα μας δεν έχει επιχειρησιακές εμπειρίες.

Οι δυνάμεις που απαιτούνται είναι Τρεις (3) Ομάδες Χερσαίων Ειδικών Επιχειρήσεων (Special Operations Task Groups-land), Μία (1) Ομάδα Ναυτικών Ειδικών Επιχειρήσεων και Δύο (2) Ομάδες Αεροπορικών Ειδικών Επιχειρήσεων εκ των οποίων η μία χρησιμοποιεί ελικόπτερα και η άλλη Α/Φ σταθερών πτερύγων. Η κάθε μία από αυτές έχει 75 περίπου άτομα δύναμη.

Η μέχρι σήμερα εμπειρία δείχνει ότι οι ομάδες αυτές τηρούνται το δυνατό περισσότερο υπό εθνικό έλεγχο, επειδή υπάρχουν εγγενείς δυσκολίες σε κάθε έθνος να τις χρησιμοποιεί προς χάριν των άλλων. Συνηθίζεται  η χώρα που έχει την διοίκηση των χερσαίων δυνάμεων (LCC) και θα διαθέτει την Ταξιαρχία NRF θα πρέπει να διαθέτει μια ελάχιστη αντιπροσώπευση και συμμετοχή στις ειδικές επιχειρήσεις, γιατί αλλιώς ο διοικητής στο πεδίο εξαρτάται υπέρμετρα από, ίσως μη άμεσα ελεγχόμενη οργάνωση, για τις δικές του Ειδικές Επιχειρήσεις.

Υποστήριξη Διοικητικής Μέριμνας

Για τις απαιτήσεις ΔΜ στο επιχειρησιακό επίπεδο και προς χάριν όλου του θεάτρου επιχειρήσεων απαιτείται η οργάνωσή της Ενιαίας Ομάδας Υποστήριξης ΔΜ ου (ΝΑΤΟ Joint Logistics Support Group- JLSG), με ευθύνη του διακλαδικού διοικητή και την απαιτούμενη συνεισφορά των χωρών με τμήματα ΔΜ.

Το επιτελείο του JLSG είναι περίπου 100 άτομα. Για το επιτελείο αυτό απαιτείται συνδρομή του Χερσαίου Διοικητή (LCC) όπως και του Αεροπορικού (MCC) και του Ναυτικού(ACC) με την αποστολή μιας αντίστοιχης Ομάδας Σχεδίασης ΔΜ προς το επιτελείο της Ενιαίας Ομάδας Υποστήριξης ΔΜ. Η Διοίκηση Υποστήριξης συνήθως αναπτύσσεται στην Διακλαδική Περιοχή πλησίον των Σημείων Αποβίβασης και ουσιαστικά βρίσκεται εκτός της Περιοχής Επιχειρήσεων του Χερσαίου Διοικητή (CCC AOO).

Ενα Κλιμάκιο  του Επιτελείου της  Ενιαίας Ομάδας Υποστήριξης ΔΜ (Joint Logistics Support Group (JLSG) Core Staff Element), αποτελεί το Επιτελικό Τμήμα ΔΜ που υποστηρίζει τον Ανώτατο Διοικητή στις αποφάσεις για την υποστήριξη ΔΜ για το επίπεδο του Θεάτρου Επιχειρήσεων. Αυτό αναπτύσεται στο θέατρο επιχειρήσεων και συστεγάζεται με τα άλλα κλιμάκια στο Αναπτυσσόμενο Διακλαδικό Κλιμάκιο του Επιτελείου - Deployable Joint HQ ( DJSE). Ενισχύεται εάν υπάρχει ανάγκη από επιτελείς της Ενιαίας Ομάδας Υποστήριξης ΔΜ, που ευρίσκεται εκτός της Περιοχής Επιχειρήσεων του Χερσαίου Διοικητή, και πιθανό στην Ευρώπη.

Με τον παραπάνω τρόπο ουσιαστικά δημιουργείται μια ενιαία Διοίκηση Επιχειρησιακής Υποστήριξης στην οποία θα υπάγονται οι αντίστοιχες μονάδες και υπηρεσίες ΔΜ από όλους εκείνους που συμμετέχουν και η  οποία τελικά θα πρέπει να είναι υπεύθυνη για όλα τα θέματα ΔΜ. Στην πραγματικότητα όμως μέχρι σήμερα κανένας διοικητής ή έθνος δεν εξασφάλισε τις απαιτούμενες δυνάμεις και μέσα ΔΜ.

Για το λόγο αυτό η απαίτηση για την οργάνωση και την λειτουργία του Εθνικού Στοιχείου Υποστήριξης NSE θα υπάρχει στην πράξη, παρόλο που δεν σύμφωνα με τις νέες εξελίξεις στο ΝΑΤΟ που δεν απαιτείται η ανάπτυξη NSE.

Στρατηγική Μεταφορά

Το κόστος των Στρατηγικών Μεταφορών βαρύνει τα έθνη. Υπάρχει όμως σε εξέλιξη στο ΝΑΤΟ η συζήτηση ώστε τα έξοδα για τέτοιου είδους μεταφορές να καλύπτονται από τον κοινό προϋπολογισμό των χωρών του ΝΑΤΟ. Εκτιμούμε ότι αρχικά θα καλύπτονται από το ΝΑΤΟ οι μεταφορές των Επιτελείων των Δυνάμεων, αργότερα θα προστεθούν οι επικοινωνίες και οι ειδικές μονάδες υποστήριξης των στρατηγείων για να προστεθούν οι Μονάδες ΔΜ και τελευταίες οι Μονάδες Μάχης και Υποστήριξης Μάχης

Υποδοχή και Προώθηση Τμημάτων του Θέατρο Πολέμου

Εντός του Θεάτρου Πολέμου, η υποδοχή των δυνάμεών της NRF στα Σημεία Αποβίβασης ων σιδηροδρομικών και οδικών αξόνων, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια είναι ευθύνη της κάθε χώρας ξεχωριστά. Επίσης ευθύνη της χώρας είναι η προώθηση των δυνάμεών μέχρι τα Σημεία Συγκέντρωσης προς την Περιοχή Επιχειρήσεων, όπου αναμένεται να ενεργήσουν. Η ενέργεια αυτή γίνεται φυσικά υπό τον συντονιστικό έλεγχο των ανωτάτου διοικητή του θεάτρου, αλλά με εθνική ευθύνη. Το ίδιο απαιτείται και για την επιστροφή των δυνάμεων ή κατά την αντικατάσταση των δυνάμεών μας, π.χ. ανά εξάμηνο.

Ο μηχανισμός αυτός επίσης χρειάζεται να λειτουργεί στις περισσότερες από τις περιπτώσεις και κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων, διότι ουσιαστικά αυτόν χρησιμοποιεί το ρεύμα ανεφοδιασμού από την κάθε χώρα προς τις δυνάμεις και το Εθνικό Στοιχείο Υποστήριξης NSE. Θα πρέπει να αναγνωρισθεί ότι δεν υπάρχει ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός για τα παραπάνω. Θα πρέπει επίσης να υπογραμμισθούν οι δυσκολίες, γιατί αυτό το σύστημα θα πρέπει να μπορεί να λειτουργεί πολύ μακριά από την χώρα.

Το NDC-GR διαθέτει ένα μέρος του επιτελείου του, που από την οργάνωσή του και την αποστολή του μπορεί να αναλάβει τον επιτελικό σχεδιασμό αυτής της ενέργειας. Είναι το τμήμα του Επιτελείου Rear Support Command, που μετατρέπεται σε Διοίκηση Υποστήριξης με ανάλογη αποστολή. Σε αυτή θα πρέπει να διατεθούν τα ειδικά εκείνα τμήματα για την υλοποίησή κατ’ ελάχιστο της απαίτησης για την Υποδοχή και την Προώθηση των τμημάτων εντός του θεάτρου πολέμου

Προετοιμασία και Εκπαίδευση της Δύναμης

Το Τμήμα της Δύναμης NRF, που εναλλάσσεται σε κάθε περίοδο, υφίσταται μια πολύ απαιτητική διαδικασία για την προετοιμασία, την επικύρωση και την πιστοποίηση της μαχητικής του ικανότητας,  που λαμβάνει χώρα για σχεδόν ένα έτος και επεκτείνεται σε όλα τα  επίπεδα της Δύναμης. Μόνο μετά από αυτή την εντατική προετοιμασία η δύναμη θεωρείται ότι είναι έτοιμη και δύναται να χρησιμοποιηθεί ως το κατάλληλο στρατιωτικό εργαλείο άμεσης αντίδρασης  σε μια επερχόμενη κρίση, αν η πολιτική ηγεσία του ΝΑΤΟ αποφασίσει να το πράξει. Αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία για την εκπαίδευση του συνόλου των Επιτελείων του ΝΑΤΟ.

Η τυποποιημένη διαδικασία προετοιμασίας της Δύναμης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (NRF) έχει τρείς(3) φάσεις:

                        α. Φάση 1: Τα έθνη θα παράσχουν ικανές, εκπαιδευμένες, αναπτυσσόμενες μονάδες που θα διαμορφωθούν και θα εκπαιδευθούν κατάλληλα υπό την ευθύνη τους 6 μήνες πριν από τη φάση 2 (1ο εξάμηνο 2011).

                           β. Φάση 2: Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης η εκπαίδευση της Δύναμης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (NRF) σε κλαδικό και διακλαδικό επίπεδο που θα διεξαχθεί υπό την καθοδήγηση του Διακλαδικού Επιχειρησιακού Δκτού του ΝΑΤΟ έξι μήνες πριν από την περίοδο ετοιμότητας (2ο εξάμηνο 2011).

                           γ. Φάση 3: Περίοδος ετοιμότητας (ΟΛΟΚΛΗΡΟ το 2012).

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΝΑΛΛΑΓΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΩΝ ΣΤΗΝ NRF

Δύναμη Άμεσης Αντίδρασης (IRF) –NATO για το έτος 2012  NRF 2012 (Περίοδος Ετοιμότητας-standby period)

Αποστολές-Αντικειμενικοί Σκοποί

Για κάθε εναλλαγής της η NRF έχει προετοιμαστεί για ένα ευρύ φάσμα καθηκόντων και αποστολών

Οι Αποστολές αυτές θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν για παράδειγμα:

·         Συμβολή στη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας      (Άρθρο 5)

·         Επίδειξη Στρατιωτικής Ισχύος,

·         Επιχειρήσεις Υποστήριξης Ειρήνης

·         Ανακούφιση από καταστροφές

·         Προστασία των Ζωτικών Εγκαταστάσεων

·         Επιχειρήσεις Ασφάλειας

·         Μέρος μιας μεγαλύτερης Δύναμης ενεργώντας ως η Δύναμη Εισόδου

Παρακάτω παρουσιάζονται οι Σχηματισμοί και τα Επιτελεία του ΝΑΤΟ, που έχουν αναλάβει την υλοποίηση των αποστολών της Δύναμη Άμεσης Αντίδρασης –NATO για το έτος 2012.  

ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Διοικητής

Ανώτατος Διακλαδικός Διοικητής του NATO, (Μπρούσσουμ)

 Επιτελείο

Κυρίως Στρατηγείο (JHQ Main)

Διακλαδικό Στρατηγείο, Μπρούσσουμ Joint Headquarters (JHQ),

Allied Joint Force Command Brunssum (JFC) Headquarters

            Προκεχωρημένο Κλιμάκιο του Επιτελείου (JHQ FWD)

Συγκρότηση Επιτελείων

Συμμαχική Διοίκηση Δυνάμεων Χαϊδελβέργης (Allied Force Command Heidelberg),

Αποστολή

Για την Διοίκηση και τον Έλεγχο των Πολυεθνικών Δυνάμεων που θα αναπτυχθούν ως τμήμα του NATO Response Force (NRF) για την περίοδο του 2012, η                     

Συμμαχική Διοίκηση Δυνάμεων Χαϊδελβέργης

(Allied Force Command Heidelberg),

ευθύνεται να έχει σε ετοιμότητα να διαθέσει στον Ανώτατο Διοικητή (Joint Force Commander) της Δύναμης NRF:

Το Αναπτυσσόμενο Διακλαδικό Κλιμάκιο του Επιτελείου - Deployable Joint HQ ( DJSE) από αποτελείτε επιτελείς της δυνάμεως του κατανεμημένο σε τρία συστεγαζόμενα τμήματα

·         Το Προκεχωρημένο Κλιμάκιο του Επιτελείου του Ανωτάτου Διοικητή - Forward Element (FWD).

·         Το Κλιμάκιο  Επιτελείου της  Διακλαδικής Ομάδας Υποστήριξης ΔΜ (Joint Logistics Support Group (JLSG) Core Staff Element).,

·         Το Προκεχωρημένο Κλιμάκιο της Στρατοπεδίας (Forward Support Element-FSE).

Κατόπιν Δγής , να παρέχει τον Πυρήνα του Στρατηγείου για ένα Διοικητή Χερσαίων Δυνάμεων Εκστρατείας (Land Component Command HQ) για μία(1) Μεγάλης Κλίμακας Διακλαδική Επιχείρηση (+) ( MJO (major joint operation) (+) )size. Να αποτελεί το Στρατηγείο εξέτασης όλων των θεμάτων που αφορούν τις χερσαίες επιχειρήσεις, και ανακύπτουν τόσο από την Δομή Διοίκησης, όσο και από την Δομή Δυνάμεων του ΝΑΤΟ.

Χερσαίες Δυνάμεις

Γ’ Σώμα Στρατού/Αναπτυσσόμενο Στρατηγείο ΝΑΤΟ-Ελλάδος (Γ’ΣΣ/NDC-GRC)

NATO Deployable Corps (Greece, Thessaloniki),

Διοικητής

Ανώτατος Κλαδικός Διοικητής Χερσαίων Δυνάμεων του NATO ο Δκτής του Γ’ΣΣ/NDC-GRC 

Επιτελείο

Κυρίως Στρατηγείο (JHQ Main) (Θεσσαλονίκη)

Αναπτυσσόμενο Διακλαδικό Επιτελείο Χερσαίων Δυνάμεων (JHQ),

                        Deployable Land Component (JHQ) Headquarters     

            Προκεχωρημένο Κλιμάκιο του Επιτελείου (JHQ FWD)

Αποστολή

Η αποστολή του Στρατηγείου είναι:

•     Να έχει ετοιμότητα ανάπτυξης, κατόπιν διαταγής του Ανώτατου Διοικητή Συμμαχικών Δυνάμεων Ευρώπης (SACEUR), σε περιοχή επιχειρήσεων που αυτός καθορίζει,

•          Να δύναται να διατηρηθεί και να αντικατασταθεί

•          Να διεξάγει παρατεταμένες επιχειρήσεις,

•          να αναλάβει κοινές και συνδυασμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις σε υλοποίηση   αποστολών που καλύπτουν όλο το φάσμα (εννοείται της NRF)

            Να έχει επίσης δύο βασικές δυνατότητες: Nα επιχειρεί ως

            Αναπτυσσόμενο Στρατηγείο Σώματος Στρατού ή  ως

            Στρατηγείο της Διοίκησης Χερσαίων Δυνάμεων (Land Component Command)

Συγκρότηση Χερσαίων Δυνάμεων.

Οι Χερσαίες Δυνάμεις για την NRF θα περιλαμβάνουν τμήματα, που να διαθέτουν ανάλογη οργάνωση, επιπέδου Ταξιαρχίας, αποτελούμενη από τμήματα ελιγμού και υποστήριξης που να διαθέτουν ικανότητες σύμφωνα με τις απαιτήσεις των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.

Τα τμήματα Υποστήριξης και Υποστήριξης Μάχης θα πρέπει να περιλαμβάνουν Μονάδες Αεροπορίας Στρατού, Πυροβολικού, Α/Α Άμυνας, Μηχανικού, Ηλεκτρονικού Πολέμου, Ψυχολογικών Επιχειρήσεων, Πολιτικο-στρατιωτικής Συνεργασίας, Δημοσίων Σχέσεων,  Διοικητικής Μέριμνας (Υλικού – Εφοδιασμού – Μεταφορών- Υγειονομικού), Στρατονομίας και ΡΒΧ-Π Προστασίας.

Τα χερσαία τμήματα αυτά είναι οργανωμένα υπό την 71^η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία «ΠΟΝΤΟΣ»

Τα Τμήματα της NRF θα πρέπει να είναι ικανά  να εκτελέσουν:

·         Επιχειρήσεις Εκκενώσεως Πληθυσμού (μη-μάχης).

·        Υποστήριξη Διαχείρισης Συνεπειών (ΡΒΧΠ συμβάντων ή ανθρωπιστικής κρίσης).

·      Επιχειρήσεις Διαχείρισης Κρίσεων, συμπεριλαμβανομένου Επιχειρήσεων Υποστήριξης της Ειρήνης (ΕΥΕ).

·         Υποστήριξη Αντι-τρομοκρατικών επιχειρήσεων.

·         Επιχειρήσεις ΕΜΠΑΡΓΚΟ.

·    Αναπτυσσόμενες, ως η αρχική δύναμη εισόδου για να διευκολύνουν την άφιξη ακολουθούσας δύναμης στην περιοχή επιχειρήσεων (JOA) σε ένα ήπιο ή εχθρικό περιβάλλον, με ή χωρίς την υποστήριξη φιλοξενούντος έθνους (Host Nation) (πχ. Επιβολή Ειρήνης).

·     Αναπτυσσόμενες ως μια αποτρεπτική δύναμη με σκοπό να επιδείξει την αποφασιστικότητα των κρατών μελών (επιχειρήσεις ταχείας αντίδρασης για υποστήριξη της διπλωματίας) εφόσον απαιτηθεί.

Η μέχρι σήμερα συνεισφορά Ε.Σ. στην NRF έγινε με δυνάμεις της 71 Α/Μ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑΣ

·         NRF 1.    Α/Μ Λόχος 15 Οκτ 2003 – 15 Ιαν 2004

·         NRF 2.     Πυροβολαρχία 16 Ιαν 2004 – 30 Ιουν 2004

·         NRF 3.    Α/Μ Λόχος 1η Ιουλ. 2004 – 15 Ιαν 2005

·   NRF 6.  Α/Μ ΤΠ, Τμήμα Υποστηρίξεως ΔΜ, 16 Ιαν 2006 – 30 Ιουν 2006

·    NRF 8.   Α/Μ ΤΠ (-), με Ουγγρικό ΛΠΖ,Τμήμα Υποστήριξης. ΔΜ 16 Ιαν 2007 – 30 Ιουν 2007

·         NRF 10. Α/Μ Λόχος,Τμήμα υποστηρίξεως. ΔΜ: 15 Ιαν 2008 – 30 Ιουν 2008

Ναυτικές Δυνάμεις

Ναυτική Δύναμη Κρούσης και Υποστήριξης του ΝΑΤΟ

Naval Striking and Support Force NATO

Διοικητής

O Διοικητής του Naval Striking and Support Forces NATO Νάπολη, Ιταλίας,

 Επιτελείο

Κυρίως Στρατηγείο (ΜCC HQ Main)

Αποστολή

Παρέχει ένα ικανό να αναπτυχθεί ταχέως Διακλαδικό (ενιαίο-κοινό), αλλά κατά κύριο λόγο Ναυτικό Στρατηγείο, για την σχεδίαση, τον έλεγχο και τη διοίκηση ναυτικών επιχειρήσεων για όλο το φάσμα των Βασικών Αποστολών Ασφαλείας της Συμμαχίας (Alliance Fundamental Security Tasks), στις οποίες περιλαμβάνονται και ναυτικές επιχειρήσεις της Δύναμης  Expanded Task Force ή περιορισμένης κλίμακας διακλαδικές επιχειρήσεις, που έχουν όμως έντονο το ναυτικό στοιχείο, εντός της Ευρω-Ατλαντικής περιοχής ή σε μέχρις εκεί που εκτείνεται το στρατηγικό ενδιαφέρον. Υποστηρίζει, την ενίσχυση των ναυτικών ικανοτήτων των κρατών της Συμμαχίας αλλά και των Εταίρων και την επίτευξη της δια-λειτουργικότητας μεταξύ τους, μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων και συνεργασίας. Συμβάλλει αποτελεσματικά για την αποτροπή επιθετικών ενεργειών εναντίον μελών της Συμμαχίας, και, εάν αποτύχει η αποτροπή, συμβάλλει στην διαμόρφωση-επιβολή συνθηκών για ένα ευνοϊκό αποτέλεσμα της κρίσης.

Συγκρότηση Ναυτικών Δυνάμεων:

·         Μόνιμη Ναυτική Νατοϊκή Δύναμη: SNMG (Standing NATO Maritime Group) Συνήθως η Μόνιμη Ναυτική Νατοϊκή Δύναμη αποτελείται μεταξύ έξι έως δέκα αντιτορπιλικά και φρεγάτες που υποστηρίζονται από ένα δεξαμενόπλοιο.

·         Μόνιμη Ναυτική Νατοϊκή Δύναμη Ναρκαλιευτικών (SNMCMG) (Standing Naval Mine Counter Measures Groups),  αποτελείται από επτά περίπου Ναρκοθέτιδες και Ναρκοθηρευτικά/Ναρκαλιευτικά,  υπό ένα Πλοίο Διοίκησης.

Η δύναμη Μόνιμη Ναυτική Νατοϊκή Δύναμη SNMG, πρώην SNFM (Standing Naval Force Mediterranean), παρέχει στο ΝΑΤΟ συνεχή ναυτική υποστήριξη στις επιχειρήσεις άμεσης αντίδρασης NRF (NATO Response Force) σε ειρηνικές περιόδους, κρίσης και έντασης.

 Η SNMG2 ακολουθεί ένα συνεχές πρόγραμμα επιχειρησιακής εκπαίδευσης συμπεριλαμβανομένων και επισκέψεων σε πολλούς λιμένες εντός και εκτός Μεσογείου, σε ΝΑΤΟϊκά και μη Κράτη, τα οποία ανήκουν στη Συνεργασία για την Ειρήνη και στο Πρόγραμμα Μεσογειακού Διαλόγου.

Η Μόνιμη Ναυτική Νατοϊκή Δύναμη SNMG είναι μια Ναυτική Δύναμη αποτελούμενη από Πολεμικά Πλοία διάφορων Συμμαχικών Κρατών, τα οποία εκπαιδεύονται και επιχειρούν μαζί σαν ένα ομοιογενές σύνολο υπό τη Διοίκηση Ναυτικού διοικητού,  που εδρεύει στη Νάπολη (ΝΑΤΟ CC Mar Naples). Τα έθνη, τα οποία συνήθως συμβάλλουν με μονάδες στη δύναμη είναι η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ολλανδία, η Ισπανία, η Τουρκία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Περιστασιακά και άλλα έθνη του ΝΑΤΟ έχουν συμβάλει, με αποτέλεσμα η σύνθεση της δύναμης να ποικίλλει. Η διοίκηση της δύναμης εναλλάσσεται μεταξύ των συμμετεχόντων κρατών.

Οι ναυτικές Δυνάμεις Άμεσου Αντιδράσεως του ΝΑΤΟ NRF (NATO Response Force)  παρέχουν μια συνεχή ναυτική παρουσία και είναι έτσι μια σταθερή και ορατή υπενθύμιση της αλληλεγγύης και της συνεκτικότητας της συμμαχίας. Η εγκαινίαση αυτής της ναυτικής δύναμης του ΝΑΤΟ χαρακτήρισε ένα σημαντικό βήμα στη διαδικασία που κινήθηκε με την έγκριση της νέας στρατηγικής αντίληψης του ΝΑΤΟ, η οποία απαιτεί έναν μεγαλύτερο ρόλο για να διαδραματιστεί από τις συνδεμένες πολυεθνικές δυνάμεις.

Η Διοίκηση της Δύναμης εναλλάσσεται μεταξύ των συμμετεχουσών χωρών, οι οποίες συμβάλλουν με προσωπικό και στο πολυεθνικό της επιτελείο

Αεροπορικές Δυνάμεις

Διοίκηση Αεροπορικών Δυνάμεων

Joint Force Component Air

           

            Διοικητής

            O Διοικητής  της JFAC HQ είναι και Διοικητής της Γερμανικής Αεροπορικής

            Επιχειρησιακής Διοίκησης (KdoOpFüLuSK ή DEU AF AirOpsCmd )

            Επιτελείο

            Κυρίως Στρατηγείο Joint Force Component Air Headquarters (Kalkar, Germany)

Αποστολή

Να σχεδιάζει τις Αεροπορικές Επιχειρήσεις ενός οργανισμού (υπό εθνική ή πολυεθνική ηγεσία) υπό τις Οδηγίες του Διοικητή της Διακλαδικής Δύναμης NRF και να ασκεί την Τακτική Ηγεσία (tactical leadership) των αεροπορικών δυνάμεων.

H Επιχειρησιακής Διοίκησης της Γερμανικής Πολεμικής Αεροπορίας (KdoOpFüLuSK ή DEU AF AirOpsCmd ), ως Στρατηγείο της Διακλαδικής Αεροπορικής Διοίκησης του ΝΑΤΟ (Joint Forces Air Command HQ (JFAC HQ), έχει αναλάβει την ευθύνη για την διοίκηση και των έλεγχο των ενδεχόμενα να χρησιμοποιηθούν αεροπορικών μέσων κατά τη  NRF 2012.

Διοικητής της JFAC HQ είναι ο Γερμανός Υποπτέραρχος Dieter Naskrent, που είναι και ο Διοικητής της Γερμανικής Αεροπορικής Επιχειρησιακής Διοίκησης (KdoOpFüLuSK ή DEU AF AirOpsCmd )

Το Στρατηγείο ευρίσκεται στο Κάλκαρ της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας της Γερμανίας

Πολεμική Αεροπορία, με τα αντίστοιχα στοιχεία οδηγό για έως και 200 αποστολές ανά ημέρα, καθώς ο αέρας αμυντικών ικανοτήτων. 

Το προσωπικό του Στρατηγείου JFAC  ευρίσκεται σε κατάλληλα εξοπλισμένους χώρους και τηρείται σε ετοιμότητα. Έχει εξασφαλισθεί ο απαιτούμενος βαθμός δια-λειτουργικότητας και για όλο το φάσμα των απαιτούμενων από την NRF αποστολών των πολυεθνικών αεροπορικών δυνάμεων. Εχει αναπτύξει δύο(2) Κέντρα Ελέγχου και Αναφορών (Control and Reporting Center (CRC) καθώς και άλλα επιχειρησιακά  εργαλεία για τον έλεγχο των μαχητικών αεροσκαφών και των μέσων επιτήρησης ( AWACS (Airborne Warning and Control System). Το Δίκτυο LINK-16 (data-link) χρησιμοποιείται ευρύτατα για την διασύνδεση του στρατηγείου με τις αεροπορικές μονάδες και τον έλεγχο των αεροπορικών επιχειρήσεων.Για τη Επιχειρησιακή Διοίκηση της Γερμανικής Πολεμικής Αεροπορίας (KdoOpFüLuSK), η οποία από το 2005 συμμετέχει με τμήματα της στην NRF,  η ανάληψη της διοίκησης όλων των αεροπορικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ για την NRF 2012 θεωρείται ως ένα ακόμη σημαντικό βήμα για την ανάδειξη της ως του πρώτου γερμανικού Διακλαδικού Στρατηγείου Αεροπορικών Δυνάμεων που έχει πιστοποιηθεί για πιθανή χρήση ως τμήμα της Δύναμη Αντίδρασης του ΝΑΤΟ 2012 (NRF 2012). Εκτός από τη Γερμανία στο ΝΑΤΟ τέτοια ικανότητα έχουν μόνο τα αντίστοιχα στρατηγεία Γαλλίας, η Βρετανίας και οι ΗΠΑ.

Αεροπορικά μέσα που διατίθενται για την Δύναμη Αντίδρασης του ΝΑΤΟ 2012 (NRF 2012).

Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων

Διοίκηση Ισπανικών Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων

Διοικητής
Ο Διοικητής της Διοίκησης Ισπανικών Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων

Επιτελείο
Κυρίως Στρατηγείο (SOCC HQ Main) Αλικάντε, Ισπανίας

Αποστολή.

Διεξαγωγή επιχειρήσεων καθ’ όλο το φάσμα των Ειδικών Επιχειρήσεων σε υποστήριξη του Ανωτάτου Διακλαδικού Διοικητή των Δυνάμεων της NRF.

Μονάδες που συνθέτουν το Ειδικό Διοίκηση Επιχειρήσεων είναι οι εξής:

·         Αρχηγείο

·         Κεντρικά Γραφεία Ομίλου

·         Μεταφορές και Επικοινωνίες

·         3 Τάγματα Ειδικών Επιχειρήσεων

·         

Οι μονάδες αυτές τηρούν μια βασική επαγγελματική δομή που τους επιτρέπει να ενεργούν περιπολίες ειδικής αναγνώρισης και άμεσης δράσης, που αποτελούνται από ομάδες μάχης μέχρι έξι ατόμων (ένα λοχαγό ή υπολοχαγός, λοχίας και στρατιώτες). Η Εσωτερική τους οργάνωση είναι διαφορετική από την παραδοσιακή στο Στρατό.

Πέρα από τις γενικές επιχειρησιακές ικανότητες των ειδικών δυνάμεων, κάθε ένα από τα στοιχεία της ομάδας μάχης έχει μια συγκεκριμένη ειδικότητα όπως της τήρησης της κατεύθυνσης, χειρισμό ειδικών όπλων και πυρομαχικών , τοποθέτηση εκρηκτικών, δολιοφθορές, επικοινωνίες και παροχή ιατρικής βοήθειας.

Οι ενέργειες αυτών των ομάδων συντονίζονται από μια επιχειρησιακή βάση, που κανονικά βρίσκεται σε φίλιο ή συμμαχικό έδαφος. Αυτή διαθέτει κέντρα επιχειρήσεων και επικοινωνιών, τηλε-ιατρική υποστήριξη, και δορυφορικές επικοινωνίες για τον συντονισμό των αεροπορικών μέσων.

Αποστολές

Οι Ειδικές Επιχειρήσεις έχουν κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά και δεν μπορεί να εκτελεστούν από τις συμβατικές δυνάμεις. Διεξάγονται με τη χρήση των ειδικών διαδικασιών, ανεξάρτητα από την κατάσταση, για την επίτευξη των στρατηγικών στόχων, της επιχειρησιακής ή τακτικής αποστολής τόσο των στρατιωτικών όσο και των πολιτικών σκοπών. Η Εντολή για την χρήση δίδεται από το υψηλότερο επίπεδο της δύναμης. Σε καιρό ειρήνης και τις κρίσιμες περιστάσεις, θα αποτελέσει αντικείμενο πολιτικής απόφασης για τη χρήση των μονάδων αυτών. 

Τα είδη των αποστολών

Συνήθως οι αποστολές αρχίζουν από ένα ορμητήριο, όπου εκτελείται η λεπτομερής σχεδίαση, η προετοιμασία και η ανάλυση των ενεργειών. Οι Ομάδες διεισδύουν στην περιοχή και εκτελούν την αποστολή. Από την περιοχή αυτή ανακτώνται και επιστρέφουν στη Βάση τους, όπου αρχίζουν να προετοιμάζονται για την επόμενη αποστολή. Οι αποστολές αυτές μπορούν να ομαδοποιηθούν σε τρεις βασικούς τύπους.

            Άμεση δράση:

Καταστροφή των στρατηγικών στόχων που βρίσκονται πίσω από τις εχθρικές γραμμές με προσβολή και άμεση χρήση ατομικού οπλισμού, κατάδειξη στόχων με Laser για την καταστροφή τους από ένα άλλο οπλικό σύστημα (π.χ. αεροσκάφος), τη σύλληψη και φύλαξη μίας προσωπικότητας και την εκκένωση αμάχων.

            Ειδική Αναγνώριση:

Αναζήτηση και Επιτήρηση στρατηγικών στόχων πίσω από τις εχθρικές γραμμές και τη διαβίβαση των πληροφοριών.

            Στρατιωτική βοήθεια:

Εκπαίδευση και παροχή υποστήριξης που σχετίζεται με το προσωπικό σε ξένο έδαφος.

Είναι απαραίτητο για την ενσωμάτωση διαφόρων τρόπων διείσδυσης στην οποία τα μέλη των ειδικών Επιχειρήσεων μονάδων πρέπει να μετακινηθούν (ξηρά, θάλασσα και αέρα). Η μετακίνηση από το ένα μέσο στο άλλο κατά τη διάρκεια αποστολής, είναι μία από τις δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει.

Δυνάμεις  ΡΒΧΠ-Άμυνας

Τάγματος ΡΒΧΠ-Άμυνας του ΝΑΤΟ (ΝΑΤΟ CBRN BN)

Chemical Biological Radiological Nuclear Battalion ΝΑΤΟ CBRN BN

Διοικητής

O Διοικητής του Τάγματος ΡΒΧΠ-Άμυνας ο Διοικητής του πολυεθνικού Τάγματος ΡΒΧΠ-Άμυνας του ΝΑΤΟ (ΝΑΤΟ CBRN BN)

Επιτελείο
Κυρίως Στρατηγείο στην Τσεχία.


Αποστολή

ToΤάγμα ΡΒΧΠ-Άμυνας διεξάγει επιχειρήσεις προστασίας  από  Χημικές –Βιολογικές- Ραδιολογικές και Πυρηνικές – Προσβολές, σε όλη την περιοχή επιχειρήσεων του Ανωτάτου Διοικητή για την προστασία των αναπτυχθέντων Δυνάμεων της NRF,  των εγκαταστάσεων, των γραμμών συγκοινωνιών, και την υποστήριξη των επιχειρήσεων των Δυνάμεων για την διατήρηση της ελευθερίας των ενεργειών των και την επιβίωση τους κατά την εκτέλεση των αποστολών τους.

Το τάγμα ΡΒΧΠ-Άμυνας Άμυνας διαθέτει τις ικανότητες και είναι σε θέση να πραγματοποιεί τις ακόλουθες επιμέρους αποστολές:

·         Επιχειρήσεις αναγνώρισης προσβολών ΡΒΧΠ.

·         Αναγνώριση των ουσιών ΡΒΧΠ.

·         Επιχειρήσεις αναγνώρισης και παρακολούθησης των προσβολών βιολογικών ουσιών.

·         Παρέχει αξιολόγηση των προσβολών ΡΒΧΠ και παρέχει συμβουλές προς τους διοικητές του ΝΑΤΟ.

·         Επιχειρήσεις απολύμανσης ΡΒΧΠ.

Οργάνωση

Το πολυεθνικό Τάγμα ΡΒΧΠ-Άμυνας ευρίσκεται υπό τον επιχειρησιακό έλεγχο (operational control-OPCON) του SACEUR. Ο επιχειρησιακός έλεγχος μπορεί να ανατεθεί σε μια Διακλαδική Διοίκηση Δυνάμεων, αν απαιτείται.

Διαθέτει  την εξής οργάνωση:

·         Λόχος Διοικήσεως

·         Διακλαδική  Ομάδα Αναγνώρισης ΡΒΧΠ-ουσιών.

·         Λόχος Αναγνώρισης ΡΒΧΠ-ουσιών

·         Λόχος απολύμανσης ΡΒΧΠ-ουσιών (Βαρέως Τύπου)

·         Λόχος απολύμανσης ΡΒΧΠ-ουσιών (Ελαφρού Τύπου)

·         Αναπτυσσόμενα Εργαστήρια ΡΒΧΠ-ουσιών.

Η Γερμανία και η Τσεχία, παρέχουν τον πυρήνα του προσωπικού του επιτελείου. Δώδεκα (12) άλλα Έθνη (Βέλγιο, Καναδάς, Ουγγαρία, Ιταλία, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ισπανία, Τουρκία, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ) πρότειναν να προσφέρουν τα ειδικά τμήματα υψηλής ειδίκευσης για το  πολυεθνικό Τάγμα ΡΒΧΠ-Άμυνας. Η Ελλάδα είναι επίσης μέλος και χορηγός της οργάνωσης αυτής.

Προετοιμασία και Εκπαίδευση της Δύναμης το 2012

Η εκπαίδευση για την NRF 2012 πραγματοποιείται στο πλαίσιο της Άσκησης “Steadfast Juncture 2011”( SFJE 11 ). Αυτή η άσκηση του ΝΑΤΟ, που γίνεται υπό την αιγίδα της  Συμμαχικής Διοίκησης Επιχειρήσεων (ACO), είναι  άσκηση Επιτελείων  με την βοήθεια δικτύων υπολογιστών και αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην εκπαίδευση και την αξιολόγηση της NRF 2012. Η άσκηση χρησιμεύει επίσης ως πλατφόρμα για την κατάρτιση των επιτελών, την ενσωμάτωση των επιτελείων και των στρατευμάτων στην δομή, την αξιολόγηση τους την πιστοποίηση τους στην NRF 2012. Οι διάφορες φάσεις της άσκησης διεξάγονται καθ΄ όλη τη διάρκεια του 2011.

Η SFJE 11 βασίζεται σε ένα σενάριο διεξαγωγής Επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ, για την περίπτωση Αντίδρασης σε μια Κρίση, που θα απαιτεί την εκστρατεία σε μια απομακρυσμένη περιοχή, εκτός της περιοχής ευθύνης του  SACEUR. Η φάση εκτέλεσης θα αφορά τις Επιχειρήσεις Αρχικής Εισόδου στην Περιοχή Επιχειρήσεων, που αποτελεί μέρος ευρύτερης μορφής Επιχειρήσεων Αντίδρασης σε Κρίση.

Το σενάριο, πλασματικό βέβαια, καθορίστηκε ως μια Νατοϊκή επιχείρηση αντιμετώπισης κρίσεων, που διεξάγεται πέραν του τομέα της ευθύνης του SACEUR, ενεργώντας σύμφωνα με το Κεφάλαιο VII του Χάρτη του ΟΗΕ.

Ειδικότερα, και σύμφωνα με το σενάριο, μια Νατοϊκή  Πολυεθνική Δύναμη (NIMFOR) είχε αναπτυχθεί πρόσφατα σε μια απομακρυσμένη περιοχή, προκειμένου να συμβάλει στη σταθεροποίηση ένας αποτυχημένου κράτους και την παροχή της ανθρωπιστικής βοήθειας. Λόγω του χαρακτήρα της αποστολής, ο εκ του πλησίον και συνεχής συντονισμός με τους κρίσιμης σημασίας οι φορείς που λειτουργούν σε μια τέτοια περιοχή, όπως τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ), οι τοπικές αρχές και οι ανθρωπιστικές οργανώσεις, είναι υψίστης και κρίσιμης σημασίας. 

Για την υλοποίηση μιας τέτοιας απαιτητικής αποστολής χρειάζεται να εκτελεσθούν ενέργειες σε ένα πολύ ευρύ πεδίο καθηκόντων, από τις πλέον τυπικές – όπως η περιπολία, η εξουδετέρωση  ναρκών, η λογιστική υποστήριξη ( στην οποία περιλαμβάνονται η  υποδοχή, η ανασυγκρότηση και περαιτέρω προώθηση εντός της περιοχής των φιλιών δυνάμεων), πολιτικο-στρατιωτική συνεργασία η θαλάσσια και εναέρια επιτήρηση, η διάσωσης του φίλιου προσωπικού, απαγόρευση της πειρατείας, εκκένωση όμηρων, στοχοποίηση,  συλλογή πληροφοριών, μέσα ενημέρωσης – αλλά και σε άλλες, πιο ασυνήθιστες, όπως ο χειρισμός των επιπτώσεων από επιδημίες και φυσικές καταστροφές και μεγάλα ατυχήματα, τομείς που όλο αυξάνουν  και όπου το ΝΑΤΟ όλο και περισσότερο εμπλέκεται. Σε ένα τέτοιο πολύπλευρη πλαίσιο, που θέτει το σενάριο, η εμπλοκή του κάθε επιτελείου ή τμήματος δεν λήγει σχεδόν ποτέ προκειμένου να ανταποκριθούν με τον κατάλληλο τρόπο.

Η τελική πιστοποίηση των δυνάμεων γίνεται μέσα από την διεξαγωγή Ασκήσεων του Ετησίου Προγράμματος Ασκήσεων του ΝΑΤΟ.

·         Ασκήσεις των Επιτελείων της NRF

·         Ασκήσεις των Χερσαίων Δυνάμεων της NRF

·         Ασκήσεις των Ναυτικών Δυνάμεων της NRF

·         Ασκήσεις των Αεροπορικών Δυνάμεων της NRF

·         Ασκήσεις των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων

·         Ασκήσεις των Δυνάμεων ΡΒΧ-Π Προστασίας της NRF

Το πέρας όλων των δραστηριοτήτων θα γίνει επίσημα με την τελετή παραδόσεως της Σημαίας της NRF, από την προηγούμενη διοίκηση στο διοικητή της NRF 2012. Αντίστοιχα θα γίνουν παραδόσεις των σημαιών των αντιστοίχων διοικητών των Δυνάμεων  (Χερσαίων κ.λ.π.)