“Στα παιδιά πρέπει να εξηγηθεί ότι τα βραβεία Νόμπελ σημαίνουν ατέλειωτες ώρες εργασίας κι όχι ατέλειωτες ώρες καθισιού στα καφενεία και ότι οι λαοί που ηγούνται και προηγούνται δουλεύουν σκληρά και μαζικά”
“Όταν λέμε ότι ο άνθρωπος είναι αρχιτέκτονας της μοίρας του, πρέπει να το εννοούμε. Δεν αρκεί να προσευχόμαστε· πρέπει ν’ αγωνιζόμαστε”
“Δεν αρκεί η γονιμότητα στα λόγια και στις υποσχέσεις. Απαιτούνται έργα, συγκεκριμένα μέτρα. Μέτρα για το παιδί, ώστε να μη γίνεται θύμα της αστοργίας. Να μη ζει την αγωνία της αγονίας, της έλλειψης δηλαδή γονιών, όχι επειδή είναι ορφανό αλλ’ επειδή ο γονιός είναι απών. Μέτρα για την προστασία των προσφύγων, ώστε να μην καταντούν της γης οι κολασμένοι. Γιατί, αλλιώς, η δική τους κόλαση θα μεταφερθεί στο δικό μας δήθεν παράδεισο”
“Προβλέπω ότι μετά το 2020 θα μπούμε στον ‘Αιώνα της Μεγάλης Πείνας’. Και θα επακολουθήσει μια πρωτοφανής κοινωνική έκρηξη. Η πρώτη επανάσταση του ανθρώπου ονομάσθηκε Γεωργική, η δεύτερη Βιομηχανική, η τρίτη θα είναι Κανιβαλική”
“Είναι αστείο να μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα όταν έχουμε ενώπιόν μας εκατομμύρια πλάσματα που έχουν γίνει ράκη από τη χρήση ναρκωτικών και την πορνεία. Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι το δουλεμπόριο ανήκει στο παρελθόν”
“Ο συγκερασμός πλούτου και γνώσης, ή μάλλον η υποταγή της γνώσης στον πλούτο, φέρνει κάποιες προνομιούχες ομάδες σε θέση εξουσίας, ώστε να κρατούν τους μοχλούς των διεθνών εξελίξεων”
“Η απραξία και η αβουλία μπρος σε ωμές παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι η νάρκη των εθνών, που μπορεί από στιγμή σε στιγμή να εκραγεί και να τινάξει συθέμελα τα έθνη στον αέρα”
“Δεν είναι σφάλμα του ανθρώπου η ατέλεια του. Αντίθετα σφάλμα του είναι η παραμέληση της προσπάθειας γι’ αυτοβελτίωση”
“Η θέληση είναι το μέταλλο από το οποίο κατασκευάζεται ο χαρακτήρας του ανθρώπου”
“Η συμφορά είναι ένα βάφτισμα εξανθρωπισμού, όταν ο άνθρωπος δεν συντριβεί από αυτή, βοηθούμενος από το βάλσαμο εκείνο της ψυχής, που λέγεται υπομονή”
“Μια αποτυχία δεν είναι ήττα, αλλά αναστολή της νίκης”
“Στη ζωή μόνο οι σκώληκες δεν πέφτουν. Μόνον όσοι δεν προσπαθούν δεν αποτυγχάνουν”
“Η ιστορία των ανθρώπινων πράξεων διδάσκει ότι οι μεγάλοι άνθρωποι είχαν θέληση· οι μικροί πόθους”
“Αν σ’ ένα μικρό έργο αποδειχθεί ο άνθρωπος μικρός, τότε και το κακό είναι μικρό. Αν όμως σε μεγάλο έργο αποδειχθεί ο άνθρωπος μικρός, τότε το κακό είναι πολύ μεγάλο”
“Λυδία λίθος που θα κρίνει την αξία ή την απαξία ενός ανθρώπου δεν είναι το τι επάγγελμα ασκεί, αλλά το πώς και για ποιο σκοπό το ασκεί”
“Η λέξη επάγγελμα, παραγόμενη από το ρήμα επαγγέλλομαι (= υπόσχομαι), σημαίνει την υπόσχεση, που δίνει ο καθένας προς το κοινωνικό σύνολο ότι θα ασκήσει τίμια κ’ ευσυνείδητα το έργο του...”
“Η καλή χρησιμοποίηση καθιστά ένα απόκτημα αγαθό”
“Την ευδαιμονία δεν εξασφαλίζει η απόκτηση αλλ’ η καλή διάθεση των αγαθών”
“Η αξία των αγαθών βρίσκεται στην προσφορά τους. Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος όχι όταν λαμβάνει ή απολαμβάνει, αλλ’όταν προσφέρει”.
“Πολλοί ήταν αυτοί που ονομάστηκαν από την ιστορία ‘Μεγάλοι’, αλλ’ ελάχιστοι ήταν αυτοί που ονομάστηκαν, όπως ο Αριστείδης, ‘Δίκαιοι’”
“Πολλοί ήταν εκείνοι που ανέβηκαν στην εξουσία φτωχοί, αλλ’ ελάχιστοι ήταν εκείνοι που κατέβηκαν φτωχότεροι”
“Εκτός από τη δικαιοσύνη της πολιτείας υπάρχει και άλλη ανώτερη, που εκπροσωπείται από το εσωτερικό δικαστήριο της συνείδησης”
“Ο άνθρωπος είναι τόσο περισσότερο άνθρωπος, όσο περισσότερη ηθική αντοχή εμφανίζει”
“Αν οι επιστήμονες δεν σταθούν άγρυπνοι φύλακες πάνω στις επάλξεις του επιστημονικού καθήκοντος και θελήσουν, σαν άλλοι Πόντιοι Πιλάτοι, να μεταθέσουν σε ώμους άλλων την ευθύνη για την κακή χρησιμοποίηση των ευρυμάτων τους, τότε η επιστήμη από πηγή ζωής θα μεταβληθεί σε πηγή ολέθρου”
“Μόνον αυτοί που συναισθάνονται τις ευθύνες τους κ’ εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους μπορούν να διεκδικούν δικαιώματα”
“Η απουσία ιδανικών οδηγεί στην απαισιοδοξία, η απαισιοδοξία στην αδράνεια και η αδράνεια στο μαρασμό”
“Η μόρφωση δημιουργεί τη μεταμόρφωση”
“Μια τεχνική πρόοδος χωρίς χαλινό ηθικής δεν οδηγεί στα ύψη αλλά στην άβυσσο”
“Ιθάκη είναι ο εαυτός μας κ΄ επιστροφή ο εξανθρωπισμός μας”
“Ψυχή του πολιτισμού είναι ο πολιτισμός της ψυχής”
“Όχι ο άνθρωπος για την πρόοδο, αλλ’ η πρόοδος για τον άνθρωπο”
“Ο άνθρωπος θαμπώθηκε από τη δύναμή του. Νόμισε ότι έγινε υπεράνθρωπος και κατάντησε απάνθρωπος”
“Είμαστε άνθρωποι, όταν γινόμαστε συνάνθρωποι”
“Το ύψος δεν αναιρεί το βάθος. Η κορυφή δεν αναιρεί τη βάση, ούτε το τέρμα την αφετηρία. Το δεύτερο βήμα δεν θα γινόταν, αν δεν γινόταν το πρώτο. Σύμφωνα μ’ αυτά και ο σύγχρονος πολιτισμός δεν θα υπήρχε, αν δεν είχαν συμβάλει στη δημιουργία του όλες οι ανθρώπινες γενιές”
“Ο σύγχρονος πολιτισμός δεν είναι θαύμα, είναι τελειοποίηση”
“Η δημοκρατία θέλει μια παιδεία που να μάθει τους νέους όχι με τι να σκέπτονται αλλά πώς να σκέπτονται”
“Στόχος μιας δημοκρατικής παιδείας δεν πρέπει να είναι η δημιουργία μηχανικών αλλ’ ευγενών εγκεφάλων”
“Δεν είναι οι γνώσεις που λείπουν σήμερα αλλ’ η γνώση και η επίγνωση του χρέους μας ως υπεύθυνων μελών μιας υπεύθυνης για τη μοίρα της κοινωνίας”
“Η σύγκριση είναι ο διάλογος του πνεύματος με τον εαυτό του”
“Με τη μάθηση θ’ αποκτήσουν οι άνθρωποι γνώσεις, με την άσκηση θα τις μεταβάλουν σε γνώση”
“Η αξία ενός ανθρώπου καθορίζεται όχι από το τι ξέρει αλλά από τι προσφέρει”
“Ο άνθρωπος είναι όσα προσφέρει”
“Η πνευματική προαγωγή χωρίς συνοδεία ηθικής δημιουργεί τέρατα, η ηθική προαγωγή με τη συνοδεία πνευματικής κάνει ανθρώπους”
“Μια πραγματική δημοκρατία όμως στην ουσία είναι αριστοκρατία. Αριστοκρατία με την έννοια να διαδοθεί η παιδεία όσο το δυνατό περισσότερο στα πλατιά στρώματα του πληθυσμού”
“Ελευθερία είναι ο αγώνας για ελευθερία”
“Ο άνθρωπος δεν γεννιέται ελεύθερος, γίνεται και γίνεται όσο του αξίζει να είναι”
“Οι άνθρωποι σε παλιότερες εποχές μπορεί να έζησαν σαν νομάδες, ποτέ όμως σαν μονάδες. Για να επιβιώσουν υποχρεώθηκαν να συμβιώσουν”
“Δημοκρατία σε τελευταία ανάλυση σημαίνει γνώση. Γνώση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών μας. Όσο πιο μορφωμένη είναι μια κοινωνία, τόσο πιο αληθινή είναι η δημοκρατία της”
“Δεν μπορεί ένας επιστήμονας να εμφανίζεται αλαζονικός και υπεροπτικός, όταν ξέρει πως κι αυτή η ζωή του δεν αντιπροσωπεύει παρά έναν ελάχιστο ψίθυρο στο μέγα ωρολόγιο των αιώνων”
“Ο πραγματικός επιστήμονας ξέρει την αξία του, αλλά δεν ενδιαφέρεται να την προβάλει”
“Το μεγαλείο ενός ανθρώπου δεν μετριέται με το πόσο μας στοιχίζει η ζωή του αλλά με το πόσο μας στοιχίζει ο θάνατός του”
“Η ταπεινοφροσύνη πάει να γίνει το πιο σπάνιο λουλούδι μέσα στο λιβάδι της επιστήμης”
“Συχνά στη ζωή το μεγαλείο ταυτίζεται με την απλότητα και η απλότητα με το μεγαλείο”
“Αυτοί που επιθυμούν να κινούνται σε ανώτερους κοινωνικά κύκλους, δεν ενδιαφέρονται για την ποιότητα αλλά για το να μην αποκαλυφθεί ποτέ η σαθρότητα αυτών που συναναστρέφονται. Έτσι φέρνονται ανελέητα σ’ εκείνους που έχασαν το προσωπείο του καθωσπρεπισμού”
“Η ιστορία αποστρέφεται την υλική διάσταση... Το μεγαλείο δεν υπήρξε ποτέ αριθμητικό. Η ιστορία είναι πάντοτε εκλεκτική και δίνει την προτίμησή της όχι στους αριθμητικά αλλά ποιοτικά υπέρτερους”
“Οι λίγοι κι εκλεκτοί αποστρέφονται την ένταξη σε μια μάζα που έχασε τις ανθρώπινες ιδιότητες. Γι’ αυτό συχνά μένουν μόνοι, όπως οι κορυφές των βουνών, που δέχονται τα πλήγματα των κεραυνών. Αλλά μόνο οι κορυφές έχουν το προνόμιο να κατοικούνται από αετούς και να εγγίζουν τον ουρανό”
“Η ζωή έχει νόημα όχι όταν απλώς τη ζεις, αλλ' όταν ξέρεις να τη ζεις καλά. Και τη ζεις καλά, όταν τη διαθέτεις για ένα σκοπό, για ένα ευγενικό ιδανικό”
“Το να πεθάνει κανείς για ένα ιδανικό είναι η ασφαλέστερη ζωή. Το να μάχεσαι όμως ενάντια σ’ ένα ιδανικό είναι ο ασφαλέστερος θάνατος”
“Ο Ελληνισμός δοκίμασε τις περισσότερες φθορές από τους αρνησίθρησκους και αρνησιπάτριδες, που όχι μόνο υποτάχτηκαν παθητικά αλλά και συνεργάστηκαν ενεργητικά με τον εχθρό. Ο Παλαμάς, σε μια ευτυχισμένη ποιητική του στιγμή, καταδικάζει εκείνους που σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές εμφανίζονται άτολμοι, δισταχτικοί και δειλοί: Ανάξιος όποιος δε μπορεί / μες το σεισμό, το χαλασμό / κάστρο τη γνώμη του να στήσει...”
“Μια αγωνιστική στιγμή είναι υπέρτερη από μια μακριά και άπρακτη ζωή”
“Ο ρόλος του πνευματικού ανθρώπου μέσα στη σύγχρονη κοινωνία παραμένει η θεραπεία του ανθρωπισμού”
“Συχνά η τελευταία λέξη της επιστήμης δεν συμπίπτει με την τελευταία λέξη της ζωής”
“Όσο κατώτερος αισθάνεται κανείς τόσο περισσότερο αισθάνεται την ανάαγκη να υποβιβάζει τους άλλους”
“Η επιτυχία μας πρέπει ν’ αναζητηθεί στην αξία μας, κι όχι η αξία μας στην επιτυχία μας”
“Η μεγαλοσύνη βρίσκεται στην απλότητα και η πραγματική επιτυχία στην προσφορά”
“Όσο πιο πολύ στο χρηματιστήριο των αξιών ανεβαίνει η τιμή των υλικών, τόσο πιο πολύ κατεβαίνει η τιμή των ηθικών αξιών”
“Στις μέρες μας επιχειρείται μια ιδεολογικοποίηση της ανηθικότητας”
“Η χειρότερη φυλακή του ανθρώπου είναι οι ανάγκες του”
“Ζούμε σε μια κοινωνία απληστίας που ευφημιστικά ονομάσαμε Κοινωνία της Αφθονίας”
“Φυσικό είναι ο άνθρωπος να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της μόδας του καιρού του. Αφύσικο όμως είναι να αγωνίζεται για ελευθερίες και από μόνος του να γίνεται αιχμάλωτος του βιομηχανοποιημένου γούστου. Γιατί, ένα πράγμα δεν πρέπει να ξεχνάμε: μόνο ό,τι είναι μοντέρνο παλιώνει”
“Στη διοίκηση διαμορφώθηκε μια δουλική νοοτροπία, που λίγο – πολύ διατηρείται ως τα σήμερα, μια και ο υπάλληλος λειτουργεί άλλοτε ως ραγιάς κι άλλοτε ως γενίτσαρος”
“Λένε πως όλα στη ζωή είναι πολιτική, αφού άλλωστε η ίδια η ζωή είναι πολιτικό φαινόμενο. Κι αυτό μπορεί να σημαίνει πως όσο πιο έντιμη είναι η ζωή σου, τόσο πιο έντιμη πολιτική κάνεις”
“Όταν δε μαθαίνουμε να συζητούμε, μοιραία μαθαίνουμε να μισούμε”
“Ανέχομαι σημαίνει υπερασπίζομαι”
“Μια δικτατορία δε στηρίζεται τόσο πολύ στη δύναμη των λίγων, όσο στην απάθεια των πολλών”
“Σωστό μυαλό δεν είναι αυτό που κατέχει πάρα πολλές γνώσεις αλλά πολλούς τρόπους σκέψης”
“Η παιδεία μας δυστυχώς αντί να αναπτύσσει τις κριτικές, αναπτύσσει τις υποκριτικές ικανότητες των παιδιών”
“Όποιος δε θέλει να είναι ο εαυτός του, δεν είναι τίποτε”
“Η συνείδηση του ανθρώπου είναι η ιστορία του”
“Οι ταινίες ‘πορνό’ καθορίζουν το νέο οικογενειακό ήθος”
“Μιμητισμός σημαίνει να είσαι ό,τι είμαι”
“Πώς μπορεί η νεολαία μας να είναι νέα, όταν δεν εισάγει καινούργια δικά της στοιχεία; Όταν για την ευκολία της μετέτρεψε το καινό σε κενό;”
“Οι νέοι μπορούν να φτιάξουν τη δική τους προσωπικότητα, τη δική τους εθνική ταυτότητα, με τα υλικά της δικής τους ιστορίας κι όχι με τα υλικά που προσφέρουν αφειδώς τα κυκλώματα των πολυεθνικών εταιριών. Η ιστορία μας δεν ενσωματώνεται εύκολα στην προγονική βαρβαρότητα άλλων λαών”
“Στο φασισμό τίποτε δεν είναι καινούργιο, εκτός από τα ονόματα και τις συνθήκες που επικρατούν κάθε φορά”
“Σ’ άλλο διαμέρισμα μένει ο άνθρωπος και σ’ άλλο η ανθρωπιά του”
“Το μοντέλο της σύγχρονης αστικής αρχιτεκτονικής έδωσε το Γ΄ Νεκροταφείο”
“Οι εργολάβοι οικοδομών έχουν μεταβληθεί σε εργολάβους κηδειών. Αυτοί ενταφιάζουν στα μεγαθήριά τους τη σκοτωμένη ανθρωπιά μας”
“Η οικοκτονία είναι μια θλιβερή πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι. Οι τοίχοι μεταβλήθηκαν σε τείχη. Η οικία έπαψε να μας είναι οικεία”
“Σήμερα κανείς δε θέλει ν’ ακούσει το παρελθόν. Κι όμως, αυτό που ονομάζουμε μέλλον είναι το παρελθόν που μπαίνει από άλλη πόρτα”
“Οι άνθρωποι γνωρίζονται αλλά δεν αναγνωρίζονται. Δε λειτουργούν σαν συνάνθρωποι. Τα βλέμματά τους είναι νευρικά, τα χαμόγελα θλιβερά κι οι χειραψίες επαφή με το χάος!”
“Ο άνθρωπος φοβάται να εξομολογηθεί κάποια μυστικά στον εαυτό του κι ούτε προσεύχεται, για να μην ακούσουν οι διπλανοί τον ψίθυρό του. όλοι φοβούνται τον ψίθυρο και καταφεύγουν στις φωνασκίες. Οι πολυκατοικίες είναι οι μόνοι ‘τάφοι’ που δεν υπόκεινται στον αιώνιο νόμο της σιωπής”
“Κι όμως η άνοιξη επιμένει κάθε χρόνο να έρχεται”
“Αν οι γονείς έχουν δικαίωμα να έχουν παιδιά και τα παιδιά έχουν δικαίωμα να έχουν γονείς”
“Ένα υπερβολικά προστατευμένο παιδί τελικά είναι απροστάτευτο”
“Το παιδί δεν το διδάσκουμε εκείνο που θέλουμε, ούτε εκείνο που ξέρουμε. Το διδάσκουμε εκείνο που είμαστε”
“Το παιδί δεν μπορεί να πιστέψει στον άνθρωπο, όταν ζει σ’ έναν κόσμο απάνθρωπο”
“Σήμερα κάποιοι ‘μοντέρνοι’ γονείς δίνουν περισσότερη προσοχή στην τροφή και την ‘ανατροφή’ των σκυλιών τους παρά στην ανατροφή των παιδιών τους”
“Το παιδί είναι το φυτώριο ελπίδων του αύριο. Γιατί κάθε παιδί είναι μια υπόσχεση”
“Η παρεχόμενη σήμερα παιδεία άλλο είναι, άλλο δείχνει ότι είναι κι άλλο θέλει”
“Όποια κοινωνία φροντίσει την ανατολή του ανθρώπου, θ’ αποφύγει τη δύση του πολιτισμού της”
“Αν δεν μπορέσουμε να κάνουμε τα παιδιά μας αγγέλους, τουλάχιστον ας μην τα κάνουμε δαίμονες”
“Το παιδί είμαστε εμείς που ταξιδεύουμε στο μέλλον, ακόμη κι όταν δε θα υπάρχουμε”
“Η εποχή μας δημιουργεί κι άλλες αιτίες που οδηγούν τους νέους στην αυτοφθορά. Τους αφήνει να κολυμπάνε μέσα στη θάλασσα του μηδενός. Δεν τους προσφέρει σκοπούς, ιδανικά. Έτσι, η ζωή τους κυλά άσκοπα. Μόνο την πλαναίσθηση της επιτυχίας προσφέρει, τα φώτα της εύκολης δημοσιότητας. Τον ήρωα που δεν έχει ηρωικό ήθος”
“Χωρίς αξίες η ζωή δεν έχει αξία”
“Στην εποχή μας δεν έχουμε δημοκρατία, έχουμε ‘μιντιοκρατία’. Σκοπός των ισχυρών είναι η διαστρέβλωση του παρελθόντος, η αλλοίωση της ιστορίας ή μάλλον η εξάτμιση της ιστορίας, ώστε να ξεχάσουμε από πού ερχόμαστε, πού βρισκόμαστε και να μη μας ενδιαφέρει το πού πορευόμαστε. Η ιστορία θ' αντικατασταθεί από τα ‘σίριαλ’”
“Ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα αρχίζει από τον εαυτό μας. Καθένας πρέπει να κάνει το δικό του αγώνα”
“Το δράμα της Ελλάδος έγκειται στο ότι όλοι την... θέλουν. Κι αν όχι όλη, τουλάχιστον κάποιο τμήμα της, κάποια σύμβολα, κάποια ονόματά της, που εκπλειστηριάζονται στο ενεχυροδανειστήριο των διεθνών σκοπιμοτήτων”
“Η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην παλιά δουλεία και στη μοντέρνα μορφή δουλείας είναι ότι η δεύτερη είναι μια δουλεία που αρέσει. Γι' αυτό οι σύγχρονοι σκλάβοι δεν επαναστατούν”
“Θα ήταν λάθος να ρίξουμε την ευθύνη για όσα δεινά μάς περιμένουν στις μηχανές. Ο κίνδυνος δε βρίσκεται στις μηχανές αλλά στους μηχανισμούς. Δηλαδή στα συστήματα εξουσίας που τις ελέγχουν, χωρίς εμείς να μπορούμε να τις ελέγξουμε. Κι αυτό ξεκινά από την ανισορροπία της εξέλιξης. Έναντι του τεχνικού πολιτισμού ο πνευματικός υποτονεί”
“Η οικογένεια ειδικά διδάσκει την καθηκοντοφυγία. Παρομοίασα τη σχέση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων με κλάσμα, όπου θέση αριθμητή κατέχουν οι υποχρεώσεις και θέση παρονομαστή τα δικαιώματα. Εμείς αυξάνουμε τον παρονομαστή και νομίζουμε ότι το κλάσμα μεγαλώνει. Το κλάσμα όμως φυραίνει. Πρέπει να αυξήσουμε τον ‘αριθμητή’, για να έχουμε ίσως έναν ακέραιο αριθμό δικαιωμάτων”
“Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πάλη. Αντί να κλαιγόμαστε, καλύτερα ν' αγωνιζόμαστε. Ο αγώνας του ανθρώπου έφερε ως καρπό τα δικαιώματα. Αλλά δεν πρέπει ν' αρκούμαστε στα κατεκτημένα. Διότι όποιος δεν προχωρεί οπισθοχωρεί”
“Το δικαίωμα αρχίζει από το δικαίωμα του "άλλου" ”
“Λαός που ‘τρώει’ τα δικαιώματα των άλλων κάποτε θα ‘φάει’ το κεφάλι του. ‘Το χαράμι (άδικο) χαλάλι (δίκαιο) δε γίνεται"
“Ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα αρχίζει από τον εαυτό μας. Καθένας πρέπει να κάνει το δικό του αγώνα. Σύμφωνα με μια κινέζικη παροιμία, η σωστή στάση ζωής ορίζεται ως εξής: ‘Αντί να παραπονιέσαι για το σκοτάδι, άναψε ένα κερί’”
“Το σημερινό σύστημα παιδείας δεν προωθεί τη γνώση· την επιβάλλει. Το καθεστώς του ενός και μόνου διδακτικού βιβλίου προωθεί μια μορφή πνευματικής δικτατορίας”
“Όταν δημιουργείς μια γενιά πυρομανών (με κάθε έννοια), τότε η απόσταση που χωρίζει το κάψιμο των βιβλίων από το κάψιμο των δασών και των ανθρώπων, δεν είναι μεγάλη”
“Το σχολείο αντί να μαθαίνει τα παιδιά πώς να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πώς να σκέπτονται αλλά με τι να σκέπτονται”
“Η γνώση είναι απούσα από την ελληνική παιδεία. Γι' αυτό απουσιάζει ο στοχασμός και ο προβληματισμός”
“Ο άνθρωπος θα έχει ελευθερία μόνο στην κατανάλωση. Να καταναλώσει και να καταναλωθεί. Θα κινείται αλλά δε θα συγκινείται”
“Η διεθνοποίηση της οικονομίας και της κουλτούρας έδωσαν και στη γνώση ένα στοιχείο “παγκοσμιοποίησης”. Δεν μπορούμε να υψώσουμε γύρω μας πνευματικά σινικά τείχη. Επομένως, το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι υποχρεωμένο να προχωρήσει στην εντατικοποίηση των σπουδών, ώστε να μπορέσει να βρεθεί στο κέντρο των τεχνολογικών και πολιτιστικών κατακτήσεων, να συμβάλει αλλά και να καρπωθεί από τις επιτεύξεις της ανθρωπότητας”
“Αν ο κομμουνισμός κατέρρευσε με ελάχιστα θύματα, ο καπιταλισμός δε θα καταρρεύσει· θ' ανατιναχθεί. Διότι η ανάπτυξή του στηρίζεται στη διεύρυνση των ανθρώπινων προβλημάτων, στη διεύρυνση των ανθρώπινων αναγκών. Κι αυτό αφοπλίζει τον άνθρωπο από δικαιώματα. Όμως απ' όλα τα δικαιώματα μπορεί να παραιτηθεί ο άνθρωπος εκτός από το δικαίωμα στο φαγητό. Όταν δεν έχει να φάει, θα φάει τον άλλο. Και τούτο θα σημάνει το requiem του πολιτισμού”
“Και δεν είναι τυχαίο ότι οι διαιτησίες και οι διαμεσολαβήσεις για την επίλυση τάχα δικών μας προβλημάτων εμφανίζονται όταν η χώρα μας αντιμετωπίζει μεγάλη οικονομική, πολιτική και ηθική κρίση. Τότε έρχεται ο εξωτερικός παράγοντας να “βοηθήσει”, υποχρεώνοντας έτσι τη χώρα μας σε δεσμεύσεις και υποχωρήσεις”
“Πέρα από την εργασία υπάρχει και η συνεργασία. Μπορεί ο Έλλην να εργάζεται αλλά δύσκολα συνεργάζεται. Ο καλύτερος συνεργάτης είναι ο εαυτός του. Γι' αυτό το συνεργατικό πνεύμα του θαυματουργεί σ' ένα μόνον επαγγελματικό είδος: το περίπτερο. Χωράει μόνον έναν”
“Γι' αυτό στις μοντέρνες τυραννίες του καιρού μας πολλά ανήσυχα πνεύματα ‘εξατμίζονται’ ή εξαφανίζονται. Ακόμη και σ' αυτό τον τομέα οι μηχανές έχουν τον πρώτο ρόλο: ανακάλυψη, σύλληψη, εξαφάνιση. Η εξαφάνιση δεν είναι αναγκαίο να έχει χαρακτήρα θανάτου. Αρκεί η επιβολή της σιωπής. Να μη βρίσκει χώρο ο διανοητής να διδάξει ή εκδότη να εκδώσει το έργο του”
“Στην εποχή του Γαλιλαίου πίστευαν πως η γη δεν κινείται, κάτι που σήμερα φαίνεται παράλογο. Στην εποχή του Χριστού τον περισσότερο κόσμο δεν τον ενδιέφερε τι κάνει η γη. Σήμερα τον περισσότερο κόσμο δεν τον ενδιαφέρει τι γίνεται στη γη ή τι κάνουν σε βάρος της γης κάποια επιτελεία οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων”
“Χωρίς τη βοήθεια των πολιτών το κράτος αποδυναμώνεται και χωρίς τη δυναμική σύμπραξή τους η δημοκρατία αποβιταμινώνεται”
“Συνειδητός πολίτης είναι αυτός που ζητά πρώτα από τον εαυτό του και μετά από την πολιτεία”
“Όταν οι πολίτες πιστεύουν πως το πολιτικό τους χρέος εκπληρώνεται με το ρίξιμο της ψήφου στην κάλπη, τότε από την κάλπη αναδύεται μια κάλπικη δημοκρατία”
“Το ζήτημα δεν είναι να μάθουμε πως ο πολίτης είναι κράτος αλλά να ενεργούμε και ως κράτος”
“Και το επάγγελμα, όπως και κάθε κοινωνική δράση, είναι πολιτική πράξη. Συνεπώς, καλός πολιτικός δεν είναι μόνο ο επαγγελματίας πολιτικός· καλός πολιτικός μπορεί να είναι κι ο καλός επαγγελματίας, που εξασκεί με ευσυνειδησία το επάγγελμά του”
“Η πολιτική, όταν είναι σωστή πολιτική, δε χωρίζει αλλά, μέσα από τις αντιθέσεις της, ενώνει”
“Τη δημοκρατία θωρακίζει ο δήμος και όχι ο ανώνυμος δήμιος”
“Η υγροποίηση των εννοιών, η ρευστοποίηση των αξιών και η εκποίηση των ιδανικών προσφέρουν το κατάλληλο λίπασμα αλλά και το κατάλληλο έδαφος για την ανάπτυξη της τρομοκρατίας. Ο Ιγνάτιος Σιλόνε που γνώρισε πολύ καλά τα συστήματα και τους μηχανισμούς του μουσολινικού φασισμού έχει γράψει: Η αταξία και ο τρόμος είναι για το φασισμό ό,τι το νερό για το φυτό. Κοινός παρονομαστής δικτατορίας και τρομοκρατίας είναι ο φόβος”
“Η λογική των ανώνυμων και αόρατων επαναστατών είναι θανάσιμα απλουστευτική: η επανάσταση είναι το όπλο του λαού. Το περίστροφο είναι επανάσταση. Αλλά τότε, σε τι διαφέρει ο επαναστάτης από τον γκάγκστερ;”
“Τα αδιέξοδα στα οποία μας οδήγησε ο ψυχρός ορθολογισμός και η αδυσώπητη λατρεία του συμφέροντος κάνουν την αγάπη σήμερα την πιο αναγκαία, άρα και πιο ρεαλιστική πολιτική. Γιατί, χωρίς αγάπη στην ψυχή, καμιά άλλη πολιτική δεν μπορεί να καρποφορήσει”
“Χωρίς αγάπη για το συνάνθρωπο ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να γίνει μισάνθρωπος ή μισός άνθρωπος, να οδηγηθεί στην ψυχική ερήμωση και το μαρασμό. Κανένας συγκινησιακός κραδασμός δε δονεί τις χορδές της ευαισθησίας του”
“Όταν μεταξύ των κοινωνικών μελών δεν υφίστανται ιστοί αγάπης, τότε οι οποιοιδήποτε άλλοι δεσμοί θα είναι αυτό που λέει η λέξη: δεσμοί, δηλαδή δεσμά. Κι είναι χαρακτηριστικό πως το παιδί, που δε θα μεγαλώσει μέσα σε κλίμα αγάπης, θ’ απαντήσει στην έλλειψη αγάπης με μίσος”
“Είναι καλό να θυμηθούμε ότι η ευτυχία στη ζωή δε βρίσκεται στη λατρεία του εαυτού μας, βρίσκεται στην αγάπη και τη διακονία των άλλων. Σ’ αυτό βρίσκεται το μεγάλο νόημα της ζωής, όπως αποκρυσταλλώθηκε σ' ένα θαυμάσιο στίχο του Γάλλου ποιητή Πωλ Βερλαίν: ‘Τίποτε δεν είναι, καλύτερο για την ψυχή από το να κάνει λιγότερο λυπημένη μιαν άλλη ψυχή’”
“Η τραγικότητα της Ελλάδας έγκειται στο ότι ‘ανήκει στους Έλληνες’”
“Όλοι θέλουμε η πατρίδα ν' ανήκει σ' εμάς· όχι εμείς σ' αυτή”
“Από την απελευθέρωση κι εδώθε η Ελλάδα ανήκει στα κόμματα. Ξέφυγε από τον Τούρκο τοπάρχη κι έγινε φέουδο του κομματάρχη”
“Οι Έλληνες διογκώνοντας το ‘εγώ’ τους λειτουργούν σαν τον καρκίνο. Προκαλούν το θάνατο. Όμως αυτό που δεν έχει γίνει συνείδηση είναι ότι μαζί με τον άνθρωπο πεθαίνει κι ο καρκίνος”
“Η βουλή των Ελλήνων έχει καταντήσει απλή ονομασία κτηρίου κι όχι συλλογική έκφραση της πολιτικής βούλησης των Νεοελλήνων. Οι Έλληνες ξέρουν να χρησιμοποιούν τα δάκτυλα για να μουτζώνουν· όχι να τα ενώνουν”
“Για τους Έλληνες περιθώρια άλλων επιλογών δεν υπάρχουν: για να επιβιώσουν πρέπει να συμβιώσουν”
“Και το χειρότερο είναι ότι η προκατάληψη αποκοιμίζει τον άνθρωπο, νανουρίζοντάς τον με την ιδέα ότι τα ξέρει όλα. Έτσι ένας ημιμαθής περνάει για παντογνώστης, ένας αμαθής νομίζει ότι έχει την ικανότητα να σκέπτεται, ενώ η μεγάλη μάζα αρκείται σε μια ευκολοχώνευτη πνευματική τροφή, που τη δέχεται σαν θρησκευτική πίστη”
“Ευρωπαίοι όμως και αληθινοί διεθνιστές θα γίνουμε, όσο περισσότερο Έλληνες είμαστε. Γιατί, αν γνωρίσουμε στο βάθος τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, παντού θα βρούμε την Ελλάδα”
“Όταν οι πολιτικοί προσφέρουν στους νέους χάρτινα ιδανικά, οι νέοι νιώθουν πως το μέλλον τους έχει πεθάνει προτού γίνει παρόν”
“Όταν ο Έλληνας δεν τρώγεται με τους άλλους, τρώει τον εαυτό του”
“Η πολιτική το μόνο δέντρο που καλλιεργεί είναι η μηλιά με τα μήλα της Έριδας”
“Τα αίμα που χύθηκε μεταξύ 1946-1950 πρέπει να πάψει να είναι σημείο διαίρεσης· να γίνει στοιχείο επαφής. Οι τάφοι πρέπει να γίνουν γέφυρες της ψυχικής μας ενότητας”
“Δεν χάρισαν οι Σύμμαχοι στους Σκοπιανούς το όνομα της Μακεδονίας· εμείς το χαρίσαμε. Μόνο που κάναμε υποκριτικά πως δεν το ξέραμε. Και δικαίως οι ξένοι δημοσιογράφοι μας λοιδορούν. Γιατί όταν έρχονται εδώ, δεν συναντούν Έλληνες αλλά γραικύλους”
“Ό,τι χρεώνουμε στους πολιτικούς, δεν πρέπει να το χρεώνουμε στους λαούς, γιατί καλλιεργούμε το φυλετικό μίσος”
“Κανένας πόλεμος στην Ιστορία δεν υπήρξε λογικός. Εξάλλου, ένας πόλεμος σε όλους συμφέρει, εκτός από εκείνους που σκοτώνονται”
“Ας αφήσουμε τον βολικό θρησκευτισμό του “μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι”. Ο Θεός είναι πνεύμα και ηλίθιους δεν θέλει στη βασιλεία των Ουρανών. Για να εισέλθουμε στον παράδεισο θα καθιερώσει αυστηρού τύπου εξετάσεις, κι ας φωνάζει όσο θέλει η ΟΛΜΕ, ΔΟΕ κ.λπ.”
“Το λεγόμενο ότι είμαστε μόνοι, είναι μύθος. Ποτέ οι Έλληνες δεν ήσαν μόνοι, όταν ήσαν μονοιασμένοι”
“Προσωπικά θεωρώ το δίλημμα Ευρώπη ή μη Ευρώπη τεχνητό και παραπλανητικό. Εμείς είμαστε Ευρωπαίοι προτού γίνουν Ευρωπαίοι οι νυν καλούμενοι Ευρωπαίοι”
“Σαφώς είμαι υπέρ της Ευρώπης, όπως είμαι υπέρ της Ασίας, της Αφρικής, της Αμερικής, της Αυστραλίας και της Ανταρκτικής. Είμαι πάντοτε υπέρ, αρκεί να μας ωφελεί”
“Με τη λεγόμενη ελευθερία της αγοράς, αντί για διακίνηση προϊόντων έχουμε διακίνηση ανθρώπων, που έχουν γίνει εμπόρευμα. Αν όχι ολόσωμα, πάντως το αίμα και κάποια όργανά τους!”
“Είναι απαραίτητο μια εκστρατεία χρηματοδοτούμενη και συνεπικουρούμενη από μας να ξεκινήσει ανά την υφήλιο που να δείχνει ότι η πολιτική “ελίτ” των Σκοπίων δεν στερεί το όνομα της Μακεδονίας από την Ελλάδα, στερεί -κι αυτό είναι το εγκληματικότερο- από τους ιθαγενείς κατοίκους της χώρας τους αλλά και από τους μετανάστες τους τη σλαβικότητά τους. Λες κι είναι εντροπή να είναι κανείς Σλάβος! Αυτό, αν εξεταστεί βαθύτερα, είναι μια μορφή ρατσισμού”
“Θα ήταν ασφαλώς εύκολη υπόθεση η αισιοδοξία, αν η ζωή μας δεν ήταν γεμάτη ευτέλεια. Δεν λέω δυστυχία, διότι και η δυστυχία έχει το μεγαλείο της”
“Δεν είναι εξευτελισμός να μην πετύχεις, εξευτελισμός είναι να προσπαθείς να επιτύχεις με εξευτελιστικά μέσα”
“Μόνον αν πιστεύει κανείς στις φήμες, μπορεί να νομίσει ότι έχουμε δημοκρατία. Την Ελλάδα ουσιαστικά κυβερνούν άνθρωποι οι οποίοι κανονικά θα έπρεπε να βρίσκονται ισοβίως στη φυλακή. Οι πολιτικοί είναι απλά υποπόδιά τους”
“Κάθε ζωή, όπως οι νιφάδες του χιονιού, μοιάζει μοναδική στο σχήμα της δυστυχίας της και στη σπανιότητα των στιγμών χαράς της”
“Χωρίς τον Κυπριακό Αγώνα τα νεανικά μας χρόνια θα ήταν χαμένα χρόνια. Ο Κυπριακός Αγώνας μάς ανύψωσε. Μπορεί να πέσαμε. Πέσαμε όμως από ψηλά. Δεν συρθήκαμε”
“Η λέξη merde, χάρη στον Καμπρόν, δοξάστηκε στο Βατερλώ και ταπεινώνεται σήμερα στην Ελλάδα, διότι ανεπιτρέπτως παρομοιάζεται η πολιτική και πνευματική μας ζωή με το merde, που είναι, ίσως, κάτι ανώτερο”
“Ομολογώ ότι η αισχρολογία είναι πλέον προϋπόθεση για την ακριβολογία. Δυστυχώς, για να ακριβολογεί κανείς σήμερα πρέπει να αισχρολογεί”
“Είχα τότε δηλώσει (και αυτό δημοσιεύθηκε σε πολλές εφημερίδες) ότι οι πολιτικοί διατρέχουν τον κίνδυνο να μεταβληθούν σε έμψυχα πτυελοδοχεία. Σήμερα δυστυχώς αυτό επιβεβαιώνεται από ειδικές μετρήσεις. Σε λίγο η τάση αυτή θα εκδηλωθεί και προς τη λεγόμενη μεγαλοδημοσιογραφία”
“Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της”
“Η ελευθερία συντάσσεται με την ευθύνη. Κι η ευθύνη είναι φορτίο βαρύ για τους ώμους του σημερινού Έλληνα που έχει γυμναστεί σε σχολεία και σχολές ανευθυνότητας”
Παρακαλώ μη βρίζετε αυτούς που με βρίζουν “Οι κατ' άνεμον πτύοντες τα εαυτών πρόσωπα πτύουσιν”
"Μετά τους σεισμούς που έπληξαν προ ετών την Αθήνα, δύναται κανείς να λέει ό,τι θέλει. Ακόμη και σοβαρά πράγματα!"
" Όταν δε μαθαίνουμε να συζητούμε, μοιραία μαθαίνουμε να μισούμε"
"Μια δουλοπρεπής αντιμετώπιση του άλλου, η αναγκαστική - συχνά λόγω βίας -συμφωνία μαζί του, η αποδοχή της παράλογης γνώμης του, ο ραγιαδισμός και η έκπτωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας έχουν φτάσει να εκφράζονται με τον όρο ανοχή. Μια τέτοια στάση φυσικά μόνο ανοχή δε μπορεί να είναι. Απλώς είναι δουλοφροσύνη"
"Παρατηρείται στις μέρες μας μια αδιάφορη στάση απέναντι στα δικαιώματα μακρινών τοπικά κοινωνικών ομάδων, μια ουδέτερη αντιμετώπιση του άδικου που διαπράττεται σε μια γωνιά της γης, τέτοια ώστε να μη μας επηρεάζουν φαινομενικά οι εξελίξεις που συντελούνται εκεί. Μια τέτοια στάση όμως δεν είναι ανοχή, είναι ενοχή και συνενοχή"
"Δυστυχώς η σύγχρονη αστική οικογένεια καλλιεργεί το στοιχείο της υποβαθμισμένης ανοχής, για να παραβλέπουν οι νέοι τα παραπτώματα των γονιών τους και οι γονείς τα παραπτώματα των παιδιών τους"
"Χωρίς το στοιχείο της αμοιβαιότητας, η ανοχή γίνεται δραματικό θεατρικό έργο με δύο πρόσωπα, που το ένα παίζει το ρόλο του θύτη και τ' άλλο το ρόλο του θύματος"
"Ἀπατεών συμφυρόμενος μέ πολιτικούς κινδυνεύει νά ... διαφθαρεῖ "
" Ἡ δημοκρατία εἶναι βαθμίδα πολιτισμοῦ"
