Τα τελευταία χρόνια, η πολιτική διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ έχει προοδευτικά επεκταθεί και κατευθύνεται προς την προσαρμογή των μηχανισμών της ΕΕ στην αυξημένη διαπλοκή καταστάσεων που επικρατεί σήμερα...
Τον κύριο ρόλο παίζουν τα κέντρα συντονισμού/αντιμετώπισης κρίσεων ή Αίθουσες Επιχερήσεων, που δοκούνται να είναι κέντρα με μέσα υψηλής τεχνολογίας, μεγάλες οθόνες και υπολογιστές που επεξεργάζονται στοιχεία 24ω/7η.
Αυτό το βιβλίο (στα αγγλικά) συνδυάζει ουσιώδη στοιχεία από τη διεθνή διάσκεψη που συνεκλήθη από την Υπηρεσία Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, το Δεκέμβριο του 2013.
---------------------------
In recent years, the EU’s crisis management policy has gradually
broadened in range and scope, as it seeks to adapt its response
mechanisms to the increasingly complex crises facing the world today.
In this regard a major role is played by crisis coordination centres
or ‘crisis rooms’ which are generally perceived as secluded high-tech
locations where huge TV monitors and computer screens collect and
process data, imagery and information from the outside world in real
time, and convey their findings to decision-makers 24/7.
This book brings together key elements from an international
conference devoted to challenges and opportunities for cooperation
between crisis rooms that was organised by the European External Action
Service in December 2013. The conference brought together perspectives
from leading regional and international organisations and represented a
major stepping stone as well as a springboard for the ongoing efforts of
crisis responders worldwide to establish their own ‘security
community’.
