Του Γιάννη Νικολή
Είναι μείζονος σημασίας να κατανοηθεί το τι ακριβώς είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ως προς τη σύνθεση των ανθρώπων που τον αποτελούν και τον στηρίζουν. Και όχι βέβαια ως μια ακαδημαϊκή-εγκυκλοπαιδική γνώση, αλλά ως γνώση που θα βοηθήσει τους πραγματικά εργαζόμενους πολίτες να τον στείλουν εκεί που ανήκει. Στα κρατικίστικα γκρουπούσκουλα δηλαδή του 3% και κάτω. Αλλά και στην κατάταξη του στις λίστες των σκλαβωτών των Ελλήνων που διαρκώς "διεκδικούν" και πιέζουν για να μένουν οι έλληνες Σκλαβωμένοι από τον κρατισμό.
Δεν χρειάζεται και πολλή γνώση. Λίγη μνήμη αρκεί. Όταν άρχιζαν να εφαρμόζονται μέτρα και μνημόνια από τον ΓΑΠ ο οποίος εξελέγη με την περίφημη υπόσχεση "Λεφτά υπάρχουν" άρχισαν τα μεγάλα προβλήματα στο κραταιό μέχρι τότε ΠΑΣΟΚ. Του ΠΑΣΟΚ που κατείχε τα σκήπτρα του κρατισμού και που γι’ αυτό το λόγο δεν φοβόταν καμιά εκλογική αναμέτρηση. Όταν όμως άρχισαν τα μέτρα που εκ των πραγμάτων ακούμπησαν τον πυρήνα όσων το κράτος φρόντιζε πλουσιοπάροχα και αδιαλείπτως, το κραταιό ΠΑΣΟΚ άρχισε να είναι σκιά του εαυτού του.
Διάφοροι μικροί και μεγάλοι, στον πυρήνα ή στις παρυφές του κράτους έβλεπαν ότι το κόμμα τους δεν τους πρόσεχε πια. Τους έκοβε μισθούς, προνόμια, προσόδους, κ.α. … Λίγοι στην αρχή αλλά σιγά σιγά περισσότεροι άρχισαν να δηλώνουν πως δεν τους εκφράζει πια το ΠΑΣΟΚ. Πώς θέλουν ένα πολιτικό φορέα που να υπερασπίζεται τους "αξιοπρεπείς μισθούς". Και τέλος πάντων πώς γίνεται να λέει ο Πάγκαλος ότι "μαζί τα φάγαμε";
Αυτοί έπαιρναν τον "νόμιμο" μισθό τους, κατέβαλλαν "κανονικά" τους φόρους τους (δηλαδή, απλώς ο μισθός είχε μια σχετική απομείωση που θεωρούσαν φόρους). Σε αντίθεση με τους φοροφυγάδες Ελεύθερους Επαγγελματίες και τα αιμοδιψή αφεντικά που θεωρούσαν ότι δεν πληρώνουν τίποτα. Το ποιος παράγει τον πλούτο και τι αξίζει η εργασία των εκατοντάδων χιλιάδων κρατικών (Δημοσίων) Υπαλλήλων φυσικά δεν τα έθεσαν ποτέ προς εξέταση… Η υποτιθέμενη εργασία ακόμα και του "βάζω σφραγίδες" έπρεπε να πληρώνεται με αξιοπρέπεια…
Τη μετάβαση, στον ΣΥΡΙΖΑ δεν την έκαναν μόνο τα κατώτερα στρώματα των υπαλλήλων κρατιστών που ήθελαν τη διατήρηση των προνομίων και των προσόδων τους. Την έκανε και μεγάλο μέρος της ηγεσίας τους. Από το ΠΑΣΟΚ πάντα. Υπουργοί και γενικοί γραμματείς αλλά και διάφορα επίπεδα της νομενκλατούρας του πρώην κραταιού ΠΑΣΟΚ προσχωρούσαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Σκοτεινά πρόσωπα του βαθέως ΠΑΣΟΚ έβρισκαν πλέον μια νέα πολιτική "αγκαλιά".
Η μετάβαση είχε και έναν εξαγνιστικό χαρακτήρα. Εμείς έλεγε η ηγεσία του φορέα που εντάσσονταν, του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, δεν έχουμε καμιά σχέση με την κρίση, που προκάλεσε το παλιό κομματικό κατεστημένο. Με τον τρόπο αυτό κρατιστές βυθισμένοι στον βούρκο της "νόμιμης" αλλά αήθους και αέναης κρατικής διαπλοκής εξαγνίστηκαν πλήρως. Ήταν πλέον στο νέο, άφθαρτο φορέα της αριστεράς που δεν κυβέρνησε ποτέ. Αυτής που δεν είχε καμιά ευθύνη για την κρίση, αλλά που πάντα πλειοδοτούσε ως προς τις παροχές στον κρατικό (τον ονομάζουν και δημόσιο) τομέα.
Το αρχικό ρεύμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ σταδιακά γιγαντώθηκε μέσα από τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις του 2012. Συνεχίστηκε αμείωτο κατά τη διάρκεια της συγκυβέρνησης Σαμαρά Βενιζέλου και κατέληξε στην εκτίναξη των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2105 στο 36,34 %.
Ούτε μια στιγμή δεν δίστασαν οι κολεκτιβιστές του ΣΥΡΙΖΑ, που άρχισαν αμέσως να γίνονται κρατιστές, να συγκυβερνήσουν με τους ακροδεξιούς κρατιστές των ΑΝΕΛ. Και μέσα σε μια δυναμική "αναζήτησης" της κατάλληλης εκπροσώπησης από τη μεριά της κοινωνικής πλειοψηφίας (λέγε με ΠΑΣΟΚ) πέτυχαν να κερδίσουν και το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015 αλλά και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 με ποσοστό 35,46 %. Σχημάτισαν την νέα κυβέρνηση και πάλι με τους ΑΝΕΛ, σαν μην τρέχει τίποτα, αυτοί που θεωρούν την ακροδεξιά όνειδος και σίχαμα. Η εξουσία βλέπετε και οι πρόσοδοι και τα κρατικά προνόμια που συνεπάγεται είναι πάντα ιδιαίτερα ελκυστικά…
Οι κάποιοι ελάχιστοι που επέμεναν στα αριστερά κολεκτιβίστικα οράματα και διεκδικήσεις δεν καταφέρνουν τίποτα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015. Όχι βέβαια γιατί δεν τους ήξερε ο κόσμος, αλλά γιατί η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία του μεταστάντος κραταιού ΠΑΣΟΚ ήξερε και ξέρει καλά ποιος θα την εκπροσωπήσει καλύτερα.
Η μεγάλη κρατικοδίαιτη "κοινωνική πλειοψηφία" δηλαδή το μεταστάν ΠΑΣΟΚ προφανώς βρέθηκε και βρίσκεται ενώπιον διλημμάτων. Θα μπορέσει άραγε ο άφθαρτος ΣΥΡΙΖΑ και ο τότε "νέος" αρχηγός του να εκφράσει και κυρίως να διατηρήσει τα προνόμια της νομενκλατούρας; Θα μπορέσει να αποκαταστήσει όσα κόπηκαν; Διότι είναι το μεγάλο "Δημοκρατικό Δικαίωμα" η επανάκαμψη των μισθών και των συντάξεων στα προ της κρίσης επίπεδα. Αυτό είναι το σωστό και το δίκαιο…. κατ’ αυτούς…
Και τι γίνεται τώρα, το 2020. Το παιχνίδι φαίνεται να κερδίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το κραταιό κρατικίστικο ΠΑΣΟΚ είναι εδώ υπό τον τίτλο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Εξακολουθεί να καταγράφει ψηλά ποσοστά στην πρόθεση ψήφου και οι ινστρούχτορες του θεωρούν ότι με λίγη προσπάθεια θα κερδίσει εκ νέου τις εκλογές για να εκφράσει "γνήσια" τον κρατισμό του πάλαι ποτέ ισχυρού ΠΑΣΟΚ υπό τον νέο τίτλο στο "μαγαζί".
Εν πολλοίς δηλαδή και πάλι στο μετανομασθέν μαγαζί υπάρχει όλη αυτή η μεγάλη και περί το κράτος "κοινωνική πλειοψηφία". Το μεγάλο δημιούργημα του Ανδρέα Παπανδρέου η οποία ψάχνει να βρει την πιο αποδοτική και προσοδοφόρα γι’ αυτήν "πολιτική εκπροσώπηση".
Ουσιαστικά πρόκειται για τους επικυρίαρχους και σκλαβωτές των Ελλήνων η οποίοι ζητούν διαρκώς τρόπους για να εκφράσουν και να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους εις βάρος των σκληρά εργζαζομένων πολιτών εκτός κράτους. Κατά τούτο ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δεν αποτελεί παρά τον χώρο συσπείρωσης των σκλαβωτών των Ελλήνων της πραγματικής εργασίας που παράγει εμπορεύσιμες υπηρεσίες και προϊόντα.
Η πίστη τους στο συγκεκριμένο κόμμα δεν είναι καθόλου δεδομένη. Με την πρώτη "στραβή" θα το εγκαταλείψουν όπως εγκατέλειψαν και το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ όταν αισθάνθηκαν ότι τους "πουλάει". Μ’ αυτήν την έννοια οι αριστερούληδες του ΣΥΡΙΖΑ που δεν είναι πια παρά οι μεταλλαγμένοι κρατιστές εκλογικά πατούν σε σαθρό έδαφος και το πιθανότερο είναι να καταβυθιστούν στο 3% απ’ όπου ξεκίνησαν κι’ ακόμη παρακάτω.
Αυτό φυσικά θα συμβεί μόνο όταν η "μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία" (οι Σκλαβωτές των Ελλήνων) θα αισθανθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν μπορεί να υπερασπισθεί τα προνόμια και τις προσόδους τους.
Βέβαια με το σημερινό νομικό πλέγμα, θα τους μείνουν τα πλουσιοπάροχα προνόμια και πρόσοδοι που οι εκπρόσωποι της "κοινωνικής πλειοψηφίας" νομοθέτησαν για τους αφυπηρετήσαντες "κεντρικούς σχεδιαστές". Να τους χαιρόμαστε και να τους πληρώνουμε… Άλλωστε οι σκλαβωτές πάντα αυτό ζητούν κάποιος να τους πληρώνει… για να ζουν καλά….
* O κ. Γιάννης Νικολής είναι Ψυχίατρος, Ψυχαναλυτής Ομάδας, Διδάκτωρ Ψυχιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και ιδρυτής της Λέσχης Φιλελεύθερου Προβληματισμού στη Θεσσαλονίκη. Πρόσφατα ίδρυσε το "ΚΕΝΤΡΟ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ" εγκαταλείποντας την κρατική υγεία και εξέδωσε το νέο του βιβλίο υπό τον τίτλο "ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ στην ΕΛΛΑΔΑ της ΚΡΙΣΗΣ" από τις εκδόσεις "Θερμαϊκός"
